در حاشیه شهر

شوشان- امیرکمال کمائی :

ساعت ۲ بعد از نیمه شب جمعه ۹۶/۱۲/۱۸ با دو صحنه فاجعه در پایتخت اقتصاد ایران(۱) مواجه شدم که به حال خودم و مسئولین استان زرخیزم، خوزستان بسیار تاسف خوردم...

در سه راهی گلستان و نزدیک عابر بانک! گدایی مادر جوانی(تا کمر شکسته در آمال و آرزوهای پیدا و پنهان) حدوداً ۳۰ ساله با کودکی ۲ ساله در آغوشش و در چند قدمی این زن جوان، پیرزنی حدود ۶۰ ساله که در اوج هیاهوی بستنی فروشی... در گوشه ای از کنج پیاده رو به خواب عمیقی فرو رفته بود، به امیدی که شاید...

این فجایع انسانی در شب ولادت بانوی دست گیر دو عالم حضرت فاطمه الزهراء(س) رخ داده است!

کجایید مسئولین بی مسئولیت؟

کجایید آهای آدم ها؟

این شهر و استان را با ریزگردهایش ول کنید به امان خدا، خود خدا به دادمان می رسد...

فکری به حال این بلایی که از بی تدبیری نا بخردان بر سر استان مان آمده بکنید!

دیگر ستاد بحران را برای ریزگردها بسیج نکنید!

دیگر ستادها را ول کنید و بیایید در میان مردم!

ببینید، بیندیشید و بر آلام مردم این استان زرخیز فقیر چاره جویی کنید!

آهای مسئولین!

آهای کسانی که دستتان به جایی می رسد!

 بیایید بالاغیرتاً  چاره ای به حال کارتن خواب ها و گدایانی که از سر ناچاری(۲) و یا از سر نداری(۳) در خوزستان پر از سرمایه اینچنین دل آدم ها را به درد می آورند بیندیشید...

بیایید کودکان کار را، زنان ناچار و ندار را و مردان بدبخت گرفتار در اعتیاد را چاره ای کنید...

این خوزستان با این سرمایه هایش کمی مدیریت می خواهد...

که ما نمی بینیم، نه حس می کنیم این مدیریت را...

تا دیر نشده فکری به حال اینچنین مردمی آبرومند و دلسوز بکنید که اگر گذشت دیگر جای تاسفی باقی نمی ماند!

خوزستان فقط از محل فروش نفتش، می تواند تا ۱۰۰ سال تمام مردم ایران را در رفاه کامل نگه دارد، ولی دریغ از یک پاپاسی  که از محل فروش نفت خرج مردم هم این استان شود!

و با این اوضاع، بدبختانه خوزستان با همه ی توانایی هایش در حال عقب گرد است...

مردمش به سختی نفس می کشند...

مردمش به سختی نان در می آورند...

مردمش دیگر هوایی ندارند...

مردمش دیگر مسئولی ندارند که دل در گروشان داشته باشد...

همه اینها انگاره های حقیر است در مورد مسئولین...

شما ثابت کنید که از آن مسئولان نابخرد نیستید.

آهای...

اقدام کنید!

اول اقدام؛ از ورود برده های انسانی بر سر چهار راه ها و چراغ قرمزها جلوگیری و برده کشان و برده فروشان برخورد سریع و صریح قانونی صورت پذیرد.

دومین اقدام؛ مشکل معیشتی مردم و طبقه ضعیف جامعه خوزستان را بر طرف کنید.

سومین اقدام؛ بیکاری را در خوزستان غنی ریشه کن کنید.

چهارمین اقدام؛ برخورد با قاچاقچیان مواد مخدر، چون نیمی از این زنان گرفتار همسران معتاد و گریبان در مواد افیونی هستند.

. تا دیر نشده حال خوزستانی را در یابید! دل همه ی مردم به درد آمده است...

دریابید!

که خیلی زود دیر می شود...

کمتر از دو سال دیگر به همین مردم نیاز دارید...

تا دیر نشده چاره ای لطفا...

پی نوشت:

۱- بدون اغراق خوزستان به مرکزیت اهواز در همه زمینه های اقتصادی از جمله صنعت، کشاورزی، نفت، صنایع دستی، دامداری، تولید برق، منابع آبی پایتخت اقتصاد ایران است. (آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم...)

۲- انسان هایی که برده هستند و در آمدشان در جیب انسان نماهای متشخص می رود.

انسان هایی که از سر بدبختی بی سرپرستی یا بد سرپرستی برای حفظ آبرویشان و سیر کردن شکم خود فرزندانشان مجبور به گدایی هستند.