نیکوکاری واقعی از منظر دکتر رادمنش، خیر خوزستانی

   آژانس خبری کانون آینده نگری: دکتر محمد رادمنش، از نیکوکاران پرسابقة خوزستان، معتقد است: وظیفة هر انسانی است که بخشی از وقت و مال خود  را در خدمت شکوفایی جامعه و کشور هزینه کند و در جهت رفاه مادی جامعه تلاش کند.

 این پزشک متخصص، نویسنده  و پژوهشگر مسائل اجتماعی، در گفتگو با خبرنگار ما با بیان این مطلب افزود: در شأن من و شما نیست که در جامعة ما کسانی زندگی کنند که به نان شب محتاج باشند و شب گرسنه سر بر بالین بگذارند. برای همة‌ ما ننگ است که در کنار ما کسانی باشند که از سرمای زمستان و از نداری به خود بلرزند و برای زندگی سرپناه نداشته باشند.

      وی افزود: پس وظیفة من و شماست که هر اندازه که از ما ساخته باشد، از وقت و مال خود را برای رهایی مردم از فقر و بدبختی هزینه کنیم. اما این کمک و همیاری باید غیر احساسی، اندیشمندانه و مبتنی بر اصول باشد.

 دکتر رادمنش توضیح داد: کمک مالی به دانشجویی که خانواده­اش بنیه ضعیفی دارند و ما می­دانیم این دانشجو می­تواند فردا برای جامعه و خودش سازنده باشد، کمکی عاقلانه است.

وی اظهار داشت: اگر شما در روستایی یک کارگاه آموزش و ساخت صنایع دستی و یا یک کارخانة تولیدی راه بیاندازید، که تعدادی از مردم روستا در آن مشغول بکار شوند، در آن صورت شما خدمت بزرگی کرده اید. اما اگر سالانه مبلغی را بعنوان صدقه و یا خیریه و یا نذری ببرید و بین مردم روستا تقسیم کنید، آنها از نظر عقل و مهارتهای کاری ناکارآمد می­شوند. و همیشه مثل گروهی ناتوان در انتظار کمک و صدقة شما می­مانند. بنابراین نه تنها به آنها کمکی نشده؛ بلکه بیش از پیش به ناکارآمدی آنها و تفکر طفیلی آنها افزوده شده است. کسانی که منتظرند تا از دست دیگران نان بخورند، نمی­توانند افرادی سازنده و مفید بارآیند. شأن و منزلت انسانی در آنها می­میرد. بالا بردن درصد افراد وابسته در جامعه، می­تواند بنیان جامعه را از هم بپاشد.

  مؤلف کتابهای "الفبای آدم بودن" و "فرودهای فرهنگی ایرانیان" بیان داشت: فرد نیکوکار و خیر کسی است که به بالا بردن توان مردم برای سازندگی و رهایی آنها از منجلاب فقر مادی و فرهنگی، کمک کند. خیر کسی است که به مردم آموزش می­دهد و کمک می­کند تا از اعتیاد دوری کنند، از محیط زیست محافظت کنند و...