کودکی که طبق کنوانسیون حقوق کودک باید در فضایی سرشار از خوشبختی، محبت و تفاهم بزرگ شود این سال ها حال روز و خوشی را سپری نمی کند و از خانه و مدرسه تا کوچه پس کوچه های محله ... مورد قتل، تعرض و تجاوز قرار می گیرد، شاید هم این معصومین سالیان سال است که حالشان خوش نیست و شنیدن فریاد سکوتشان در این روزها به واسطه وجود شبکه های اجتماعی باشد.

بعد از آنکه خبر تجاوز سه نفر به دختر بچه پنج ساله منتشر شد، مادر بهاره اشک ریزان در یک گفتگو با خیریه مهر آفرین می گوید که دخترش برای خرید نان بیرون رفته بود که دست و دهان دخترش را بستند او را به خرابه ای برده و بطور کامل به او تجاوز کردند.

همین هفته های قبل بود که خبر تعرض و تجاوز ناظم یک دبیرستان پسرانه در تهران زاویه ای دیگر از عمق چنین فجایعی در جامعه را بر ملا کرد، آبان ماه سال گذشته نیز معاون خدمات اجتماعی شهرداری تهران از تجاوز ۹۰ درصدی به کودکان کار خبر داده بود، صفحات اینترنت نیز پر شده از قتل یک کودک به خاطر چند تکه طلا، تعرض خانواده و تجاوز ناپدری، دوست، همسایه، فامیل و ..به کودکان.

دایره آسیب رساندن، تعرض و سوء استفاده جنسی از کودکان آنقدر گسترده شده که نمی توان این موارد را تنها یک حادثه و مربوط به یک قشر خاص دانست و از کنار آن به سادگی گذشت، وقتی خانواده و مدرسه که باید مهم ترین نهادها در حمایت و آموزش از کودکان و نوجوانان در مقابل چنین آسیب هایی باشند در ردیف های اول آسیب رساندن و آزار جنسی قرار می گیرند و حتی گزارشی از تجاوز یک نیروی سرشناس مذهبی وجود دارد، باید نسبت به سلامت روحی اشخاص با هر شغل، تحصیلات، مذهب، نسبت فامیلی و محیط اطراف کودکان حساس تر شده و با وسواس بیشتری از فرزندانمان حمایت کنیم.

وقتی مسئولان تنها از باید ها حرف می زنند و نمایندگان مجلسمان کاری جز پرچم آتش زدن، شعار دادن و جمع آوری امضاء برای سرمربی فوتبال ندارند و از سال ۹۰ فرصت نکردند لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان را در مجلس بررسی کنند، وقتی عملا مدارس از آموزش و هشدارهای لازم در مورد سوءاستفاده ها و آموزش های جنسی منع شده و حتی آموزش این موارد به بهانه غربی بودن جزو خطوط قرمز آموزش و پرورش می باشند، تنها گزینه ای که باقی می ماند حساسیت و نظارت خود خانواده هاست.

باید قبول کنیم که جامعه ما تنها با شعار دادن و باورهای غلطمان اخلاقی نمی شود و تافته جدا بافته از دنیا هم نیست، در چنین آسیب هایی هم با دیگر جوامع دنیا فرقی نداشته و همه آسیب های ممکن در جامعه ما وجود دارد، نگاهی به همین آمارهای ناقص آسیب های اجتماعی که منتشر می شود نشان می دهد که در دنیا نه تنها وضع بهتری نداریم بلکه به مراتب بدتر هم هستیم.

پس باید در نبود حمایت های قانونی و خواب زمستانی مسئولین، آموزش مسائل جنسی را از خانواده شروع کرده و آن را در جامعه گسترش دهیم، اولین قدم هم آن است که صحبت از چنین مسائلی را مترادف با بی آبرویی و بی بند و باری ندانیم، وقتی همه چیز را تحت عنوان زرنگ بودن به فرزندانمان آموزش می دهیم و حتی از زورگویی به هم نوعش، فحش دادن، بی احترامی و حتی دروغ گفتن او برای گرفتن امتیازی و .. حمایت می کنیم آموزش اصولی مسائل لازمه جنسی شاید مهم ترین حق فرزندی بر پدر و مادر باشد که باید آن را انجام دهیم، بخصوص در شرایطی امروز کشور ما که بحران های اجتماعی هر روز وارد فاز جدیدتری می شوند.

براساس آمار رسمی ‌کشور حدود ۳۰ درصد از جمعیت کشور را افراد زیر ۱۸ سال تشکیل می دهند و بی توجهی به مسائل این گروه های سنی عواقب جبران ناپذیری برای کودکان امروز جامعه و بزرگان جامعه فردا دارد، در واقع سرمایه گذاری و وقت گذاشتن برای کودکان و نوجوانان امروزی سرمایه گذرای برای یک جامعه سالم تر در فرداست.

در کلیپی از برنامه ماه عسل، یک کودک کار در پاسخ به مجری برنامه که می پرسد چه آرزویی داری، می گوید: هیچ آرزویی ندارم، چون وقت نکردم که بهش فکر کنم، چون صبح تا شب سرکار بودم فرصت نکردم که بهش فک کنم، اگر می توانستم فکر کنم آرزویم این بود قدرتی داشتم تا به بقیه کمک می کردم، ثروت داشته بودم تا به بقیه کمک می کردم.

آرزوی من نیز این است که قدرتی داشتم تا مسئولان کشور را متوجه می کردم که مسائل و اولویت های امروز جامعه ایران آسیب های اجتماعی است، می گفتم به خودتان بیایید که اگر اقدام عاجلی نکنید خطر بهاره، آتنا و ..در کمین همه کودکان معصوم این سرزمین است. از قول مادر بهاره به آنها می گفتم، مگر یک دختر پنج ساله چه گناهی کرده بود؟

برچسب ها: یادداشت ، مرتضی آژند ، شوشان ، اخبار خوزستان ، مگر بهاره پنج ساله چه گناهی کرده بود؟

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

نظرات بینندگان

غیر قابل انتشار: ۰

انتشار یافته: ۱

Soheil

۱۹:۱۸ - ۱۳۹۷/۰۳/۱۶

پاسخ

سلام و عرض ادب و احترام

با نظر شما کاملا موافق هستم .اطلاع رسانی خیلی خوبه در صورتی که فرهنگ اطلاع رسانی به صورت کامل جا افتاده باشه برای همیه سنین حتی بهاره ۵ساله
گاهی میشه با صحبت کردن با بچه ها کارهایه زیادی رو پیش برد .
شما کاربران شبکه هایه اجتماعی دستتون باز تره
هم فکری کنید تجربه کسب کنید و بعد اطلاع رسانی کنید.

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه