شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۱۳۳۷
تاریخ انتشار: ۲۶ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۵:۴۷
لزوم پاسخگویی علوم پزشکی به چند تناقض!
علی عبدالخانی در یادداشتی نوشت: ارایه امار تفکیکی در ۲۵ اردیبهشت و عدول از کُلی گویی فاقد بازدارندگی، شاید یکی از رویکردهای نماینده وزیر بهداشت به استان باشد.
شوشان - علی عبدالخانی:

یکی از روشهای اطلاع از تعداد بیکاران مراجعه به مراکز کاریاب وابسته به اداره کار و امور اجتماعی است. بدیهی است اگر تعداد مراکز کاریاب افزایش پیدا کنند، آمار بیکاران نیز روند تصاعدی خواهند گرفت اما آیا می توان علل و اسباب بیکاری را به آن مراکز نسبت داد؟ قطعا چنین نسبت و انتسابی فاقد توجیه عقلانی و منطقی خواهد بود.

سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اهواز در ۲۲ اردیبهشت جاری (خبرگزاری فارس) گفت:
▫ " به طور کلی افزایش آمار را میتوان نتیجه افزایش نمونه‌گیری‌ها و بیماریابی مطلوب‌تر دانست ".

بحثی در این نیست که افزایش ابزار شناسایی پرده از واقعیت تلخ تعداد بیشتری از بیماران برمی دارد اما به هیچ عنوان علتِ موجد ( ایجاد کننده ) نیست، با این وصف چرا طی چند روز گذشته اینگونه میان یک امر شکلی به نام شناسایی تعداد بیماران و یک امر کاملا مجزا و ماهیتی به نام علل بیماری، تلفیق ایجاد می شود؟ این تلفیق و آمیخته کردن ۲ موضوع غیر مرتبط، همان پرسشی است که شالوده ی این یاداشت برای یافتن پاسخ برای آن بنا شده است.

به بیانی دیگر افزایش آزمایشها منجر به کشف بیشتر بیماران می شود اما کشف بیماری علت ایجاد بیماری نیست و غیر قابل قبول است که چنین کشفیاتی بعنوان پوشش توجیهی عملکرد مرجع اصلی اداره و مدیریت بیماری کرونا در استان قرار بگیرد.

دانشگاه علوم پزشکی اهواز با بکارگیری شیوه ی " اصرار متمرکز و چانه زنی مکرر " می توانست ستاد مبارزه با کرونا در مرکز کشور را مدتها قبل مجبور به اتخاذ تصمیم بکند اما در کمال محافظه کاری و در غیاب یک استراتژی قاطع و بازدارنده، متاسفانه در چنین مسیری قرار نگرفت و به نصیحت و تهدید شهروندان مبنی بر ایجاد محدودیت اکتفا نمود و از این اصل مسلم که " اقدام زودهنگام منجر به محدود شدن زودهنگام بیماری می شود "، کاملا عدول کرد!.

در آغاز دهه ی دوم اردیبهشت و در حالیکه کرونا بی رحمانه شمال و جنوب و غرب و شرق روستاها و شهرهای استان بویژه اهواز را در می نوردید، کُل هنر دانشگاه مرجع!! اهواز، توپ اندازی مسئولیت و تقصیر عدم رعایت فاصله و پروتکل به زمین مردم بود. در همان زمان نوشتیم و هشدار دادیم که صرف نصیحت مردم یا تهدید آنها به ایجاد محدودیت به هیچ عنوان نمی تواند مانع شیوع گسترده ویروس باشد و اظهارات مسئولان آن باید همراه با الزامات قانونی و بازدارنده از جمله محدودیت بشود که چنین امری با تعلل و وقت کشی و بسیار دیرهنگام ( آنهم بسیار محدود ) در چند روز گذشته اتفاق افتاد.

نکته بعدی توجیه غیرقابل قبول مسئولان دانشگاه علوم پزشکی اهواز در عدم ارایه آمار تفکیکی مبتلایان مربوط به شهرستانهای استان طی ۲۳ و ۲۴ اردیبهشت بود. آنها دلیل این دوری جستن از ارایه آمار تفکیکی را بخاطر جلوگیری از انتقال استرس به مردم معرفی کرده بودند که چنین توجیه با هیچ منطق علمی سازگار نبود و اتفاقا مهمترین عامل استرس همین کتمان حقایق می توانست باشد زیرا مردم را عملا به سمت مظنه گیری اخبار هدایت می نمود.

فرض کنیم در یک مقطع زمانی ۴۰۰ یا ۵۰۰ نفر در سطح استان مبتلا بشوند اما هیچکدام از اهالی شهرستان های استان از سهم ابتلای شهرشان مطلع نباشند و ندانند وضعیت شهرستانشان سفید یا قرمز است؟!.

در این حالت افراد خوشبین با فرض سفید بودن وضعیت و افراد بدبین با فرض قرمز بودن وضعیت رفتار خواهند کرد و با وجود این هرج و مرج فرضی و مظنه ای، جامعه دچار تضادهای ادراکی غیر واقعی می شود و عنصر بازدارندگی که در " اصل اعلام تفکیک‌ شده نتایج " نهفته است کاملا از بین می رود. این امر آنقدر بدیهی است که نیاز به شرح بیشتر ندارد.

ارایه امار تفکیکی در ۲۵ اردیبهشت و عدول از کُلی گویی فاقد بازدارندگی، شاید یکی از رویکردهای نماینده وزیر بهداشت به استان باشد.

اقدام وزیر بهداشت در معرفی نماینده ی ویژه و تام الاختیار برای استان هرچند اقدامی بسیار دیرهنگام بود اما شاید بتواند در اتخاذ تصمیمهای بزرگ و موثر در ۲ بُعد ملی و محلی، به وضعیت صحیح مدیریت کرونا در استان کمک کند.

لازم به توضیح است که در مطلب ۱۲ اردیبهشت صاحب این قلم که تحت عنوان " کدامیک اولویت دارد؛ نان یا جان ! " منتشر شده بود، اینگونه نوشته بودم:

" آمار ابتلا و مرگ، روز به روز بالاتر می رود و متولیان امر هیچ تدبیر عملی (محدود کننده) را در دستور کار خود قرار نداده اند و به نصحیت اکتفا می کنند، لذا این وضع می تواند یک سرفصل مسئولیت حقوقی برای آنان که نظاره گر مانده اند ایجاد کند ". 

در هر حال نقش دادستان از آن جهت که موضوع جان انسانها در میان است، مسلما برجسته خواهد بود. این مطلب را به امید ارتقای متعهدانه ی مسئولیت نزد متولیان امور و مدیریت قاطع و اصولی بحران کرونا به پایان می بریم.
برچسب ها: علی عبدالخانی
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار