ترامپ‌های داخلی؛ کابوس واقعی اقتصاد ایران

شوشان ـ مجید کلاه کج :

ما هر وقت دلار می‌ره بالا،گرونی می‌کوبه تو صورت‌مون.
ولی وقتی دلار میاد پایین، قیمت‌ها می‌زنن زیر خنده!
یعنی قانون جاذبه اینجا هم برعکسه؟
وقتشه بپرسیم:مشکل ما واقعاً "ترامپ" بود یا "ترامپ‌های داخلی"؟

ترامپ خارجی یکی بود؛با موهای زرد،توی کاخ سفید،با توییت و تحریم.
ولی ترامپ داخلی هزاران‌تاست؛
تو اتاقای تصمیم‌گیری،پشت میزهای مدیریتی،زیر کولرهای مرکزی،با ژل مو و تسبیح و لبخند مصنوعی!

ترامپ داخلی کیه؟
همون تولیدکننده‌ایه که به‌جای رقابت،دنبال رفاقت با رانت‌هاست.
واردکننده‌ایه که ارز ترجیحی می‌گیره ولی اجناسش رو با دلار نیویورک می‌فروشه.
مسئولی که تو توهم خدمت،اقتصادو با بی‌تدبیری به خاک سیاه می‌نشونه.
نماینده‌ای که پشت تریبون انقلابی می‌شه، ولی جلوی فامیل رانت‌خوارش،خنثی‌ترین موجود دنیاست.
و قاضی‌ای که برای پفک‌فروشی حکم می‌ده،ولی برای مفسد کلان، "رعایت شئونات" می‌کنه!

ترامپ داخلی، هم آدمه هم سیستم،سیستمی که توش:

دزد اگه زرنگ باشه،بهش می‌گن کارآفرین!

مدیر ناتوان اگه بله‌قربان‌گو باشه،ترفیع می‌گیره!

رسانه اگه ساکت باشه،یارانه می‌گیره!

و هر وقت گندکاری بالا می‌گیره،یه «آمریکا» می‌ندازن وسط،تا همه یادشون بره اصل ماجرا چیه!


واقعیت اینه: ما با دلار زندگی نمی‌کنیم،با دروغ زندگی می‌کنیم.
دلار فقط یه عدد روی تابلوی صرافیه.
ولی گرونی واقعی، یه عدد نیست؛یه درد مزمنه،اسمش "فساد ساختاریه."

ترامپ داخلی، دشمن شفافیت و رفیق انحصاره

همون مغازه‌داریه که قبل از بالا رفتن دلار،برچسب قیمتو عوض می‌کنه!
همون نهاد نظارتیه که به‌جای نظارت،فقط تماشا می‌کنه!
همون بانکیه که وام فقط به کسی می‌ده که وام نمی‌خواد!
و همون مدیر اجراییه که وقتی پروژه ملی شکست می‌خوره،پستش ارتقا پیدا می‌کنه!

ما بیشتر از تحریم،تحقیر شدیم!
تحقیر شدیم از طرف:

مدیر بی‌عرضه

تصمیم‌گیر باندی

رسانه‌ی نان‌به‌نرخ‌روزخور

و امروز، تو کشور ما اختلاس دیگه نه یه «جرم» که یه سبک زندگیه!

*فرق ترامپ داخلی و خارجی چیه؟*
ترامپ خارجی یه روز می‌ره،یه روز میاد...
ولی ترامپ داخلی؟مثل رطوبته!
تو دیوار می‌مونه،سقفو پوسیده می‌کنه،
تا کل خونه رو نکوبی، بیرون نمی‌ره!

راه نجات چیه؟

شفافیت: از دخل‌وخرج نهادها تا ثروت مسئولین

عدالت: نه فقط در شعار،بلکه در محاکمه‌ی دانه‌درشت‌ها

اراده سیاسی واقعی:نه برای بستن دهان منتقد،بلکه برای بستن دست مفسد

بازگرداندن اعتماد عمومی:چون بی‌اعتمادی، خودش تورم می‌زاید

و مهم‌تر از همه: مردم

مردم فقط قربانی نیستن، کنش‌گرن.
وقتی مردم مطالبه‌گر باشن،دولت حساب پس می‌ده.
وقتی مردم جنس گرون رو نخرن،دلال شب بی‌خواب می‌شه.
وقتی مردم آگاه باشن،فریب‌کارها ترمز می‌زنن!

و جمله آخر، با چاشنی طنز (ولی تلخ):

ترامپ خارجی رو دیدی؟
مو زرد، توییت‌زن، اهل واشنگتن!
ترامپ داخلی رو ندیدی؟
مو ژل‌زده،تسبیح تو دست،
کت‌شلوار تنش،حکم مأموریت تو جیبش،
پشت میزش لم داده،ولی جیب من و تو رو خالی کرده!

دشمن همیشه پشت مرز نیست؛
گاهی تو اتاق شیشه‌ایه، با کارت شناسایی ویژه و جای پارک اختصاصی!