شوشان ـ محمدجعفر محمدزاده :
▫️در نشست علمی پاسداشت زبان فارسی که در دانشکده ادبیات و زبانهای خارجی برگزار شد، سخنرانی خود را با عنوان "بام بلند پارسی" در کنار استادان ارجمندی مانند دکتر تمیمداری، دکتر منشیزاده، دکتر بشیری و به مدیریت علمی دکتر حبیبی ارائه کردم و به " *به اصل ۱۵ ق.ا.* و مسئله تدریس به زبان مادری پرداختم. بخشی از نکات برجسته و کلیدی این سخنرانی را در ادامه بخوانید:
▫️زبان فارسی برای ما هویتساز و پیونددهنده تاریخ و فرهنگ ایران است و بر اینپایه پاسداری از زبان فارسی پاسداری از هویت ملی و پیوند و انسجام ملی است.
▫️زبان فارسی افزون بر نقش میانجی، مشترک، فراگویشی و رسمی، *زبان ملی ایرانیان* است زیرا یکی از دو مولفه مهم هویت ملی ایرانیان در کنار دین اسلام این زبان است.
▫️زبان مادری یکی از ارزشهای فرهنگی است و باید برای حفظ و بقای همه زبانهای گستره ایران کوشید اما *در کنار زبان ملی نه جایگزین آن*.
▫️فرایند فراگیر شدن و رسمی شدن زبان فارسی در ایران نه یک شبه و نه بر اثر جبر حاکمان، بلکه از دستکم هفتصدسال پیش از میلاد در طول نزدیک به سه هزار سال علاقه مشترک ملت ایران در روندی تکاملی فراهم شده است.
▫️زبان فارسی زبان قومی و مشخصا قوم فارس نیست و از اساس در ایران قومی به نام فارس وجود ندارد نام فارس مترادف نام ایران و زبان فارسی زبان مشترک مردم بوده است.
▫️ادعای تصریح ق.ا. به *"تدریس به زبان مادری"* درست نیست و این گزاره نه مقصود قانون است، نه شدنی و نه خواستنی. مقصود نیست چون نه به تصریح و نه اشاره در اصل ۱۵ ق.ا. نیامده؛ شدنی نیست چون امکان انتخاب یک زبان و گویش مادری از بین انبوه گویشها و لهجههای هر زبان قومی و محلی وجود ندارد و خواستنی نیست زیرا در این صورت زبان فارسی به عنوان مولفه هویت ملی و زبان مشترک همه اقوام ایرانی آسیب خواهد دید.
▫️برخلاف کشورهایی که شعار زبان مادری میدهند و در عمل حق حیات به هیچ زبانی غیر از زبان رسمی نمیدهند اصل ۱۵ ق.ا. آزادی زبانهای قومی و محلی را تضمین کرده است.
▫️امروز در شرایط خطیری قرار گرفتهایم و به بهانههای مختلف زبان فارسی به عنوان پیوند ملی مورد تهاجم است.