رییس ستاد قالیباف میگوید: «طبق نظرسنجیها معتقد به ماندن آقای قالیباف در عرصه بودیم چون احتمال رای آوری او بیشتر بود.» این سخنان نشان میدهد که کنار رفتن قالیباف در انتخابات بر اساس اجبار بوده است نه فداکاری. بعد از انصراف قالیباف جریان اصولگرا اینگونه القا کرد که او فداکارانه از صحنه انتخابات کنار رفته است.
سخنان دهقان اما حکایت دیگری دارد. قالیباف مجبور به انصراف شده است و از این اجبار همچنان دلخور است. قالیباف شاید این روزها با خود فکر میکند اگر از صحنه رقابت کنار نمیرفت رییس دولت دوازدهم بود.
رییس ستاد قالیباف در ادامه گفتوگوی خود به نکته درستی اشاره میکند. حدود ۵۰ درصد آرای قالیباف به سبد روحانی ریخته شد نه رییسی. بخشی از طبقه متوسط ایران به دلیل فعالیتهای اجرایی قالیباف، او را به عنوان نامزد خود انتخاب کرده بودند. بعد از انصراف او، تصمیم گرفتند از میان روحانی و رییسی به حسن روحانی رای بدهند. رییسی هیچ سابقه روشنی در زمینه اجرایی نداشته است. طرفداران رییسی اصولگرایان سنتی بودند و طرفداران قالیباف اصولگرایان مدرن به علاوه بخش کوچکی از طبقه متوسط.
اگر رییسی به نفع قالیباف از صحنه کنار میرفت قطعا اوضاع اصولگرایان بهتر میشد. البته این مسئله به معنای پیروزی شهردار تهران نیست. چون خود قالیباف به دلیل رفتار تند در مناظرهها و کپی برداری در استراتژی انتخاباتی از روی دست دیگران محبوبیت آنچنانی میان مردم نداشت. او حتی نتوانست در تهران که ۱۲ سال شهردار آن بوده است یک سبد رای مشخصی برای خود پیدا کند.
قالیباف بعد از انتخابات سال ۸۴ نتوانست یک مسیر مشخص و معلوم را طی کند. روزی نزدیک به اصولگرایان میانه رو شد. گاهی حرف اصلاح طلبان را تکرار کرد و در انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ تبدیل به احمدینژاد ثانی شد.
رفتار انتخاباتی او به ویژه ماجرای ۴ درصدی و ۹۶ درصدی و اعلام فهرست اموال، تبدیل به سوژه طنز این روزهای ایران شده است.
در ادامه رییس ستاد قالیباف میگوید، پیروزی روحانی به عنوان رییس جمهور مستقر طبیعی بود. در تحلیل این سخن باید گفت اگر اصولگرایان میدانستند پیروزی روحانی قطعی است، چرا با تمام توان وارد صحنه انتخابات شدند؟ این نشان نمیدهد که اصولگرایان در تحلیل و چیدن استراتژی سیاسی دچار یک مشکل اساسی هستند.
آنها میدانستند روحانی پیروز است اما با رییسی و قالیباف به صحنه آمدند و شکست را تجربه کردند. به نظر میرسد آنها شکست را بیشتر از پیروزی دوست دارند.
باید دید اصولگرایان در سالهای پیش رو چه رفتاری را در دستور کار خود قرار میدهند و قالیباف و رییسی چه جایگاهی در این راهبرد دارند. به نظر میرسد فعلا داستان اصولگرایان داستان دلخوری است.