علی عبدالخانی
ما از جمله جوامعی هستیم که فضل و فضایل آدمیان را به مرگشان گره می زنیم و خلاء ناشی از رفتنشان را در زمان رحیلشان به یاد می آوریم.
هر چند که تدریج و گذر زمان دستان هاشمی را از ابتدایی ترین ابزار قدرت تهی کرده بود اما او از جنس آدمیانی بود که به صرف بودن بر بسیاری از معادلات و مناسبات تاثیر می گذاشت که تولد دولت روحانی از تنها یکی از اثرگذاریهای سیاسی ایشان بود.
بر همین اساس خلاء ناشی از رفتن هاشمی را می توان بمثابه از میان رفتن یک تکیه گاه محکم و نیرو بخش برای بخشی از فعالان عرصه سیاسی و زوال یک نیروی توازن بخش برای کلیت نظام تلقی کرد.
آری ما از جمله جوامعی هستیم که تنها در زمان رفتن و رحیل زندگان به یاد اثر و ثقل وجودیشان می افتیم و آنگاه بر داشته های از دست رفته مان افسوس می خوریم.
خالی شدن عرصه سیاست از مردی به حجم و ثقل هاشمی نامعادله ای بس پیچیده را به فضای روانی جامعه سیاسی کشور تحمیل خواهد کرد که با خوش بینی تام، تعدیل آن امری سخت جلوه می نماید. آری هاشمی توازنی از جنس عقلانیت بود که جبران خلاء فراق آن چه بسا صعب و دشوار خواهد بود.
جالب بود