امید حلالی
انتخابات سومین دوره خانه مطبوعات خوزستان نیز سپری شد و نکات ضعف و قوتی با خود داشت که می بایست برای درک بهتر وضعیت آسیب شناسی شوند و با درس گرفتن از آنها بتوانیم اوضاع بهتری را برای صنف رقم بزنیم :
اما نکات قابل توجه :
۱) پرونده سازی های سنگین برای اعضا و تلاش برای عضو پذیری بیشتر افراد از نشریات تحت مدیریت افرادی که خواهان تاثیر گزاری بر انتخابات هستند هرچند ممکن است در کوتاه مدت بر فرآیند انتخابات و برد و باخت رایج اثر بگذارد اما در دراز مدت تبدیل به پاشنه آشیل صادر کنندگان گواهینامه های اشتغال غیر صحیح می گردد که می تواند در قالب شکایت های اداره کاری بروز کند.
۲) تلاش برای شرکت دادن تعداد اعضای بالا در انتخابات در این دوره به گونه ای بود که از دو رسانه تحت اشراف یک فرد ۳۴ نفر صاحب رای تشخیص داده شدند در صورتی که کل اعضا ۱۸۲ نفر بودند که این نسبت بدین معناست که : " بین یک پنجم تا یک ششم کل روزنامه نگاران خوزستان در این دو روزنامه مشغول بکارند! " که نسبتی غلط بوده و با واقعیت های موجود رسانه های خوزستان تطبیق ندارد.
این تلاش برای شرکت دادن بیشتر اعضا از نشریه تحت مدیریت چنانچه تبدیل می شد به تلاش ب ای عضو گیری درست و واقعی و منطقی قطعا نتیجه بهتری را برای صنف به ارمغان می آورد و با چنین نگاهی مبنی بر برنده شدن در هر شرایطی شاید بتوان بر یک انتخابات الکترونیکی در یک مقطع یک روزه تاثیر گذاشت اما با این نگاه نمی توان یک صنف پر چالش را اداره کرد و می طلبد که خاصتا اعضای هیات مدیره و ریاست این هیات چشمان خود را بشویند و جور دیگری مسایل را ببینند تا بتوانند قدری از مشکلات موجود بکاهند.
۳) آنچه در دو دوره گذشته انتخابات خانه مطبوعات قابل تحلیل است تلاش ایتلافی دست اندرکاران یک روزنامه سراسری و یک روزنامه محلی برای حذف کامل رقبای رسانه ای از حیطه کار صنفی ست که با ترکیبی از ایجاد سازمان رای توسط روزنامه محلی و لابی گری توسط چهره آشنای سرپرستی روزنامه سراسری برای مهندسی انتخابات خود را نشان می دهد و در دو دوره به نتیجه رسیده است لیکن منجر به شکاف صنفی گردیده و نگاه و سلیقه خانه مطبوعات نماینده تمام صنف نیست بلکه یک طیف هم راستا با دو فرد را نمایندگی می کند به طوری که بجای ورود افراد نخبه و خبره و توانای مطبوعات در ترکیب هیات مدیره عملا با راه بندانی مواجه شده ایم که دو فرد با نفراتی کمکی از مجموعه های خود تصمیم گیرندگان صنف شده اند که نتیجه آن به عینه در کارنامه دوره گذشته قابل رویت است. قبضه کردن صنف و یک کارنامه خالی از تحرک و تاثیر و تقسیم صنف به موافقان و مخالفان دو فردی که میل شدید به مهندسی انتخابات داشته اند و باقی گزاردن روزنامه نگاران و مطبوعات و خبرنگاران با سیاهه ای از گرفتاری ها و مشکلات در حوزه های مختلف آموزش و نشر و توزیع و وصول مطالبات و تعرفه های عادلانه و ارتقای سطح کیفی و .... خلاصه کلام آنچه در اساس نامه به عنوان وظایف تشکیلات آمده است
۴) راستی کدام یک از رویدادهای ذیل که با قدری همت و همگرایی می توان آنها را محقق نمود با این وضعیت ضعیف تشکیلاتی محقق شده است :
- احداث موزه مطبوعات خوزستان شامل نشریات قبل و بعد از انقلاب
- گرفتن زمین مناسب از شهرداری یا سازمان مسکن و شهرسازی برای احداث مجتمع مطبوعاتی یا مسکن ویژه خبرنگاران
- تشکیل صندوق های قرض الحسنه
- انعقاد قرارداد با بیمه گزاران جهت انجام بیمه تکمیلی پرسنل
- ایجاد شورای حل اختلاف برای ورود فعال به مشکلات بین صاحبان امتیاز و پرسنل (کارفارما و کارگر)، بین نشریات و شاکیان دولتی و خصوصی، بین نشریات با هم
- تاکید و نظارت بر بکارگیری خبرنگاران با دستمزد قانونی و داشتن بیمه
- تعامل با نشریات سایر استان های کشور و استان های مجاور کشور همسایه عراق در پوشش رویدادهای مشترک اعم از رویدادهای طبیعی مانند ریزگردها و انتقال آب و خشکی تالاب ها یا مناسبات چشمگیر مانند اربعین حسینی و ... از طریق ستادی مشترک
- تلاش برای همراه کردن خبرنگاران و تیم رسانه ای با سفرهای خارجی مسوولین استانی و خارج کردن رسانه ها از نقش تام و تمام میرزا بنویس مسوولان
- ارتقای سطح سواد رسانه ای و آموزش ضمن خدمت شاغلان به شکل مستمر و مطلوب به عنوان برنامه ای دایمی و نه دوره و کلاسی چند ساعته
- ایجاد کتابخانه تخصصی با موضوع رسانه یا باشگاه اهالی رسانه و یا حداقل تدارک کافی شاپ و پاتوقی که از نشست و برخاست و تعاطی فکر اهل قلم بتوان به نتایج و تلاش های مشترکی رسید.
- برگزاری نشست های موضوعی تخصصی و ایجاد مجامع عمومی و رفع تکلیفی عمل نکردن در گردآوری اهل رسانه در روز خبرنگار با وضعیت بعضا پر اشکال در برگزاری و مجمع عمومی سالیانه که خاص دادن گزارش است آن هم در نوبت دوم و با آمدن هر تعداد عضو و ...
۵) مادام که تشکیل هیات مدیره خانه مطبوعات نه بر اساس شایسته سالاری بلکه بر اساس پرونده سازی و لابی گری و حذف یک طیف و خودی و غیر خودی کردن و ارادت سالاری و نوچه پروری باشد علاوه بر عدم ورود یک طیف دیگر که در اقلیت نسبی به لحاظ داشتن عضو قرار می گیرد، این شایستگان مستقل صنف هستند که شانس عرضه خود و دمیدن هوای تازه به کالبد نیم بسمل تشکیلات صنفی را نمی یابند. به تفکری که نشان داده آن قدر از منتقد خود واهمه دارد که حتا قایل به دعوت از اعضای علی البدل تشکل برای شنیدن حرف ها و ایده هایشان نیست قدر مسلم نمی توان امید بست.
به تفکری که تمام تلاشش را بجای خبردار کردن اهل رسانه بر آماده کردن پرونده های پر تعداد خود می گذارد و سپس با در اختیار گرفتن گذر واژه و رمز عبور پرسنل اقدام به رای دادن یکدست می کند و چنینکاری که تضییع حقوق مدنی افراد است را مرتکب می شود را نسبتی نخواهد بود با تحول آفرینی و بدا به حال دل افسردگانی که چشم انتظار معجزتی در این میانه باشند از برخی کسان که رایی چنین را دال بر محبوبیت و جایگاه خود می پندارند و پس از هزینه زایی طی مدت مسوولیت بجای خبر یافتن از کارکردهای صنفی و حل مشکلات جمع می بایست از مناقشات و مرزبندی ها و حذف ها و اختلافات و سودجویی های شخصی برخی خبر شنید.
۶) داشتن منتقد یکی از نعماتی ست که می توان برای هر فرد و تشکل و نهادی قایل بود. از آن مهم تر چنانچه شما بتوانید با رقیب خود در کارها مشورت کرده یا در مصالح جمعی در کنار هم باشید سهم بیشتری از عقلانیت خواهید داشت.
اتفاقی که در انتخابات خانه مطبوعات خوزستان افتاده است اما نه حذف یک جریان از حیات رسانه ای ست زیرا که این افراد و نشریات به فعالیت خود در هر شرایطی ادامه می دهند بلکه یکدست سازی اداره تشکل از نظرات موافق و مخالف است که نتیجه مطلوبی نه برای هیات مدیره یکدست و نه برای اهالی چشم انتظار صنف نخواهد داشت.
در دوره ای که خوزستان موزه مشکلات کشور را چشم امید به رسانه هاست و متعاقبا چشم امید اهل رسانه به تشکل صنفی شان برای از میان بردن موانع مختلف و توانمند سازی، روا نیست که با یکجانبه گرایی فرصت ها را از دست دهیم.
به امید داشتن تشکلی هوشمند و همگرایی قاطبه اهالی رسانه برای حل مشکلات صنف و خوزستان.