تقدیر شجریان از خواننده خوزستانی

در همین فرشید خدادادیان نوشت: بیست و دوم مهرماه، تالار وحدت تهران میزبان بزرگان، هنرمندان و علاقمندان هنر موسیقی بود که برای بزرگداشت چهارده سالگی خانه موسیقی گرد هم آمده بودند. حضور بزرگانی چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری،‌ حسین علیزاده، فرهنگ شریف، هوشنگ ظریف و… از نقاط بارز مراسمی بود که با پخش کلیپی درباره فعالیت‌های خانه موسیقی آغاز شد.

در آغاز حمیدرضا نوربخش،مدیرعامل خانه موسیقی و دبیر مراسم پشت تریبون قرار گرفت و خطاب به حاضرین گفت:از همه شما برای این حضور قدردانی می‌کنم و به آقای علی مرادخانی خیرمقدم ویژه و برای چندمین‌بار سِمت معاونت هنری ارشاد را به ایشان تبریک می‌گوییم.ما امشب دو میهمان عزیز نیز از جامعه پزشکی در این جشن داریم؛ دکتر فاضل و دکتر نمکی که میهمان ویژه ما محسوب می ‌شوند.

دبیر جشن خانه موسیقی افزود : امشب ویترین زیبایی از انواع موسیقی را به شما ارائه می ‌دهیم و از هیئت داوران هم که وقت گذاشتند و آثار را در دو بخش ارکسترال و سنتی گوش کردند تا آثار برگزیده را انتخاب کنند،سپاسگزاریم.

برگزیدگان موسیقی نواحی

تقدیر از برگزیدگان موسیقی نواحی ایران از بخش های ویژه مراسم مذکور بود و به این منظور استاد محمدرضا شجریان، داوود گنجه‌ای و مصطفی کمال پورتراب برای اهدای تندیس و لوح به روی صحنه آمدند تا از کوروش اسدپور،ترانه سرا و خواننده و شاهنامه خوان بختیاری،غلامرضا آلمه‌جوقی بخشی خراسان شمالی،عاشیق حسن اسکندری(آذربایجان)،احمد محسن پور (اشاعه موسیقی مازندران)،بهرام مهربخش(نی‌انبان‌نواز بوشهری) تقدیر نمایند.

کوروش اسدپور،خواننده و ترانه سرا و شاهنامه خوان برجسته بختیاری پس از دریافت جایزه خود از دست استاد موسیقی ایران،محمدرضا شجریان در گفتگو با میراث پارس گفت:”امشب یکی از مهمترین جوایز زندگی هنری ام را از دست یکی از بزرگترین اساتید موسیقی جهان دریافت کرده ام و از این بابت خداوند جان و خرد را سپاسگذارم.”

اسدپور،تقدیر استاد شجریان را،تقدیر ایشان و هیئت داوران جشن خانه موسیقی از فرهنگ و هنر بختیاری دانسته و این جازه را به تمامی زاگرس تباران و خصوصا باورمندان به فرهنگ دیرپای بختیاری و شاهنامه تقدیم نمود.”

اجرای موسیقی اقوام ایرانی،شاهنامه‌خوانی، سواربازی قوم لک، ترانه «کدخدا» و رقص گیله‌مردی، موسیقی قشقایی، رقص آذری، چوب‌بازی، آواز کُردی و لری، آواز مازندرانی و در نهایت نی‌انبان نوازی محسن شریفیان به نمایندگی از مردم جنوب کشور از دیگر بخش های جشن چهارده سالگی خانه موسیقی در تالار وحدت بود.

یاد درگذشتگان

پخش نماهنگی از هنرمندان درگذشته عرصه موسیقی در یک سال اخیر بخش دیگری از این مراسم بود که در آن از زنده‌یادان همایون خرم، محمد بیگلری‌پور، قلیچ انوری، فریدون حافظی، احمد ابراهیمی و… یاد شده بود.

تقدیر از بانوان هنرمند

تقدیر از بانوان موسیقی ایران بخش دیگری از برنامه بود و پیش از این بنری روی صحنه نصب شد که روی آن نوشته شده بود: بانوان هنرمند نیمی از جامعه هنرمندان هستند؛ آیا به همان اندازه اجازه فعالیت دارند؟

شهرام ناظری، حسین علیزاده و علی مرادخانی به منظور تقدیر از نه بانوی موسیقی به روی صحنه آمده و از خانم ها؛فخری ملک‌پور (نوازنده پیانو)، گیتی وزیری‌تبار(نوازنده ویلن)، سوسن اصلانی(نوازنده سنتور)، معصومه مهرعلی(خواننده سنتی)، آذر هاشمی(نوازنده سنتور)، ملیحه سعیدی(نوازنده قانون)، بهناز ذاکری( نوازنده سنتور)، مهرک صفائیه(نوازنده پیانو) و سودابه سالم(مدرس موسیقی کودکان،که البته در سالن حضور نداشتند) با اهدای لوح و تندیس یادبود تقدیر قرار نمودند.

بیانیه ای برای امید به تدبیر

در بخش دیگری از مراسم خانم ژاله صادقیان که اجرای این برنامه را برعهده داشت،گفت:خانه موسیقی برای جشن امسال بیانیه‌ای به صورت نمادین صادر کرده است که من به لحن خودم برایتان می‌خوانم:”پس از نزدیک به پانزده سال که از فعالیت تنها نهاد مدنی موسیقیدانان کشور یعنی خانه موسیقی ایران می‌گذرد،دیگر نیازی به اثبات این تشکل مردم‌نهاد نیست و شاید نیازی هم به قرائت بیانیه نباشد؛چرا که در عصر مسئولانی که هنر فاخر و تاثیرگذار موسیقی را با پفک مقایسه و به آن تشبیه می‌کردند،خواندن بیانیه کوبیدن آب در هاون بود.اما اینک که قرار است به تدبیر، امید داشته باشیم و مسئولانی با گوش شنوا،به چند نکته به عنوان نخستین و انشاالله آخرین بیانیه در دولت تفکر و تعقل و تدبیر اشاره می‌کنیم.خانواده بزرگ هنر موسیقی در کشور بیش از هرچیز به احترام،کرامت و شان و اعتبار از دسته رفته خویش می‌اندیشد و خواستار بازگشت هنر و هنرمند به جایگاه والایی است که استحقاق آن را دارد این جایگاه بارها و بارها از سوی دستگاه‌ها و نهادهای مرتبط و غیرمرتبط با موسیقی مخدوش شده است.عمر و سرمایه خیل عظیم جوانان و استعدادهای درخشان هنر موسیقی در پیچ و خم‌های جان‌فرسای اداری و قوانین نانوشته و اعمال سلیقه‌های بی‌ربط و بیکاری و هزاران مانع دیگر در حال نابودی است؛ مسئولان باید در اسرع وقت چاره‌ای بیندیشند.بزرگان و موسیقیدانان معمر و پیشکسوت که عمر گرانمایه خود را برای اعتلای فرهنگ و هنر ایران‌زمین هزینه کرده‌اند، در ایامی که نیاز به توجه و رسیدگی دارند مغفول واقع شده‌اند و این نقیصه در بخش موسیقی نواحی و قومی ایران به علت دوری از مرکز، مضاعف است.

اقتصاد هنر یکی از مهمترین مقولات برای فعالیت هنرمندان به ویژه جوانان و نسل نو در این عرصه است. در زمانه‌ای که هزاران مانع برای فعالیت هنرمندان و موسیقیدانان وجود دارد، این چرخه معیوب و ناسالم است و گرانی و اجحاف محل‌ها و مکان‌های اجرای کنسرت که اکثریت قریب به اتفاق آنها دولتی است،این بار گران را بر دوش هنرمندان سنگین‌تر کرده است.خانه موسیقی از همه مسئولان، بویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی،شهرداری تهران، حوزه هنری، سازمان صدا و سیما و همچنین از بخش خصوصی و خیرین و فرهنگدوستان تقاضا دارد در اولین فرصت نسبت به ساخت تالار و محلی مناسب اجرای کنسرت که به خود هنرمندان تعلق داشته باشد اقدامی عاجل نمایند.جامعه هنرمندان کشور از دستگاه قضایی انتظار دارد،دادسرایی ویژه‌ی هنرمندان اختصاص دهند تا همه مجریان و دست‌اندرکاران قضایی آن با موضوع کپی‌رایت به خوبی آشنا بوده و از سرقت روزافزون اندیشه و آثار هنرمندان جلوگیری نمایند.

و بالاخره اینکه اگر تدبیری هست باید نتیجه آن آزاد گذاشتن هنرمندان برای تولید و خلاقیت باشد و اگر چنین شد،دیگر نالیدن از نبود بودجه نیازی نیست؛چرا که هنر والا خودکفایی را به دنبال خواهد داشت،مگر در مواردی خاص که نهاد صنفی می‌تواند با هم‌پوشانی و حمایت از هم‌صنف، نواقص را جبران نماید؛به شرطی که وعده رئیس جمهور منتخب محقق شود و امور به صنف واگذار گردد.”

در شامگاه خنک پاییزی تالار وحدت،جشن خانه موسیقی در حالی به پایان رسید که برق چشمان هنرمندان عرصه موسیقی حاکی از امید ایشان به بهبود اوضاع هنر موسیقی بود.