آقا ناظم! به قول خود وفا نکرد

دست خوش آقا ناظم ! این بود مرام برو بچه های مکتب شاهین؟ این بود رسم لوطیگری بچه های اهواز؟ مگه ما با هم وعده نگذاشته بودیم عید نوروز که تشریف آوردی اهواز، یک گپ و گفت حسابی باهم داشته باشیم؟ مگه نگفتم دوتا ازکتاب هام که آماده ی چاپ هستند لنگ! مصاحبه ی با شماست ؟

نشان به آن نشان که وقتی یک ماه پیش با هم تلفنی صحبت کردیم و من به شما گله کرده بودم چرا بی خبر اهواز آمدی و رفتی ، شما با خنده های دلنشینتان وعده ی عید را دادی؟ پس چی شد؟

آقا! من بچه اهوازِی، من خوزستانی را کی تحویل می گیره؟ دلخوش به کی باشم؟ دهداری که رفته، برمکی هم همین طور؛ محراب، ایرج سلیمانی، ایرانپاک همه رفته اند ستاره های ما یک به یک سوخته اند. بلند شو و بگو که همه ی این سایت ها و نشریات دروغ می گویند وخیالاتی شده اند!

آقا اصلاُ چرا بهشون اجازه دادی از شما عکس و مطلب بزنن ؟

وای خدای من چی دارم می گم؟ آره! مثل اینکه باید بی خیال قرار شب عید با شما بشوم. باید باور کنم که یک مکتب شاهینی هم می تواند بدقول باشد حتی اگر برخلاف میلش باشد!

باید باور کنم که پرکشیدی شاهین خوش پروبال!

بله باید باورکنم چون اگر بودی این همه عکس مطلب ازشما روی صفحات نشریات و سایت ها یافت نمی شد!

روحت شاد ستاره ی اهوازی ؛ روحت شاد