- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - امید زمانی :
اصحاب رسانه همچون عامه مردم روزگار سخت و پرغصه ای را از لحاظ معیشت و کیفیت سپری می کنند.
اغلب خبرنگاران مجرب وکارگشته به سبب مشکلات اقتصادی رسانه ها جذب ادارات و سازمانها شده اند و در روابط عمو می ها روزگار می گذرانند یا به شغل دیگری غیر از عشق و علاقه خود روی آورده اند.
غم نان و درد معیشت و البته فضای مه آلود و پرغبار رسانه در خوزستان باعث شده اکثر خبرنگاران و روزنامه نگاران توانمند از کار کردن در رسانه های معتبر استانی محروم شوند تا بدنه مطبوعاتی از افراد مجرب و اهل مطالعه خالی شود.
عده اندکی هم که در فضای رسانه ای مانده و فعالیت می کنند با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته و از فعالیت مطلوب و مورد نظرشان فرسنگ ها فاصله دارند.
در عوض اما اشخاصی که سابقه چندانی در عرصه رسانه ، خبرنگاری و روزنامه نگاری ندارند به لطف برخی از افرادی که اشتباهی بر مسند روابط عمومی ها تکیه زده اند وارد عرصه رسانه شده و به جای خبر رسانی، نقد و تحلیل عملکرد ها به تمجید و تعریف مدیران پرداخته و صندلی ای نشست خبری را پر می کنند.
غم انگیز تر اینکه این افراد کمترین شاخص ها و استاندارد های شخصیتی خبرنگاران را نیز رعایت نمی کنند و جایگاه و شان خبرنگار را به نازل ترین حد خود رسانده اند.
بیشتر این افراد شبه خبرنگار از نابلدی و ناکارآمدی روابط عمومی ها سوء استفاده کرده و خود را بعنوان یکی از ستون های اصلی خیمه رسانه استان جا زده و در اغلب بازدید ها و نشست های مدیران حضور می یابند و نهایت عملکرد شان انتشار چهار عکس بی کیفیت در فضای مجازی است.
رفتار خام و نا پخته و اغلب درخواست های دون شان خبرنگاری این شبه خبرنگاران به گونه ایست که هر خبرنگار مجرب و کاربلدی را از این جمع فراری می دهد و تا آنجایی که از یک سفر کاری (بازدید از پروژه ها)یا یک نشست خبری به سختی یک خبر منتشر می شود.
این جماعت چاکر و کاسب مسبب گوشه نشینی و تحریریه نشینی خبرنگاران اصیل و اهل مطالعه شده اند.
شوربختانه اینکه اغلب این شبه خبرنگاران همه هم و غم شان جلب نظر و انتشار عکس مدیران و کارکنان روابط عمومی ها است غافل از اینکه اکثر مدیران راضی با انتشار عکسشان نیستند و از اینکه عملکردشان منعکس شود خشنود می شوند.
در این میان فضای مجازی هم به مدد این شبه خبرنگاران لابی گر آمده تا با راه اندازی یک کانال خبری و تشکیل یک گروه و با حربه تمجید و تهدید به سان نیاکانشان اما به شکلی مدرن راهزنی و باج گیری می کنند.
این قصه پر غصه به همین جا ختم نمی شود بلکه عجیب تر می شود؛ آنجایی که برخی مدیران روابط عمومی ها با این شبه خبرنگاران همراه می شوند و از آنان بعنوان بازوان توانمند خود بهره می گیرند هم برای چاکری و هم برای حفظ میز.
یقینا خبرگاران اصیل، صاحب سبک و دردمند از این فضای مسموم گریزان می شوند.
با این احوال صاحبان رسانه های متعهد و حرفه ای نیز که بر اساس ماهیت حرفه ای خود به تولید محتوا و تحلیل شرایط جامعه می پردازند مورد غضب مدیران بویژه روابط عمومی های ناکارمد قرار می گیرند.
همین امر سبب شده تا در فضای رسانه ای استان کمتر شاهد نقد های منصفانه ، گره گشا و بدون غرض باشیم .
اینچنین غلط نویسی ، حاشیه نویسی و تملق نویسی جای خبرنویسی و گزارش نویسی اصولی و مبتنی بر استاندارد های خبری را می گیرد و سطح کیفی رسانه تنزل می یابد.
چنانچه در نشست های خبری که با حضور مقامات کشوری برگزار می شود شاهد کاهش سطح کیفیت سئوالات می شویم.
چاره کار اینست که ابتدا در انتخاب و گزینش مدیران روابط عمومی ها دقت نظر بیشتری صورت پذیرید تا بجای بکارگیری شبه خبرنگاران بر خبرنگاران حرفه ای و اهل مطالعه تکیه کنند.
دیگر اینکه خبرنگاران مجرب، صاحب سبک و با اصالت به میدان آمده و عرصه را بر این میرزا بنویس ها متملق تنگ کنند.
باور داشته باشیم که توسعه استان از رهگذر نقد منصفانه خبرنگاران و روزنامه نگاران اصیل ممکن می شود.
