مادر

شوشان ـ مجتبی حلالی :

چرا طعم و مزه آن قورمه سبزی در آن ظهر زمستانی و سرد، برایم هنوز تازه گی دارد و هیچ گاه طعمش از یادم نمی رود؟

چرا طعم و خوشمزگی نان برنجی هایی که با عشق و علاقه برایم آماده می کردی را از خاطر نمی برم؟

چرا دلسوزی هایت، اشک ریختن هایت، در آغوش کشیدن هایت را دوست دارم؟ عطر وجودت، نفس هایت، نگاه و دست هایت را هم.

چرا وقتی وارد خانه می شوم، بی هیچ کار و دلیل اول تو را باید صدا بزنم؟ مامان، مامان. و بگویی جانم! و بگویم چه خبر خوبی؟ خونه ای؟ چرا بهشت دقیقا زیر پای مادران است؟ چرا مادر تکرار نشدنی ترین آدم زندگی همه مان هست و خواهد بود؟ چون اوست درست ترین و واقعی ترین آدم زندگی مان.

چرا دایره واژگان اندک و ناچیزم برای نوشتن در وصفت یاری نمی کنند و کوچکند و ناچیز؟ چرا برای نوشتن برای غیر واقعی ها پشیمانم و برای تو هیجان زده و خوشحال؟

اصلا چرا در هر خانه ای هرکس هرکاری دارد باید مادر در جریان قرار بگیرد؟ از مهمانی و تدارکاتش، تا هماهنگی سفر و مخارجش؟ از بروز مشکلات شخصی و عاطفی، تا مشکلات مالی و خانه خریدن مان؟ چرا مادر در راس همه هرچه در زندگی مان می گذرد بوده و هست؟ اوست دلسوز ترین و صادق ترین و واقعی ترین عشق تکرار نشدنی زندگی مان؟ آری دقیقا او واقعی ترین است.

مادر، چه نامی، چه عنوانی، چه شکوهی، چه عشقی و چه ارزشی! اصلا بزرگترین دارایی زندگی افراد در وجود والدین و سپس مادر خلاصه می شود.

برخی افراد هستند که با دل و ذهن مان اینگونه تصور می کنیم، که ای وای! به نبودنت هم هرگز نیاندیشم. می‌آیند و می روند و فراموش می شوند، گویی که اصلا نبودند. خاطره ای روشن و یا تاریک، سرگذشتی تلخ و یا شیرین. حکایت عشق مادر اما تفاوت دارد. او الهی است. حضورش آرامش بخش و امید آفرین است.

عشق مادر و فرزندانش را می توان واقعی ترین و زلال ترین عشق زمینی قلمداد کرد. اگرچه فراز و فرودهایی در دوره هایی هم رخ می دهد و اختلافاتی ایجاد می شود و برای دقایقی ممکن است قهر و ناراحتی شکل بگیرد، اما مادر توانی برای ادامه قهر ندارد. غرور و دلی ندارد که راضی به دل شکستن فرزندانش شود. او ابدا هیچ گاه فرزندان خود را مقصر نمی داند.

مادر در هر شرایطی فرزندش را زیباترین و بهترین می داند. و این حس اگرچه در واقعیت سطحی است و عمیق نیست، اما برای مادر عمیق است و قلبی. لیکن، او نیز مرا همواره پسر نمونه ام صدا می کند. در قلب و ذهنش من نمونه ام. مانند همه مادران که فرزندشان نمونه و بی نظیرند.

مادرم عاشق طبیعت بود و هست. عکسهایی اینچنین هم فراوان دارد که خود را به راهی دگر زده، شاخه گلی را در دست گرفته و بو می کشد. عکسهایی از او دارم که شاخه درخت انار را گرفته، اناری را بو می کشد و تصویرش به ثبت رسیده. درخت پرتقال آن سوتر بود و همین کار را با درخت پرتقال کرده است. در همه عکسها که لبخندی زیبا هم چاشنی اش شده، اینکه خود را به راهی دگر زده بیش از هر چیزی خودنمایی می کند.

مادرم عاشق دریا هم بود و هست. باز خود را به راهی دگر می زند و ابرها را تماشا می کند، دستی به سویشان می کشد و با انگشت اشاره نشان می دهد که ابرها را ببینید و ما را در آن زیبایی و حس و لذتی که از آن زیبایی ها نصیبش شده شریک می کند، تصاویر اینچنین از او بسیار ثبت شده.

مادرم خانه اش را پر از گل و گیاه کرده، از گل های طبیعی کنار پنجره تا گل های مصنوعی آویزان شده در جای جای خانه. مادرم بوی خوش عود و اسپند را نیز دوست داشته و دارد، هر روز باید محیط خانه را عطرآگین به بوی عود و اسپند کند، غافل از اینکه همه عطر و بوی خانه را حضورش فرا گرفته.

دست پختش کم نظیر بود. عطر غذاهایش تا سر خیابان می آمد. ماه رمضان ها که می شد از ساعتها قبل از افطار و با زبان روزه سفره ای رنگین برایمان تدارک می دید. برای سحری نیز همین کار را می کرد. مادرم مهمان داری را نیز دوست داشته و دارد. رفت و آمد را ارج می نهد و همچنان این رویه برایش جذاب و ادامه دار است.

مادرم دل نازک است و حساس. با هر آمدنی از سفر و با دیدن فرزندانش اشک شوق میریزد؛ و با هر وداعی و برگشت به خانه و کاشانه اش چند روزی بی رمق و ناراحت به حالت بیمار درمی آید و باز اشک میریزد. همین اشک ریختن ها و غضه خوردن ها بود که طی این سالها چروک زیر چشمانش را بیشتر و بیشتر کرد. هر روز لاغرتر شد. هر روز شادابی اش را فدای فرزندانش کرد. حضور مادر با هر شرایطی برای فرزندان معنایی دگر دارد. « نام مادر در زندگی تان مستدام باد.»

مادرم 3 پسر و یک دختر دارد. هربار و در باب شوخی و خنده با او مطرح کرده ام، از میان فرزندان کدام را بیشتر دوست داری، کدام برایت بیشتر حتا یک صدم درصد ارزشمند تر است، جالب آنکه به من می گوید، تو! به برادران و خواهرانم نیز همین جواب را می دهد. عدالت در عشق و ابراز نیز بارزترین ویژگی مادران است.

14 معصوم و تنها یک زن. فاطمه زهرا (س) دختر پیامبر، همسر علی (ع) مادر حسن (ع) و حسین (ع). همینجا می توان شکوه و ارزش بانوان را دریافت. بانوانی که می توانند بهترین دختر برای پدران، بهترین همسر برای شوهران و بهترین مادر برای فرزندان باشند و چه الگویی بالاتر از ام ابیها (س).

میلاد حضرت زهرا (س) و روز زن بر همه مادران و زنان گرامی باد.