شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۰۴۲۴
تاریخ انتشار: ۱۹ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۲:۱۵
بدلیل اینکه این قربانیان مصرف کننده مشروبات غیر استاندارد اولین و آخرین تلفات بشمار نمی آیند لازم است موضوع بصورت بسیار جدی و شجاعانه مورد آسیب شناسی قرار گیرد.
شوشان - دکتر فاضل خمیسی :
 وقتی این مطلب را می نویسم آمار جانباختگان ۱۴ نفر و مسمومین با آسیب های جدی جسمی از نابینایی تا از کارافتادن کلیه ها ۱۱۳ نفر اعلام شده و پیش بینی می گردد این آمار رو به تزاید  باشد ، متاسفانه قربانیان اغلب در دوره های سنی جوان و حتی نوجوان قرار داشته  و مصرف مشروب الکل غیر مجاز یا همان عنوان «دست ساز» عامل این فاجعه ی انسانی در شهرستان اهواز شده است . 
 پوشش خبری و گستردگی شیوع ویروس «کرونا »آنقدر زیاد است که پرداختن به 
مقوله ی جان باختن ‌ِتعدادی از جوانان آنهم بر اثر استفاده از یک ماده ی ممنوعه در هاله ای از ابهام و در حاشیه قرار می گیرد. اما بدلیل اینکه این قربانیان  مصرف کننده مشروبات غیر استاندارد اولین و آخرین تلفات بشمار نمی آیند لازم است موضوع بصورت بسیار جدی و شجاعانه مورد آسیب شناسی قرار گیرد. 
 کتمان یا پاک کردن صورت مسأله نه تنها کمکی به حل مشکل نمی کند بلکه آنرا بصورت یک چالش بزرگ درآورده که نتایج تخریبی آن روز به روز بزرگ‌تر می گردد ، در واقع در برخورد با پدیده های اجتماعی استفاده از نظریه های سیاسی یا ایدئولوژیکی نه تنها چاره ساز نیست بلکه موجب مواجه متقابل یا باعث بروز یک رفتار عکس العملی باشد .
در رابطه با مسائل اجتماعی فقط باید از نظریه ها و 
نسخه های جامعه شناختی با استفاده از پژوهش های معتبر و بدون جانبداری یا عصبیت خاصی استفاده کرده و مشکلات این چنینی را ریشه یابی و برای آنها راه حل منطقی تجویز نمود. در دوره ای که نظریه های رفتاری و انسان شناسی اساس بررسی عینیت اتفاقات اجتماعی را مورد پوشش قرار میدهد ، نباید به سادگی از کنار فجایع اینچنینی گذشت.
 بدون اینکه بخواهم حقی به قربانیان داده یا نداده باشم و بدون آنکه در پایبندی آنها به تکالیف دینی قضاوتی بکنم  این سؤال پیش میآیدبه چه دلیل این جوانان برای تفریح و دور هم نشستن تن به مصرف 
ماده ای میدهند که خودشان هم میدانند ممکن است جانشان را به خطر بیاندازد ( گویا مشروبات اصلی که بصورت قاچاق وارد و توزیع میشوند چندین برابر قیمت دست ساز و تقلبی هستند )  . 
آیا تاکنون به این اندیشیده ایم که  گروهی از جوانانمان که اهل نماز و مسجد و تکالیف دینی نبوده و نمیتوانند هزینه های رفتن به باشگاه و ورزش های مورد علاقه اشان را پرداخت نمایند اوقات خود را چگونه میگذارنند.؟

آیا تا الان پرسیده ایم با اینهمه سازمان های عریض و طویل و پر ادعا ، کجای شهرمان «باشگاه جوانانی» ساخته و یا برای پر کردن اوقات فراغت آنان بصورت عملیاتی و نه شعاری چه کرده ایم؟
 
چه بخواهیم یا نخواهیم جوانانی که بصورت انبوه و ردیف علیرغم شیوع کرونا در امتداد پارک ساحلی نشسته و با حداقل پول هر کدامشان شیلنگ قلیانی را بدست گرفته و اوقات خود را سپری میکنند ، یا همین جوانانی که بر اثر  مصرفمشروبات غیر مجاز جانشان را به خطر میاندازند  ، و چه جوانانی که ردیف اول نماز میایستند و نمازشان ترک نمیشود و حتی دانشجویان ممتاز دانشگاهها همگی سرمایه این کشور و ملت محسوب شده که از دست دادن هر کدامشان به هر نحو یک آسیب به جامعه بشمار آمده و باید دغدغه مواظب از همه آنان را داشته باشیم.
 زنگ خطر فقط شیوع کرونا یا حمله ی 
ملخ ها نیست ، زنگ خطر جدی  از دست دادن جوانانی است که در یک جامعه ی متشرع بر اثر استفاده از 
مشروبات الکلی  آنهم غیر مجاز جانشان را از دست بدهند . و مصیبت بزرگ‌تر آنست که بجای پرداختن به علت و عوامل اصلی بدنبال حل گزینه های انحرافی و آسان باشیم .
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار