- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
مطلبی چند در پاسخ به احسان سپهوند در گروه مجازی واتساپ رسانه ای آراس که به شرح زیر کپی پیست آن را بدون ویرایش ارائه می نمایم. امید است مورد استفاده مخاطبین عزیز قرار گیرد.
احسان سپهوند : همه ما فارغ از دیدگاه ناظر باید قضاوت کنیم
مخاطبم استاد نیک است
سوالم این است آیا طبیعی است کسی که فرزندش به مثلا به بیماری اعصاب، طاعون، ایدز، روان پریشی و هزار درد دیگر مبتلا است پس از مرگ وی در حالی که هنوز کفن جگرگوشه اش خشک نشده عیب او کند؟ آیا رفتار مشابه دیده اید؟ که مثلا فلان پدر بگوید فرزندم فلان مساله را داشت مرد؟ اساسا این بی آبرو کردن میت یا عیب کردن میت نیست؟ به نظر بنده پدر متوفی خود از بیماری رنج می برد.
مساله دوم…
تضاد و تعارض منافع بازیگران سیاسی عمده ترین چالش لاینحل مدیریت شهری اهواز است.
عبدالرحمن نیک سرشت :
در بیان تجربه ی مدیریت شهری آمریکا، به تضاد و تعارض منافع بین بازیگران سیاسی - اجتماعی که از اقتصاد شهری تغذیه می کردند، برای توضیح منطق نوشتارم بهره می جویم.
همان معضلاتی که ظهور آن در مدیریت شهری آمریکا، از دهه ی 40 میلادی با پدیده ی آل کاپونیسم و در میانه راه از دهه 70 با تشکیل باندهای مافیایی استمرار و نهایتا، در عالی ترین شکل خود به سندیکای وسیعتری از بازیگران شهری که اتفاقا، در واضح ترین رفرنس خود به نقد فیلم سینمایی، برادری (The Brotherhood ) کارگردان : Martin Ritt محصول آمریکا، سال 1968 با شرکت کرک داگلاس و ایرن پاپاس، می توان اشاره نمود.
البته، ناگفته نماند که این تجربه ی تلخ و مرارت بار در مدیریت شهری که از دهه ی 90 شکل گرفت بعدها، قوه ی عاقله ی سیاسی - اجتماعی در آمریکا توانسته بین تضاد و تعارض منافع در همه ی حوزه های مدیریت شهری، مکانیزم های آشتی پذیری را برقرار نماید، بطوری که همه آنها بپذیرند که اختلافات را نمی توانند در اشکالی همچون آل کاپونیسم، باندهای مافیایی و یا سندیکای هیات مدیره ی جنایتکارانه حل و فصل نمایند و برای کسب منافع، باید از این رویه های غلط، غیرانسانی، تراژیک و خونبار عبور کنند.
آری، به گونه ای راهبرد نویسان نظمی را طراحی و فرهنگی را عرضه نمودند که همه بازیگران شهری بپذیرند، که در حوزه ای که خدمات، بهداشت و رفاه به شکل عمومی و همگانی توزیع می شوند، لااقل توقعات فزاینده ی زیاده خواهانه ی خود را تقلیل دهند، تا به این همه درگیری، آشوب، ناامنی و اختلافات خونبار پایان بخشند.
الغرض، آنچه در مدیریت شهری اهواز از حیث سیاسی و اجتماعی دارد اتفاق می افتد دقیقا، خسارت معنوی و مادی نتایج و کارکرد آن کمتر از تجربه ی تلخی نیست که آن را بیان کردیم و همانا، عمده ترین چالش آن لاینحل بودن همین تضاد و تعارض منافع بازیگران سیاسی- اجتماعی است که مرتب در این حوزه جریان دارد و اصلا، ربطی به تغییر اعضای شوراها و یا عزل و نصب های سریالی شهرداران ندارد و شایسته است که فضلا، عالمان دینی، امنای مردم، خیرخواهان و از همه مهمتر رهبراد نویسان علم سیاست و جامعه شناسان مبرز باید مکانیزمی خلق کنند تا جامعه ی اهوازی از شر این تضاد و تعارض منافع خانمانسوز رهایی یابد.
