- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۹:۲۰
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
عباس مدحجی
زندگی در دنیای متمدن امروز و منتفع شدن از امکانات جامعه ، بدون مراجعه به سازمان ها ، ادارات و مجموعه های درنظر گرفته شده برای امور مختلف در زمینه های متعدد اداری ،سیاسی،اقتصادی،آموزشی وغیره متصور نیست. به عبارتی دیگر برای برخورداری از امکانات سیستم ، باید با سیستم تعامل داشت.
یکی از ملموس ترین زوایای این عبارت در ایران تعامل با سیستم اداری ست. سیستمی که هرچند مریض و کُند است لاجرم برای رسانیدن خود به اِلِمان های برجسته ی جامعه باید وارد آن شد.اینجاست که نقش هر مجموعه و به موازات آن کنترل و مدیریت آن مجموعه برای هرشهروند یا مراجع بیش از پیش واضح میشود. کنترل و مدیریت هر مجموعه ی اداری و متمرکز ، ساده نیست و ضمن برخورداری از علمِ مدیریت ، به جسارت و ریسک پذیری هم نیاز دارد.
در این راستا هر مدیری میداند رعایت سلسله مراتب و تقسیم وظایف دو بازوی توانمند برای مدیریت و کنترل مجموعه ی اداری ست. هر مدیری برای کاهش کمیت وظایف محوله و افزایش کیفیت پاسخ گویی و به سرانجام رسانیدن ایده ها و پروژه هایش ،نیازمند آن است که بارِ انجام برخی کارها را به تناسب موقعیت و چارت سازمانی به همکاران خود محول کند. خب مجموعه ی ادارات شهرستانها هم از این قاعده مستثنی نیستند کما اینکه این روند در شهرستان خرمشهر در ادارت مختلف به فراخور موقعیت و حیطه ی وظایف و بیلانِ کاری گام در همین مسیر نهاده اند.
از مجموع این ادارت، آموزش و پرورش خرمشهر اما سیاست گذاری علی حده ای را اتخاذ کرده. کاری که مدیران قبلی در اداره آموزش پرورش خرمشهر با تمکین به انتصابات تحمیلی بدان وفادار بودند. مدیریت حال حاضر اما با عدم انتصاب برخی پست ها و معاونت ها دست به قمار بزرگی زده است.
پذیرش این ریسک برای کنترل اداره ای باحدود ۲۵۰۰ پرسنل و چارت سازمانی گسترده و تحت پوشش قرار دادن حدود ۳۰ هزار دانش آموز چیزی بر خلاف رویه ی مدیران قبلی بوده و آزمونی در راستای کیفیت سنجی بقیه ی بخشهای فعال در اداره ست. عدم تمایل دکتر عنبری برای پُر کردن این فضاهای خالی مسلما فشارهای زیادی را بر ایشان وارد کرده و پیشبرد طرحهای مورد نظرش را با چالش مواجه کرده. مسلما هر مدیریتی در ابتدای کار برای تصویب و اجرای طرح های مورد نظر خود با موانع و مشکلاتی همراه است ولی گویا کار کردن در فضای مواج خرمشهر با حضور طوفانی برخی افراد و تفکرات ، کار را برای جناب عنبری مشکل تر کرده است.
همواره یکی از بزرگترین آسیب های اداره آموزش و پرورش خرمشهر ، عدم استقلال کامل بوده است. گویا دست های پنهانی همیشه بخشی از سیستم اداری_آموزشی را از آنِ خود دانسته و به هرقیمتی میخواهند باانتصاب مهره های مورد اشاره ی خویش عملا کنترل بخشی از مجموعه را در دست داشته باشند.
شاید آموزش و پرورش را حیاط خلوت حوزه ی استحفاظی خود میدانستند.این بدعت از چندی قبل روبه افول گذاشت و ریاستِ اخیر ترجیح داد با مسالمت آمیز ترین وجه ممکن از زیر بار این باج و خراج شانه خالی کند در عین حال کمترین هزینه را متحمل شود.پیش از هرگونه قضاوت یا بررسیِ گزارش عملکردی اداره آموزش پرورش خرمشهر باید علاوه بر نکات فوق این راهم دانست که تمام جریان های مٶثر در شهر و حتی استان، گزینه های مورد نظر خودشان را بهترین و کارآمد ترین گزینه میدانند و متصور شدن کسی غیر از شخص مورد نظرشان را غیر ممکن میدانند شاید روی همین حساب بود که عنبری ترجیح داد بین دو گزینه شخص موردنظر آنها یا هیچکس ، روی گزینه ی دوم قمار کند.
حال با گذشت مدتی ازاین جنگ سرد و عادت کردن به این وضعیت، عنبری با چند انتصاب جدید سعی در تغییر بازی به نفع خود کرده. حال برای دانستن اینکه این انتصابات نتیجه ی صبوریِ دکتر عنبری بوده یا تغییرِ جهتِ وزشِ سیاست های روز ، باید مقداری صبر کرد و ضمن توجه به پس لرزه های احتمالی ، عملکردِ دوستانِ جدید را ملاک قرار داد.قطعا مسیری که دکتر عنبری و همکارانش قدم در آن نهاده اند آسان نخواهد بود ولی اگر مزد خود را در باقیات صالحات بدانند هر سنگلاخ مسیر برایشان چون جهشی به جلو خواهد بود.
دست ذهنت مریزاد برادر مدحجی عزیز.