گزارشی شرم آور از وضعیت فرهنگ، هنر و تئاتر در مرکز استان خوزستان

شوشان ـ سید صادق فاضلی :

تقدیم به مشاورین و دستیاران ویژه رییس جمهور :

جناب آقایان دکتر علی ربیعی و دکتر هادی خانیکی

ما پوست کرگدن پوشیده ایم . ما عادت دیرینه داریم که بگوئیم و نشود ، که بخواهیم و ندهند ، ما مثال آن خرد بچه ایم که آب نباتی خاموشمان میکند و چشم به راه آبنبات فروش بعدی می مانیم ! خیلی خوش آمدید ، عالیجنابان ربیعی و خانیکی ، آبنباتی که شما آورده اید چه طعمی دارد ؟ معمولا دولتی ها و مجلسی ها وقتی می آیند تنها نیستند ، کاتبی یا کاتبانی با خود می آورند تا در برابر هر نقد و گلایه ای به کاتب بگویند بنویس ، بنویس تا پیگیری کنیم . و میروند تا پیگیری کنند اما رفته اند که رفته باشند ، چون به قول بیضاییِ بزرگ تیرشان از آنها دورتر نخواهد رفت . . . جناب دکتر ربیعی ، از مرحوم هاشمی رفسنجانی گرفته تا سید محمد خاتمی و دکتر روحانی و احمدی نژاد که خود خِبره ی بِگَم بِگَم بود گفتیم که خوزستان تئاتر شهر ندارد . روسای جمهور از چپی گرفته تا راستی همه به کاتبانشان گفتند بنویس ، بنویس تا برایشان بخریم و آنقدر آبنبات هاشان شیرین بود که تا دهان بستیم و چشم باز کردیم ، دیدیم همه ی التماس های 30 ساله گذشت و ما پیر شدیم و تالار آفتابمان پیر شد و مُرد . من شاهد بودم که صندلی ردیف جلو زیر پای یک مدیر استانی شکست . آری امروز شما آمده اید که مشکلات ما را بشنوید و بروید تا حل کنید . من شرمنده ام ، من با خجالت به شما گزارش میدهم : هم اکنون 15 نمایش در اهواز آماده ی اجرا هستند اما هیچ سالنی برای اجرا نیست ! نظرتان چیست جناب خانیکی ؟ استان شما خراسانِ رضوی چند سالن و پلاتو دارد ؟ کلانشهرها را نمیگویم ، اصفهان و تبریز و مشهد را نمیگویم ، حتی بوشهر و کرمانشاه را هم نمیگویم ، می دانید یاسوج بی سینما چند سالن و پلاتو دارد ؟ جناب دکتر خانیکی چندی پیش تورقی در کتابتان عوامل اجتماعی توسعه‌نیافتگی داشتم . لطفا در چاپ بعدی کتابتان ، کمبود و نبود زیرساخت های فرهنگی را هم اضافه کنید !! وزارت ارشاد و شخصِ وزیر ارشاد خجالت نکشد من به جای ایشان شرم میکنم ، من شرم میکنم بعنوان پیرمردی که باید راهگشای جوانترها باشد هیچ پاسخی برای این همه تولیدات بی سالن ندارم ! جناب سید عباس صالحی انسان شریفی است اما نمیدانم چرا فراموش کرده زمانی که وزیر دکتر حسن روحانی بود او را به محل مخروبه ی تالار آفتاب بردیم و از پلاتوهای نیمه کاره ی تئاتر اهواز بازدید کرد و قول مساعدت داد . دکتر روحانی رفت و نیامد اما سید ِ وزیر دوباره وزیر شده و هنوز تالار آفتاب خرابه ای بیش نیست و پلاتوها یک چهاردیواری مخروبه برای تجمع معتادین و بی خانمان ها شده . عالیجنابان در سال 1396 وقتی از شما دولتی ها نا امید شدیم خودمان دست به کار شدیم قلک هامان را شکستیم و روی هم ریختیم تا چهار پلاتوی تئاتر برای اهوازِ بزرگ بسازیم اما از فرط گرانی نتوانستیم تکمیلشان کنیم و شهرداری شهرمان که می بایست دستیار فرهنگی مدیرکل ارشاد استان باشد چشم طمع به این مخروبه ها دوخت تا به جای تکمیل آنها را به سایت اداری تبدیل کند ! البته لشکرکشی اهالی خونگرم تئاتر فعلا مانع از اقدام شهرداری شده اما اگر هرچه سریعتر این پلاتو ها پلاتو نشوند قطعا چشم طمع دیگران را برای تغییر کاربری بر می انگیزند .

آدمی تا خانه نداشته و آواره باشد حیات و مماتش یکیست . ما هیچ نداریم هیچ هم نمیخواهیم . می دانید چرا !؟ چون ما آنقدر حقیر و ضعیف نگاه داشته شده ایم که تمام تمرکزمان فقط برای داشتن خانه ایست تا زنده بمانیم . خانه ای برای تخلیه ی روحمان و محلی که برای حیاط و تنفس ما کافی باشد ، تئاتر شهر اهواز را و پلاتوهای نیم ساخته را برایمان بسازید . می سازید ؟ نظرتان چیست ؟

ما جنوبی ها نگاه یاری طلبی به شیخ و خان داریم ، جناب خانیکی ، خانِ بزرگِ خراسان ، چشم انتظارِ خانِ گسترده ی شما می مانیم تا در همین چند ماه آینده سالن ها و پلاتوهای اهواز ساخته شوند . جناب ربیعی به همین فصل ربیعِ خداوند قَسَمت میدهم کاری کنی تا به زودی این اماکن فرهنگی هنری تکمیل شوند و تا همیشه تکمیلشان به نام شما ثبت شود ! همین - یا علی

4 خرداد 1404