ایران، امن ترین و بزرگ ترین خاستگاه تولید سرطان در دنیاست

 در حالی با بغض و خشم و گلایه این مطلب را می نویسم که با جاری شدن جوهر خون در رگ خودکارم از قربانی شدن پاره تنم ( مادرم ) به دلیل ابتلا به سرطان رنج می برم.

مادری که تا ابد پیگیر چرایی از دست دادنش به این راحتی هستم.

همراهی با مادر در طول یک سال و نیم متوالی در بسیاری از مراکز درمانی خوزستان و کشور چنان مرا با پشت پرده های تولید سرطان در کشور آگاه ساخت که باور کنید به اندازه یک متخصص خبره در این زمینه به شناخت و البته متاسفانه موارد گوناگون پیدا و پنهان در این زمینه رسیده ام.

باور کنید بزرگترین نفرین برای هر انسانی، دیدن بچه های معصومی است که با این پدیده ی شوم دست و پنجه نرم می کنند. بچه هایی که جلوی چشم والدین شان ذره ذره آب می‌شوند و به مادرم که تمام زندگی ام بود، می‌پیوندند.

سرطان، محصول بی‌تدبیری افرادی است که ناخواسته و یا شفاف بگویم، خواسته با جان مردم  در قالب طبابت، تجارت می‌کنند.

تولید محصولات غذایی به شدت ناسالم در کشور بدون هیچ نظارتی اعم از روغن های فاجعه بار و مرگ آور خوراکی، پفک های آتش زا، برنج های پلاستیکی، نوشابه های سرطان زا و بسیاری موارد دیگر که متاسفانه تلویزیون ملی ما هم بزرگترین حامی و ترویج دهنده آن هاست، تنها گوشه ای از خیانت و جنایتی است که تعدادی سودجو برای امرار و معاش شان به خورد مردم می‌دهند.

عدم نظارت بر تولید محصولات کشاورزی و توزیع بی‌حد و حصر کودهای شیمیایی که سال‌هاست در بسیاری نقاط دنیا ممنوع شده است از دیگر مواردی است که این ایران را به بزرگترین تولید کننده بیماری سرطان در دنیا تبدیل کرده است. از تولید محصولات کشاورزی و غذایی و بسته بندی شده به شدت آلوده که بگذریم وارد فاز دوم فاجعه می شویم، جایی که بسیاری از پزشکان ما با آگاهی و شناخت کامل از چرایی و چگونگی روند و فرایند این بیماری از هیچ کوششی برای آزمون و خطاهای پزشکی خود روی مردم به عنوان موش های آزمایشگاهی شان دریغ نمی کنند. پزشکان قسم خورده ای که با پدیده شوم  سرطان به چشم یک تجارت می نگرند و پس از دریافت میلیون ها تومان هزینه از جیب مردم بیچاره بابت درمان های بی سرانجام،  جسد بیمار را تنها با گفتن یک تسلیت ساده تحویل خانواده‌ها می دهند. البته نباید از حق بگذاریم و اشاره کنیم به محدود انسانهای شیر پاک خورده ای که محصولات سالم به جامعه عرضه می کنند و یا پزشکانی که صادقانه و شرافتمندانه با تمام توان علمی شان در راه معالجه بیماران سرطانی تلاش مضاعف می‌کنند. گزیده تر، صادقانه و شفاف مطلب را با تذکری جدی به پایان برسانم که اگر قوه قضاییه و مسئولین امنیتی و نظارتی کشور بر چگونگی تولید حداکثری بیماری انسان ساز سرطان ورود کنند و بسیاری از تولیدکنندگان نانجیب و سودجو و مسئولین بی تدبیر حوزه کشاورزی را به خاطر این همه کشتار مردم بی گناه به دار مکافات عدالت بسپارند، بی‌شک شاهد خواهیم بود که به راحتی می توان از بروز ۷۰ درصد ابتلا به سرطان در کشور جلوگیری کرد، کشوری که به خاطر عدم نظارت و نبود صلابت و اقتدار در برخورد با خیانت کاران به سلامت مردم به بزرگترین و امن ترین کشور تولید کننده سرطان در دنیا تبدیل شده است.