- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر فاضل خمیسی :
می خواست بین سطور کلمات برای خود پناهگاهی بسازد ، اما فاصله ی سطور و بین خطوط آنقدر تنگ و باریک بود که آرزو کرد هیچ حرفی نقطه نداشته باشد چون که نقطه ها بیشتر جا را تنگ میکنند، اصولاً نمیدانست چرا اینقدر در حروف عربی و فارسی نقطه وجود دارد . همیشه از نقطه ها میترسید . خیلی مواقع در مفهوم نقطه پایان بود ، بله ! پایان ، با پنج حرف و پنج نقطه.
حتی وقتی بهش گفته بودند در پرونده اش نقطه ای وجود دارد ، باز هم فهمید به جای خدا این نقطه ها هستند که سرنوشت بشر را رقم میزنند...
وقتی از حرف و حروف و سخن به ستوه میآمد ، غرق خاطره ی مادر می شد ؛
حضور مادرش آنقدر گنگ و مبهم بود که زمان مرگ او را بیاد نمیآورد ، اما می دانست ، نبودنش باعث کسالت و سکوت پدر شد ، پدری که در زمان حیات مادر آنقدر بر سر این و اون فریاد می زد که همسایه ها می فهمیدند باز هم دعوا شده ، یادش آمد یکی از دعواها بخاطر این بود که وقتی مادرش لباس هایش را با میخک (گرنفل) و اسطوخودوس دود میداد تا به قول خودش بوی ناخوش و زفر آنها از بین برود ، این کارش موجب دعوا و حتی کتک کاری شد.
از دست فریاد و بهانه های پدر و بخاطر آرامش بچه ها مادر گنگ شد و یک سایه ! که گاهگاهی با پشت دست ، خیسی چشمانش را پاک می کرد ، یادش آمد که مادرش اوایل لالایی های زیبایی را کنار گهواره زمزمه می کرد اما این اواخر فقط فقط موهایشان را نوازش می کرد و منتظر می شد ، دستوری از طرف پدر یا حتی فرزندان صادر شود تا که مثل یک سرباز که نه ! مثل یک برده خدمت کند، واقعاً چرا اینچنین شد.
عصرها بیشتر دلتنگ مادرش میشد ، یاد استکان های کمر باریک لبه طلایی افتاد ، که مادر خدا بیامرزش در آنها چای می ریخت ، هیچ روزی ندیده بود او قبل از آنها چای بخورد ، یهویی از خودش خجالت کشید ! راستی چرا حتی یکبار نشد که کسی برای مادر چای بریزد ! چه آدم‌های مزخرفی ، احساس کرد حفره ای عمیق در قلبش ایجاد شده ، حالا فهمید که مادرش سکوت و ندیده شدن را انتخاب کرده بود ، بین انتخاب مادر و تحمیل مُردد شد ، یک جای کار می لنگید !؟
صدای گوینده اخبار ساعت ۲۰ او را از دنیای خاطرات مُردگان بیرون کشید ، حس کرد ، کلماتی که میشنود آنقدر با دروغ بزرگ و پرورش یافته اند که جایی حتی برای نفس کشیدنش نمی گذارند ، اکثر مواقع پشت کفشش خوابیده بود اما این بار آنها را کامل به پا کرد ، درب خانه را بست، قدم هایش را محکم تر بر می داشت می خواست تا دیر نشده در خاطره ای دیگر غرق شود.
