- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
محمدسعید بهوندی
در تمامی جوامع انسانی سراسر عالم، مردم آگاه و متمدن از هر زبان و نژاد و آئینی که باشند، در یک موضوع اشتراک نظر و عمل دارند؛ و آن اصالت، اهمیت و ارزشی است که به نقش های خود و انسان های دیگر می دهند. بر این اساس ارزش وجودی هر انسان و وزن، اعتبار، مقبولیت و محبوبیتی که او در اجتماع پیدا می نماید، مستقیماً به کمیت و کیفیتی مرتبط است که او آنرا در نقش های فردی و اجتماعی خویش عملی می سازد.
انسان هایی که به هر دلیل و بهانه فاقد نقش هستند و یا نقشی خلاف مصالح خود و هنجارهای جامعه دارند و یا به دلیل عدم دانایی و توانایی لازم نمی توانند بصورت کامل و مطلوب در نقش های خود ظاهر شوند، در نگاه همه خصوصاً آنانی که دارای نگاهی عالمانه و سازنده هستند، به مراتب نسبت به انسان های مقابل این وضعیت، کم ارزش تر می باشند.
نقش های انسان ها یا دادنی و گرفتنی هستند، یعنی بوسیله ی دیگران و یا یک سیستم، داوطلبانه و یا اجباراً در اختیار افراد قراد داده می شوند و یا توسط افراد صاحب فکر، اندیشه، اراده و تعهد اجتماعی آفریده می شوند. نقش های مثبت و سازنده هر گونه که دریافت شوند، چه اختیاری و اجباری و یا ابداعی، می بایست حتماً بصورت شایسته ای نیز اجرا شوند.
رشد، ترقی، عمران و آبادانی یک کشور همواره در گرو ایفای درست و بی کم و کاست این نقش ها توسط انسان هایی است که خود را بعنوان عضوی از اجتماع انسانی باور دارند و خواهان منتفع شدن از نتایج و محصولات این ترقی ها و آبادانی ها هستند. انسان هایی که به هر دلیل و از روی آگاهی و اختیار و اراده نخواسته اند، نقشی سازنده را در راه رشد و توسعه ی جامعه ای که به آن تعلق دارند، بر عهده بگیرند، در حقیقت سزاوار بهره بردن از مواهب و نتایج اجرای نقش های دیگران نیستند.
بی شک آنانی که دارای ایمانی راستین و باور محکم الهی هستند، دو انگیزه برای تلاش در جهت ایفای نقش هایی که بر عهده گرفته اند، دارند. انگیزه ی اول؛ چون عملی کردن نقش هایشان مورد رضای پروردگار است، در درگاه او بی اجر و عنایت نخواهند بود و انگیزه دیگر آنست که؛ چون حاصل پرداختن به نقش هایشان رشد و آبادانی کشورشان را بدنبال دارد، آنان و خانواده هایشان نیز مستقیماً از این آبادانی بهره خواهند برد.
نکته ی مهم این است که پرداختن به نقش های مثبت، رشد دهنده و سازنده و آموزش آنها، بی شک در وهله ی اول و ابتدایی جزء مسئولیت های مهم و اساسی خانواده و در مراتب بعدی جزء وظایف زیربنایی و حساس دستگاه هایی است که مستقیم و غیر مستقیم فعالیت ها و برنامه های آموزش رسمی و همچنین فعالیت های فرهنگی را در سطح کشور و در همه ی سطوح سنی بر عهده دارند.
باید بپذیریم که امروزه بخش زیادی از معضلات، مشکلات، ناهنجاری ها و حتی شکست هایی که افراد جامعه ی ما چه به لحاظ فردی و خانوادگی و چه به لحاظ اجتماعی تجربه نموده و متحمل می شوند، عدم آگاهی نسبت به نقش هایی است که می بایست بعنوان اعضای زنده، موثر و خواهان زندگی و بهره مندی بر عهده داشته باشند.
جامعه ای که مردمانش نسبت به نقش هایشان آگاهی کافی را نداشته و یا زمینه ی لازم را به هر علت برای ایفای آنها در اختیار ندارند، مطمئناً هزینه های مادی و معنوی بسیاری را پرداخت می نمایند. زیرا در حقیقت این نقش های سازنده و مرتبط هستند که در کنار هم و هم پوشانی یکدیگر به مجموعه ای از افراد در یک سرزمین واحد معنای حقیقی یک کشور متحد و پویا را خواهند بخشید.
