فاضل خمیسی نوشت: شاید کرونا باعث بازنگری در رفتارهای سیاسیون و صاحبان قدرت و مردم شود ، بطوریکه رفتارهای گذشته را احضار و آسیب شناسی کنند.
شوشان - فاضل خمیسی:
معلّمی که پس از آلوده شدن به ویروس مرگبار «کرونا» در آستانه مرگ قرار گرفته و پس از یک بهبودی نسبی و با نفس های بریده ، خاطرات آن دوهفته را چنین بازگو میکرد:
- تب و سردرد و سرفه و دل پیچه امانم را بریده بود ، انگار مرگ بصورت تدریجی داشت روح اندامم را از تنم جدا میکرد ، بیقراری مفرط همراه درد شدیدِ چشمانم آنقدر زیاد شده بود که حس میکردم الان از حدقه بیرون و به روی ملحفه ی بیمارستان میافتند ، سعی میکردم با دست چشمانم را لمس کنم اما نمیتوانستم ، اوج این بیماری وقتی است که ریه هایت آنقدر آسیب ببینند که تو دیگر نتوانی همان چند نفس سخت را بِکشی ، مثل آن بود که یک کیسه ی پلاستیک روی سرت کشیده ، یا اینکه سرت را در آب فرو کرده باشند و ...
این معلم اضافه میکرد اصلاً فکرش را نمیکرد که به این ویروس مبتلا شود ....
«کرونا» دارد خودش را به بشریت تحمیل میکند و این خطرناکی اوضاع تا آنجا پیش رفته که رییس بهداشت جهانی اعلام میکند : « کرونا دشمن بشریت است» ایشان بصورت خاص از مردم ایران میخواهد در منزل بمانند و نکات بهداشتی را رعایت کنند .
اینبار باید گفت که خط مرزی قرنطینه نباید شهر و استان و حتی کشور باشد برای نجات مردم باید این مرز را به لبه ی خانه های آنها کشاند ، و برای تحقق آن بزرگترین ابزار آموزش بر مبنای واقعیات و در نهایت حتی توسل به جبر است.
باید گفت در این ایام مسافرت رفتار مسوولانه یک پدر یا مادر دلسوز نیست بلکه آنها با این اقدام سلامتی فرزندانشان را به خطر انداخته ، و این عمل نوعی هدایت افراد سالم بسوی مرگ و بیماریست که الزامیست مورد پیگرد قانونی قرار گیرد ، در دوره ای که سیگار کشیدن در محیطی که کودکان در آن قرار دارند نقض حقوق کودک و موجب غرام است رفتارهای اینچنینی باید مورد باز خواست قرار داده شوند.
باید گوشزد کرد؛ خرید های غیر ضرور به بهانه عید و مناسبت ها با توجه به هشدارها یک اقدام غیرمدنی و عقب ماندگی فرهنگی است و باعث به خطر افتادن خود و دیگران میشود ،
«چین »کمونیست اما گویا بهتر از ما معنی سلامت و قانون را میفهمند ، «ما »علیرغم داشتن گنجینه های بزرگ معنوی مبنی بر حفظ سلامت و مسوولیت پذیری که قرار بود در این مواقع بکار آیند اما متاسفانه آنها را فقط برای شعار دادن و آزمون استخدامی حفظ کردیم ، مگر نه اینست که به فرمایش پیامبر گرامی اسلام (ص) :، «فردی که در برابر دیگر مسلمانان احساس مسوولیت نکند از دایره ی مسلمانی خارج است» اکنون این مسوولیت مواظبت از سلامتی بقیه است ، پس چه میشود که به این فرمایشات اهمیتی داده نمیشود ، آنقدر از شیوه ی خود و دیگرمراقبتی در خصوص بیماری «کرونا» گفته شد که احساس میشود تلنبار شدن این پیامها کارکردی نداشته و یا حتی مردم «بهداشت زده » شوند ، اما خلاصه مطلب اینست که این دشمن ناپیدا به کسی رحم نمیکند لذا برای زنده ماندن توصیه های متخصصین مربوطه را جدی بگیرد.
از سویی گفته میشود پیشرفت غرب مدیون طاعونیست که قبل از رنسانس رخ داد ، و باعث تغییر بسیاری از رفتارها و به قله نشاندن «علم» بود ، بطوریکه تاریخ غرب را به دوره قبل و بعد «طاعون» نامگذاری میکنند ، شاید کنون نیز «کرونا» هم برایمان در زمان حال و آینده درسهایی داشته و به غیر از تهدید فرصت هایی را ایجاد کند .
شاید کرونا باعث بازنگری در رفتارهای سیاسیون و صاحبان قدرت و مردم شود ، بطوریکه رفتارهای گذشته را احضار و آسیب شناسی کنند .
شاید کرونا نشان دهد که تمام «بشریت» یک ملت و یک اراده اند و شادی و غم آنها بهم متصل است.
شاید در خانه ماندنِ الزامی ناشی از ویروس کرونا ، باعث کشف دگر باره خانواده و التیام آسیب هایی شود که بر اثر کار مداوم یا دور بودن رخ داده و بسیاری از ما مجدداً آگاه شویم هیچ آغوشی مهربانتر از خانواده نیست .
شاید «کرونا» علیرغم ظاهر تلخش باعث تقویت مشارکت ، حس نوع دوستی و حس مسوولیت اجتماعی شود ، حس هایی که رمز بقا بشریتند.
شاید کرونا دوباره ما را به یاد دلتنگی و دگردوستی بیاندازد و درک کنیم که زندگی در میان جمع زیباست و...
و در نهایت فداکاری و از جان گذشتگی جامعه ی پزشکی کشورمان نشان داد که امید به این سرزمین هنوز خاموش نشده و میتوانیم ، ملتی باشیم با یک اراده که از ناممکن ها ، ممکن میسازیم ....
( برای سلامتی خود و عزیزانمان در خانه می مانیم)