شوشان - سعید رضوانی:
آنگاه كه خدا بر آن میشود تا بندهای برگزيند ،زمين و زمينهی آزمونش را مهيّا میسازد
و گاه اين آزمون، به موازات تعالی، تعاليم نيز دارد...
و علی لندی؛
همان برگزيدهای است كه در سِير آزمونی سخت، تعالی يافت
و نيز در مسير آموزشی سبز، ديگران را تعاليم داد!...
و اينک علی؛
آن زادهی ايذه، برگزيدهی ايزد گشت و در سايه سار درد و درك درست از زندگی و ارزندگی،
قَد برافراشت و قدر برافزود
تا بدانجا كه ناجیِ غير گشت و منجی خويش.
حال، مائيم و روزگار پس از او!...
براستی؛
علی را خلاصه در گريستن كردن و از نگريستن غافل ماندن، جور و جفا به جدّ و جَهد او نيست؟!
آری؛
آن اسوهی بیبدیل که به نیکی توانست از حادثه، حماسه بسازد، بيش و پيش از تحزّن، شايسته به تلمّذ است!
پس بياييم آموزگارانه به موازات حُزن در فراق آن نگار ماندگار، آموزه ها و انگيزههای رهايی بخشی كه علی را عالی ساخت، به مدد تعليم و تربيت در نهاد نونهالان اين ديار، نه نمادين، كه نهادين كنيم.