برنامه تلویزیونی نود طی سالهای اخیر در جذب مخاطب گوی سبقت را از سایر برنامه های تلویزیونی روبوده است. این برنامه با وجود انتقاداتی که پیرامون خود دارد توانسته در خصوص همراهی مخاطب استمراری جالب توجه داشته باشد.
به گزارش سرویس ورزشی جام نیوز، این برنامه که پیش از این روزهای شنبه پخش می شد با بردن ساعت پخش خود به دوشنبه ها دست به ریسک بزرگی زد. همان موقع فردوسی پور به نگارنده این مطلب گفت: این کار بنا به دلایل بسیاری باید انجام شود و ما راه گریزی نداریم. یکی از دلایل این اتفاق پخش تلویزیونی بازی های اروپایی بود که غالبا روزهای شنبه انجام می شد. در کنار آن نودی ها با دو روز فاصله فرصت داشتند تا بازی های لیگ که اغلب روزهای 5 شنبه و جمعه برگزار می شد را بهتر رصد کنند.
90 از این اتفاق هم تقریبا به سلامت گریخت و جذب مخاطب را ادامه داد. در روزهایی که فردوسی پور از سوی مسئولان بابت رعایت برخی خط قرمزها تحت فشار قرار می گرفت و زمزمه توقف و یا حتی تعطیلی این برنامه به گوش می رسید برای عده ای این سوال پیش می آمد که جایگزین 90 چه برنامه ای است؟ با احترام به تلاش و همت سایر برنامه سازان ورزشی هیچکدام از برنامه فعلی و چند سال اخیر یارای برابری با 90 را نداشتند.
در این میان اگرچه توانایی های تهیه کننده نود به شدت تاثیر گذار بود اما نباید از حمایت های خاص از برنامه های او به سادگی عبور کرد. گاهی برای برنامه نود اقدامات و هماهنگی هایی صورت می گرفت که سایر برنامه سازان تلویزیون حتی نمی توانستند به آن فکر کنند!
همانگونه که ذکر شد کشمکش های گاه وبی گاه عادل به مسئولان صدا و سیما برای چند نوبت زمزمه تعطیلی نود را به گوش رساند. یکبار حتی در این برنامه فردوسی پور با اجرای "دراماتیک" همراه با نور ضعیف " استودیو" به طور تلویحی با مخاطبانش وداع کرد.
در این بین شبکه دو با فرم تازه ورزش دو و خط قرمز بدجوری برای نود خط و نشان می کشد. حضور ماتیوس و زمزمه آمدن زیدان و... آخرین تیرهای ترکش برای قدرتنمایی شبکه دویی ها برای نود فردوسی پور است.
همه این ها باعث می شد تا طرفداران و آنهایی که به شدت نسبت به این برنامه منتقد هستند چشم انتظار رقیب 90 باشند. آنهایی هم که در این باره سودایی در سر داشتند ، می دانستند که کاری سخت و رقیبی جدی پیش رو دارند. چنین باوری باعث می شد تا "پروژه" رقیب سازی برای 90 تا حدودزیادی به فراموشی سپرده شود. از سویی مسئولان صدا و سیما هم درگیر با مشاغل فکری فراوان پیش خود می گفتند " سری که درد نمی کند را نباید دستمال بست". حالا که برنامه با این سطح مخاطب همراه است و چرا باید شرایط را مغشوش کنیم!
اما همانگونه که گفته شد افراد بسیاری هم بودند که فکر جانشین سازی برای نود و فردوسی پور را فراموش نکرده و مترصد فرصت بودند.
چندی پیش نوشتیم که در صدا و سیما شاهد رقابت پیدا و پنهان بین مجریان ورزشی هستیم. این جدال در شبکه یک و دو و حتی پنج با شبکه سه در جریان است. در کنار آن شبکه ورزش رفته رفته صاحب تجربه می شود تا به عنوان شبکه تخصصی ورزش وارد این رقابت شود. درسالهای اخیر در شبکه یک با میدان دادن به یکی دو مجری "نچسب" که موقع حرف زدن با حرکت لب و دهان و ابرو و... کاری کردند که باعث قهر مردم با برنامه های ورزشی شد. این بهترین موهبت برای 90 بود تا عزیز و عزیزتر شود. اکنون در شبکه های یک، دو و پنج رقبای 90 بهتر از قبل کار می کنند. در این بین شبکه دو با فرم تازه ورزش دو و خط قرمز بدجوری برای نود خط و نشان می کشد. حضور ماتیوس و زمزمه آمدن زیدان و... آخرین تیرهای ترکش برای قدرت نمایی شبکه دویی ها برای نود فردوسی پور است.
این که در روزهای بد مالی در صدا و سیما این بودجه از کجا تامین می شود نیاز به کنکاشی جدی دارد. اگرچه تهیه کننده برنامه ورزش دو می گوید " این برنامه نه تنها بار مالی ندارد بلکه در آمد ساز هم هست". کیست نداند که بدون سرمایه و بودجه اولیه چنین امری شدنی نیست.
در هر صورت ورزش ایران نیاز به چندین برنامه بزرگ و پرمخاطب دارد. بدون تردید انحصار چنین پدیده ای به یک یا دو برنامه باعث خطا و اشکال می شود. نود که یکه و تنها در ورزش و به ویژه فوتبال همه راه ها را به سوی خود ختم می کرد بدون اتاق فکر مناسب گاهی چنان به خطا می رفت و می رود که فریادها را به آسمان می برد. فریاد هایی که اغلب به دلیل طیف وسیع طرفداران برنامه های حاشیه ای به گوش کسی نمی رسید.
در فضای شکل گرفته امروزی فقط باید امیدوار بود تا سیاست گذاران در صدا و سیما با رصد درست ماجرا و کمک به برنامه سازان کاری کنند که این اتفاق مهم به جدال چند مجری و تهیه کننده منجر نشود. از توان موجود باید بهترین استفاده را برد. باید با حمایت صحیح بستری را فراهم آورد تا برنامه سازان ورزشی تلویزیون که مخاطب آنها طیف وسیعی از جوانان و آینده سازان این آب و خاک هستند به مسئولیت خود آگاه باشند. برای جذب چند مخاطب بیشتر و برای تضعیف برنامه های رقیب راه کج و خطا نروند.