آقایان نمایندگان لطفاً کلاهتان را قدری بالاتر بگذارید

 شاید برای نخستین بار باشد که رتبه چشمگیر بیکاری در خوزستان توجه هر فعال صنعتی را به خود جلب مینماید ، همگی با خود میاندیشیدم که در خوزستان با این همه امکانات و منابع و معادن عظیم و صنایع بزرگ چرا امار بیکاری این استان به رشد قابل توجه رسیده است؟

نکته اصلی این بیکاری چشمگیر ، عدم تفکر صنعت محور و تولید است.

 ملل دیگر و در صدر ان کشور چین این معضل را با ایجاد صنایع کوچک پوششی حل و مرتفع نموده اند و اکنون بزرگترین صادر کننده محصولات خویش به کشورهای دیگر می باشند جمعیت بیکار خویش را صاحب شغل نموده و ارز آوری را در پی داشته، زیرا تفکر مدیران تصمیم گیر و تصمیم ساز آن کشور بر محوریت تولید و پیشرفت صنعتی بوده .

اما تفکر متولیان امر در کشور‌ ما خصوصا در خوزستان بیش از انکه بر اسلوب تولید استوار باشد ، سیاسی بوده و تمام اندیشه خویش را بر پایه های تحرکات سیاسی چینش و اجرا می کنند ، این عزیزان تمام وقت و سرمایه موجود را فدای عملکرد سیاسی خویش مینمایند .

سردمداران و مدیران خوزستان بیش از انکه در مسیر رفع معضلات و مشکلات معیشتی جامعه و صاحبان صنایع و تولید گام بردارند در فکر اجرای اندیشه های سیاسی خویش میباشند ، همین امر باعث گردیده هیچگاه تفکر تولید محور اجرا نگرد و بیکاری که ام المصائب است گریبانگیر جامعه گردد .

 بیکاری مادر اسیب های اجتماعی است و در هر جامعه ای که بیکاری فزونی یابد اسیب های اجتماعی به سمت ان جامعه گسیل میگردد.

بارها و در مقالات مختلف به این نکته اشاره نموده ام که از تفکر صنایع بزرگ مانند نفت و پتروشیمی و‌فولاد و... بدلیل هزینه های بالا و جذب نیروی پایین باید حذر کرد ، صنایع بزرگ بدلیل هزینه های هنگفت اجرایی و ایجادی و درامد های حاصل از آن چون فقط مختص چند نفر (هئیت مدیره  می‌باشد و اشتغال زایی اندکی که دارد باید بصورت گام به گام جای خود را به صنایع کوچک بدهد .

 صنایع کوچک ، بدلیل اینکه با هزینه های کم ایجاد میگردد و جذب بالای نیروی کار را در پی دارد ، می بایست  احیا گردد. 

چرا هیچ تفکری برای شکل پذیری صنایع کوچک در همه زمینه ها وجود ندارد .ایجاد صنایع کوچک تکمیلی در خصوص فولاد ، نفت ، گاز ، پتروشیمی ایده پسندیده ای است .اما ایا نباید در خصوص صنایع کوچک دیگر ، استان را به شرایط ایده ال برسانیم ؟؟  صنایع لبنی ، صنعت پوشاک ، صنعت چرم ، صنعت سلولزی ، صنعت فلزی ، ماشین سازی ، تراکتور ، کمباین ، روغن صنعتی و خوراکی ، خرما ، شیلات ، بسته بندی محصولات کشاورزی ....چرا نباید بصورت گسترده در استان اجرا و بیکاری را کاهش دهیم . ؟

چرا انقدر که به فکر اجرای تفکرات سیاسی هستیم یکصدم ان به فکر تولید و اجرای محور های تولیدی نیستیم . ؟؟

بیکاری در خوزستان به اوج خود رسیده و متولیان امر در خواب خوش زمستانی به سر میبرند و پیگیر اندیشه های سیاسی خویش هستند .

صنعت توریسم و گردشگری با جاذبه های دیدنی .کشاورزی .شیلات خوزستان میتواند بخشی از این بیکاری را مرهم نهد .

اما اگر بدنبال ریشه کن نمودن معضل بیکاری میباشیم ، اکنون ایجاد صنایع کوچک و‌ احیا واحد های تولید محتضر در رفع بیکاری تنها راه برون رفت از این معضل است که گویا مدیران ارشد استان اصلا توجهی به ان ندارند و یا اینکه مدیران بالادستی مرکز نشین تمایل و برنامه ای به مرتفع نمودن بیکاری در استان خوزستان ندارند و وقعی به آن نمی نهند.

بانک ها استان خوزستان کمترین همکاری را در این زمینه با صنعتگران خوزستانی دارند و عمده تسهیلات به استان های دیگر گسیل میشود و هیچ نهاد نظارتی قدرت مقابله با بانک ها را ندارد ، در خوزستانی که سرشار از منابع مالی و تامین کننده بودجه کشور است بی پولی و بیکاری بیداد میکند . در این میان نقش نمایندگان مجلس چیست .؟؟ وقتی نماینده ای با عدم تخصص و تجربه و حتی علم صنعتی پا به خانه ملت میگذارد اوضاع همین میشود که امروزه افتضاحش گوش فلک را کر کرده .نمایندگانی که با کم ترین اثر بخشی خوزستان را به قهقرا برده اند .رتبه دوم بیکاری در بین استان های کشور را برای خوزستان به ارمغان اوردند این بیکاری فزاینده با عملکرد ضعیف و پر از حاشیه نمایندگان استان رقم خورده ، خویشاوند سالاری ، کلنگ‌زنی های نمایشی مدیران سفارشی و وعده وعید های بی مورد باعث گردیده از تمامی استان ها عقب افتاده ایم و آنچه نباید رخ دهد به وقوع پیوسته ، جا دارد از همینجا این رتبه فاحش بیکاری را به این عزیزان تبریک گفته زیرا نمایندگان ، این منتخبین جامعه میبایست ، برنامه ریزی ، وضع قوانین به نفع تولید را به سرانجام و پیگیری و نظارت میکردند که ظاهرا بدلیل عدم اشراف بر صنعت و تولید این مصیبت را رقم زده اند ، امید است با عدم حضور مجدد این عریزان در مجلس اتی راه را برای توسعه استان باز بگذارند .