- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- مسئولیت اجتماعی شرکتها؛ فرصتی برای توسعه پایدار استان خوزستان
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۶ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۳:۱۱
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ حسن نسیمی :
خرمشهر
شهر اشک و اراده،
شهر قلب‌های شعله‌ور،
در شب‌های روشن مسجد جامع،
شهر، آن روز قامتِ مقاومت بسته بود و نمازِخون می‌خواند و دعا، از درون خاک می‌جوشید...
زن
با چادر خاکی،
میان آتش و آوار،
کودکی را نجات می‌داد
و آینده را...
مادر شهید...
با روسری سیاه و چشم‌هایی سرخ،
بر پله‌های سوخته،
نام جوانش را صدا می‌کرد
و سکوت،
پاسخش را می‌گریست.
دختر امدادگر
با دست‌های لرزان
اما دل استوار،
مرهم می‌گذاشت
بر زخم‌های بی‌شمار خاک.
و "دا" مادر خرمشهر،
زنِ تمام سنگرها،
آغوشش را برای تمام داغ‌ها گشوده بود.
اروند،
رگ آبیِ مقاومت،
در میان گلوله‌ها
می‌خروشید و می‌گریست.
آتش،
زبان دیوارها بود،
و تیر و ترکش،
دست‌خط دشمن.
در شلمچه،
میعادگاه عاشقی زمین و آسمان،
لبخند شهیدان
با نسیم خاک،
تا آسمان پر می‌گرفت.
و در آن لحظه،
که بی‌سیم شکست،
و صدا آمد:
یک سو احمد و آن سوی رشید..
صدا صدای ظفر بود.
صدایی که تاریخ را
با خون،
امضا کرد...
.... «خرمشهر رو خدا آزاد کرد...»
و هنوز
نخل‌های سوخته
مثل سرداران بی کلاه،
سربلند ایستاده اند
در آتشِ بی‌رحمِ فراموشی.
خاکستر و غبار باروت
با هر نسیم،
خاطره‌ای بلند می کند
از دل هایی که هنوز می‌تپد.
خرمشهر
شهر اشک و اراده،
شهر قلب‌های شعله‌ور،
در شب‌های روشن مسجد جامع،
شهر، آن روز قامتِ مقاومت بسته بود و نمازِخون می‌خواند و دعا، از درون خاک می‌جوشید...
زن
با چادر خاکی،
میان آتش و آوار،
کودکی را نجات می‌داد
و آینده را...
مادر شهید...
با روسری سیاه و چشم‌هایی سرخ،
بر پله‌های سوخته،
نام جوانش را صدا می‌کرد
و سکوت،
پاسخش را می‌گریست.
دختر امدادگر
با دست‌های لرزان
اما دل استوار،
مرهم می‌گذاشت
بر زخم‌های بی‌شمار خاک.
و "دا" مادر خرمشهر،
زنِ تمام سنگرها،
آغوشش را برای تمام داغ‌ها گشوده بود.
اروند،
رگ آبیِ مقاومت،
در میان گلوله‌ها
می‌خروشید و می‌گریست.
آتش،
زبان دیوارها بود،
و تیر و ترکش،
دست‌خط دشمن.
در شلمچه،
میعادگاه عاشقی زمین و آسمان،
لبخند شهیدان
با نسیم خاک،
تا آسمان پر می‌گرفت.
و در آن لحظه،
که بی‌سیم شکست،
و صدا آمد:
یک سو احمد و آن سوی رشید..
صدا صدای ظفر بود.
صدایی که تاریخ را
با خون،
امضا کرد...
.... «خرمشهر رو خدا آزاد کرد...»
و هنوز
نخل‌های سوخته
مثل سرداران بی کلاه،
سربلند ایستاده اند
در آتشِ بی‌رحمِ فراموشی.
خاکستر و غبار باروت
با هر نسیم،
خاطره‌ای بلند می کند
از دل هایی که هنوز می‌تپد.
