شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
در دهه ی شصت و هفتاد عده ای از جهاد سازندگی، طرح های توجیهی کم اعتبار می گرفتند و با مشارکت بازاری های کهنه کار، توانستند صنایع کوچکی را راه اندازی کنند که خوشبختانه، امروز، این مراکز تولیدی، قطب های اقتصادی بزرگی در کشور شدند. چون عملا، آنها بدون رانت دولتی، از سود بدست آمده ی سالیانه ی خود با توجه به نیازهای داخلی و خارجی بازار، تولیدات مورد نظر خود را عرضه می کردند. ولی برعکس بیشتر کارآفرینانی که صرفا، از سوی کارشناسان وزارتخانه های دولتی طرح توجیهی می گرفتند و با وام کلان شروع به کار می کردند اغلب ورشکسته شدند.
القصه، همین سرنوشت نیز گریبانگیر، طرح های عمرانی دولت گشته که با کارشناسی تخصصی گران قیمت طراحی و انجام می شدند و بعضاً، از خطر فساد مالی مثل پورسانت خواری و رشوه گیری در امان نبودند، چون سرنوشتی بی برکت و نافرجام به خود گرفتند.
یکی از مخترعین کشور می گفت؛تحریم و کسری بودجه شدید دولت را، به مثابه ی یک نعمت برای کشور می بینم، چون این مسأله سبب می شود تا نگاه متولین امر به ابتکارات ارزان قیمت و توسعه محور دانشمندان داخلی معطوف گردد تا بساط این دزد- بازارها، برچیده شوند.
علی ایحال، زیاد تعجب نکردم، وقتی که در اخبار شنیدم ، دولت انگلیس، یک دستگاه پرتابل تنفسی اکسیژن ساز ارزان قیمتی را با مدد از دانش هوا و فضا ساخته و آن را بخاطر نفوذ معنوی-سیاسی خود در اختیار کشورهای آفریقایی قرار داده است.