شوشان _ علی عبدالخانی:
بعضی ها حسب تصادف می آیند و در کمال ناباوری می رسند و بدون هیچ برخورد، تنش، تصادف، موضعگیری یا هر چیز مفید به حال حوزه انتخابیه، دوره شان تمام می شود و می روند. حداکثر تفاوت میان قبل از نمایندگی و بعد از آن برای این تیپ از نمایندگان، بهرمندی از منافع دوره است.
اضافه بر اینها دسته ی دیگری از اشخاص پیدا می شوند که قبل از ورود به مجلس از شهرت محلی مناسب و مقبولیت اجتماعی نسبی بهره می برند اما تنها بدلیل مشغول شدن به منافع رنگارنگ دوره نمایندگی از وظایف اصلی خود باز می مانند و مدتی بعد اعتماد قبلی خود نزد مردم را از دست می دهند و همه چیزشان کن لم یکن می شود. طبیعتاً اینها همچون دسته اول مردان یک دوره نمایندگی بیشتر نیستند.
اما وجود دارند دیگرانی که طبق یک نقشه راه و برنامه دقیق و به پشتوانه فعالیتهای متنوع سابقشان این توان برای آمدن را در خود می بینند لذا با قدرت و اعتماد به نفس بالا وارد عرصه رقابت می شوند و براحتی نماینده می شوند و به همان دلایل که به توان مدیریتی و سیطره شان بر رو و پشت پرده ها و معادلات برمی گردد، همچنین بخاطر خدمت اصولی به حوزه انتخابیه بعید نیست که مجدداً انتخاب شوند.
این دسته از نمایندگان بدلیل کارکرد حساب شده و غیر انفعالیشان، بزودی از اشخاصی با خصلت محلی به شخصیتهایی با مشخصه ملی تبدیل می شوند همانطور که نمایندگان دسته اول کوچک می آیند و کوچک می روند. همانگونه که گفته شد نمایندگان قوی ضمن بهره مندی اجتناب ناپذیر از امتیازات خاص نمایندگی، به هیچ عنوان مانند نمونه های دسته اول در جزییات مربوط به انتفاع و بهره مندی از شرایط جدید و هیجانهای متنوع پیرامون خود حل نمی شوند.
با این تقسیم بندی کلی، کدامیک از نمایندگان ما در استان مصداق نمایندگان تصادفی و انفعالی و کدامیک نمونه نمایندگان فعال و قوی هستند؟ کدامیک آز آنها بدون کمترین اثر قابل ذکر این جایگاه بسیار مهم را به اشغال خود در آورده اند و چهار سال فرصت را از استان و حوزه انتخابیه شان گرفته اند؟
آیا این حق طبیعی مردم خوزستان و اهواز نیست که نمایندگانی لایق داشته باشند و مانند بسیاری از استانها و شهرها به وجودشان افتخار کنند؟!