شوشان - محمدسعید بهوندی :
بنظرتان جلو کلمه عجیب جا داشت، چند علامت تعجب بگذارم؟! در حالیکه پرستاران عزیز ما در بیمارستانها جان میدهند، عدهای نیز بیخیال این مصیبتها، از این پاساژ به آن پاساژ دائماً در حال طیالارضاند تا اینکه ده تیکه لباس بر لباس های نپوشیدهی قبلی اضافه کنند. هموطنان محترم! این چه حرص خریدی است که هرگز تعدیل ندارد؟!
چرا هیچ هشداری کارگر نیست؟! چرا با اینهمه تلفات و خسارات و درصد بالای بیماران بستری و منابع محدودی که صرف میشود، باز باورتان نمیشود که ما همه به وسعت تمامی ایران، میزبان و شاید هم ناقل ویروسی هستیم که به احدی رحم نمیکند؟! چرا عدهای همواره مغرور و غره به سلامتی و زور بازویشان و مست و لایعقل به کارت لبریز از پولشانند؟! عزیزان! باور کنید هرگز با این ویروس مرگآفرین نمیتوان کشتی گرفت. پس در منازلتان نشسته و یک امسال در سراسر عمرتان از همان لباسهای پیشین استفاده کنید. به خالق یکتا قسم، آنچه موجبات مرگ را فراهم میسازد، نپوشیدن مدلهای تازه نیست. بلکه لبخند زدن به چهرهی این ویروس منحوس و از این مغازه به آن مغازه سرک کشیدن و در خیابانها پرسه زدن است. تو را به هر که میپرستید، بیشتر رعایت کنید!.