اکنون وقت نقد بر مدیریت بحران و چگونگی رویارویی با بحرانی بنام سیلاب و طغیان رودخانه ها و مدیریت سد ها و رها سازی اب ها و لایروبی و.... نیست . زیرا نه وقتش مناسب نقد است و نه فضای کنونی اجازه چنین نوشتاری را به ما میدهد و نه تخصص و تجربه لازمه را داریم . امروز نیازمند ، انسجام و اتحاد و عملکرد جهادی برای فائق امدن بر بحران کنونی تا رسیدن به ارامش مطلوب هستیم .اما بد نیست به دو موضوع مرتبط اشاره گردد.

ابتدا باید مدیریت بحران تعریف شود تا بدانیم فرایند ان چگونه است . روش پیش بینی و پیشگیری از وقوع بحران و برخورد و مداخله در بحران و سالم سازی بعد از وقوع بحران را از زمان شروع یک فاجعه و راهکارهای مواجه با ان تا ارام سازی محیط پس از ان ، مدیریت بحران تلقی میشود ، لازمه اینگونه مدیریت ها ، داشتن توانایی ، تخصص ، تجربه ، است که مدیران توانمند بتوانند با بیشترین اثر بخشی و کم ترین خسارت بر ان فائق ایند .

باید توجه داشت که واکنش در برابر بروز فاجعه ، کاملاً متمایز از واکنش در برابر احتمال وقوع آن است. مسئولان عادت ندارند به حوادث و زمینه های خطر ساز طبیعی و فناوری اطراف خود تا مادامیکه به یک فاجعه هولناک تبدیل نشده اهمیت دهند و احتمال اینکه فاجعه ی دردناکی دامنگیر جامعه شده را ضعیف می پندارند و این به بدین معناست که سطح دانش ،تخصص .تجربه و آگاهی عمومی مسئولین در مورد این موضوعات در حد پایینی قرار دارد ، که فاجعه سیل کنونی نیز جزو همین فجایع بی تدبیری میباشد .

اما انچه امروزه بعنوان پدیده شوم در این وانفسا خود نمایی مینماید ، شومن های میباشند که در غالب مدیر ، خر مراد خویش را میرانند .

متاسفانه مدیریت مسئولین استان از نگاهی صحیح مورد بررسی و نقد قرار نگرفته و هر کس به ظن خویش قلم برداشته و نظرات غیر کارشناسی خویش را مکتوب مینماید .قلم فروشان و ناقدان واقعی و عده ای نیز بر اساس حب و بغض ها مینویسند ، در چنین حالتی از روند اثر بخشی نقدها منصفانه کاسته میشود و هیچگونه نقطه مثبت و کارشناسانه ای در این نظرات به چشم نمیخورد ، این در حالی است که مدیرانی کار نابلد فاقد تخصص و شایستگی در راس امور قرار گرفته اند که با برخی اقدامات نمایشی به دنبال نقش افرینی و عوام فریبی هستند ، که چنین رفتاری فقط از یک شومن بر می‌اید و بس .

بجای تشکیل اتاق فکر و دعوت از نخبگان و متخصصین ، تمرکز بر برطرف نمودن اصولی فاجعه ، دقت و سرعت عمل و بهنگام بودن،برنامه ریزی منسجم ، بکارگیری امکانات و هدایت و مدیریت راهبردی بحران ، رفتار پوپولیستی را پیش گرفته و در مواقعی که واقعه ای رخ میدهد برای جلب توجه به یک شومن تمام عیار تبدیل میشوند ، عکس گرفتن هنگام فرو رفتن در اب ، لباس های خویش را به گل اغشته کرده و نشان میدهند بی غل و غش در پی خدمت رسانی هستند . این تفکر تبلیغاتی است که پای هر شومنی را به معرکه میگشاید تا با استفاده از ابزار های تبلیغاتی به نان و نوایی برسند اینها تبلیغ و خود شفیتگی را محور فکری خویش قرار می دهند انهم با تعداد محدودی خبرنگار و عکاس خودی .

یک مدیر باید بتواند برنامه ریزی صحیحی را برای بهبود هرچه سریع ‌تر بحران‌ها داشته باشد. در همین سیل اخیر ، چنین رویکردهایی نظیر عکس گرفتن هنگام ترمیم سیل بند و پر کردن گونی ها در کنار سیل بند ها در اب فرو رفتن ها و....را برخی به شومن های مدیر نما برای جلب توجه بیشتر پیشنهاد دادند انها نیز بجای تفکر و اندیشه بررسی شرایط بهتر و انتخاب بهترین تصمیمات برای رسیدن به شرایط عادی و جلب نظر مردم و عوام .شومنی را برگزیده و جلب نظر خواص را مد نظر قرار داده و از اهداف اصلی مدیریت بحران غفلت ورزیدند .کسانی که جاه و مقام را اولویت اندیشه خویش در نظر گرفته و از خسارت وارده غافل گشته اند .

کسانی که تبلیغ اواویت اول انها بوده و هیچگونه دغدغه ای نداشته و هیچگاه خویش را جای خسارت دیدگان نگذاشته و حال روز انان را درک نکرده اند . ظاهرا شومن بازی کلید واژه و حلقه مفقوده مدیران امروزی است که با اتکا بر ان بر طبل حضور خویش میکوبند ، همانان که با واژگان موهوم و ادبیات پر طمطراق و تصاویر و ویدیو کلیپ های فریبنده به دنبال مناصب و پست های کلیدی هستند . همانها که با بروز حادثه برای تبلیغات اتی خویش میایند و چند عکس یادگاری میگیرند و میروند پشت میزشان ، همانها که هم بحران هم مشکلات و هم مردم مصیبت زده را فراموش میکنند. همانها که منصب تمام اهدافشان است . ما بر بحران ها فائق می ایم اما بر بحران شومن های مدیر نما چگونه فائق آییم ؟

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه