قصد دیگر ما از برگزاری این جشنواره و دعوت مهمانان متعدد خارجی جاانداختن این حقیقت است که اغلب هنرمندان کشور ما همانند تندروها نیستند.
به گزارش کافه سینما تامس اردبرینک (ژورنالیست سینمایی) مطلبی درباره جشنواره جهانی فیلم فجر در نیویورک تایمز منتشر شده است:
فستیوال گواهی بر خودباوری سینمای ایران
درجشنواره جهانی فیلم فجر به محض قدم گذاشتن کارگردان کهنه کار آمریکایی روی سن حضار به وجد آمده تشویق کنان به پا خواستند، مرد جوانی با عینکی گرد به چشم و زنانی با موهای بنفش (بیرون زده از لچک های اجباری) نظاره گر صحنه هایی از "جوخه" "قطار سریع السیر نیمه شب" "جی اف کی" و "هر یکشنبه موعود" بر پرده میشوند، کلیپی که با معرفی مهمان تشریف فرما شده پایان پذیرفت: اولیور استون نویسنده و کارگردان امریکایی...و استون به محض ورود سر شوخی را باز میکند: طوری این کلیپو ساختید که انگار من فوت کردم!!
بطور معمول تندروهای نظام ایران نظر مثبتی برای صدور ویزای اتباع آمریکا (حتی منتقدین شناخته شده سیاسی) ندارند اما در مورد خاص استون این محدودیت کنار زده شده است، ظاهرا سیاستمداران ایران به دو دسته تقسیم شده اند؛ آنها که مخالف سرسخت هرگونه جهت گیری به سمت آمریکا بوده و گروهی دیگر که گشایش در این مورد را ضروری قلمداد میکنند.
حال آمریکایی ها مهمان افتخاری رویدادی شده اند که در سالهای اخیر (همانند جامعه ایران) دستخوش تحولات زیادی شده است، این فستیوال که در بادی امر برای سالگشت انقلاب اسلامی شروع به کار کرد به تدریج مستقل شده و موجی از جوایز جهانی برای فیلمهای ایرانی را فراهم آورده است که از آن جمله میتوان به دو اسکار اخیر کسب کرده ایران اشاره کرد.
بیش از 350 مهمان خارجی گزینش شده از صدها متقاضی به پایتخت ایران آمده اند تا در مرکز خریدی واقع در مرکز شهر تماشاگر 35 فیلم جشنواره باشند و به کنسرت هایی از موسیقی فیلم ها گوش بسپرند، میان آنها اتباع روس هندی گرجی اروپایی و عراقی و سوری و....مشاهده میشوند که بخشی به بازدید موزه سینما و یا نمایشگاه موزه لوور و برخی دیگر به زیارت قبور و ادای احترام به جانباخنگان جنگ ایران و عراق مشغولند.
سفیر جشنواره و هنرپیشه مطرح ایرانی رضا کیانیان میگوید: "ما برآنیم به مردم {جهان} نشان دهیم که ما کره شمالی نیستیم، زمانی که مدعوین جشنواره در خیابانهای سطح شهر قدم میزنند همزمان مسجد و کلیسا و کنیسه را کنار هم میبیندد....اینجا کشوری نیست که در تصور شماست" وی همچنین افزود: "نمونه دیگر صنعت تحسین شده (جایزه بگیر) سینمای ایران است چنانچه دوفیلم کارگردان ایرانی اصغر فرهادی جایزه اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسی زبان برده اند، قصد دیگر ما از برگزاری این جشنواره و دعوت مهمانان متعدد خارجی جاانداختن این حقیقت است که اغلب هنرمندان کشور ما همانند تندروها نیستند بلکه همواره از تصویر ارائه شده از افراطیونی که فریاد "مرگ بر آمریکا" سرمیدهند متضرر شده و همچون اکثر مردم ایران در این مواضع بنیادگرایانه شریک نیستند"
برخلاف هالیوود که ستاره ها روی فرش قرمز و از پشت بند مخملی برای هواداران دست تکان میدهند در این فستیوال ستارگان سینمای ایران آزادانه میان مردم عادی میجوشند. فاطمه معتمد آریا بانوی موقر و با پرستیژ سینمای ایران بسیار خوش مشرب است با حضّار گپ میزند سلفی میگیرد و همزمان بازدیدکنندگان را به پرده نمایش "سینما محلی برای رویاهاست" هدایت میکند، او میگوید: "من میخواهم {به هواداران} نشان دهم از سیاره دیگری نیامده ام و موجب خودباوریشان باشم" اوهمچنین خاطر نشان میکند "سینمای این کشور به طریق متفاوتی از اغلب کشورها بالیده چرا که تشکیلات سانسور ایران سکس و خشونت و الکل را ممنوع کرده اغلب فیلم های ما با درونمایه مهرورزی و انسانیت ساخته شده اند"
سانسور مدخلی در کلاس کارگردانی اولیور استون نیز میباشد، وی در حضور بیش از 60 فیلمساز بین المللی عضو پردیس استعداد جشنواره میگوید : "در تقابل با خطوط قرمز و ممیزی در جستجوی راه دررو باشید" همچنین او در نشست روز دوشنبه گفت: "کار هالیوود تمام شده آینده از آن سینمای ملل دیگر است"، دانشجویان پردیس جشنواره قرار است یک هفته در سلسله کارگاه ها و کلاس های مختلف فیلمسازان ایرانی و خارجی شرکت کنند.
برای سالهای متمادی {در این جشنواره} مهمانان خارجی نادیده گرفته میشدند آن زمان ایدئولوژی انقلابی در اوج خود بود و کمترین انعطافی در برابر انتقاد به حاکمیت تحمل نمیشد اما امسال با وجود سخنان آقای استون حتی برای محافظه کارترین روحانیون حاکمیت ایران جای گله و شکایتی نباید باقی مانده باشد چرا که او ترامپ را "ابلیس" و آمریکا را "خلافکار بین المللی" نامیده و از امانوئل مکرون رییس جمهور فرانسه "جوانکی بدون آگاهی تاریخی" یاد میکند. البته از آنجا که در ایران رسم چنین جلساتی زبان شاعرانه تعارف آمیز و دوپهلوست درشت گویی آقای استون متوجه انتقاداتی نیز میشود و بسیاری از دانشجویان نمیتوانند جلوی پوزخند خود را بگیرند.
نور بحری فیلمساز 26 ساله اهل سوریه از استون میپرسد: "چگونه ممکن است همه فیلمهای شما منتقد آمریکاست؟ نکند شما بخش سرّی از بدنه همان سیستم باشید؟" استون پاسخ میدهد: "تو گمان میکنی من مامور سیا هستم؟ من نمیتوانم چنین باشم ولی قطعن ارباب هالیوود و سیا در یک بستر میخوابند" خانم معتمدآریا که از حضور استون خُرسند است میگوید: "اینجا هر آنچه هست برای سینماست، همچون هر فستیوال دیگری در جهان"