مشکل اینجاست که کشور در هیچ مقطعی در هیچ سطحی از یک مدیریت علمی و کلاسیک برخوردار نبوده است نه خودمان الگویی کارآمد در اختیار داشتیم و داریم نه حاضریم از تجارب کشورهای موفق استفاده کنیم ، در عالم مدیریت در سه سطح ارشد ، میانی و خرد پیرگرابی و جوان گرایی توصیه نمی شود بلکه معدل و میانگین سنی این دو مد نظر است. تجربه ی بدون انگیزه و انگیزه ی بدون تجربه علاوه بر کند شدن امور جاری ،باعث سقوط یاحداقل هرز رفتن توان نیروهایی خواهد شد که ترکیبی از هر دو مولفه یعنی انگیزه و تجربه را باهم دارند

ما هنوز نمی دانیم مدیران باید از بین افراد میانسال و باتجربه ای که زیروبم کار را بدانند انتخاب شوند که هم قدرت و توانایی مدیریت کردن افراد جوان و تازه کار را داشته باشند و هم برای افراد سن بالا و کهنه کار قابل تحمل باشند ، این صحبت یک آدم معمولی نیست یک توصیه از صدهها توصیه عالمانه از منشور کشورداری مولا علی (ع) است که در باره مدیریت صحیح و موثر توصیه شده است ، بنابراین جز در موارد استثناء و خاص سپردن مسئولیتها و مناصب به افراد کهنسال و بی انگیزه و همچنین افراد جوان و بی تجربه برای کشور بسیار مخرب و می توان از آن بعنوان مکمل تحریم ها که قادر است فرصت ها را به تهدید تبدیل کند یاد کرد.

دردولت اقای روحانی متاسفانه این اصل رعایت نشد و در برخی موارد از افراد کهن سال و بعًضا بازنشسته که توان و انگیزه ای برای خدمت نداشتند استفاده شد که این کار علاوه بر بی توجهی به نیروهای میان سال و با انگیزه و با تجربه باعث افت شدید امور جاری کشور شد ، آقای رئیسی هم بعضا نقطه مقابل این تفکر را به بهانه جوان گرایی بدون لحاظ کردن پیشینه کاری افراد عملیاتی کرد و تجارب ارزشمند نیروهای میانسال را بعضا قربانی جوان گرایی که حداقل تا کنون هیج خلاقیت و نوع اوری از آنها دیده نشد نمود.

در دولت آقای روحانی برخی از مدیران ارشد به علت ازبین رفتن سلولهای مغزی ناشی از پیری مدام در جلسات در حال چرت زدن بودند و بعضا بسختی اسم معاونین خود را به خاطر میاوردند، که این موضوع صرف نظر از همه معایبش باعث تمسخرشان توسط زیر مجموعه می شد، در دولت آقای رئیسی هم برخی مدیران برای فتح قله مسئولیت به جای اینکه آرام از دامنه کوه مدیریت، حرکت خود را آغاز کنند با تله کابین رفاقت سریع و بدون دردسر در نوک‌ قله صدارت خیمه پیروزی خود را برپا کردند بدون اینکه از مشقات و سختی های دامنه تانوک قله اطلاعی داشته باشند.

درباره عملکرد دولت اقای روحانی که متاسفانه با کمک و مساعدت رقبای سیاسی خود مشکلات فراوانی برای کشور به وجود آورد و آرم گدایی را بر پیشانی مردم هک کرد صحبت کردن دیگر هیچ دردی از دردهای مردم را دوا نخواهد کرد ، گرچه این مشکلات برای همیشه در عالم ذهن مردم باقی خواهند ماند.

متاسفانه در دولت آقای رئیسی هم برخی مدیران جوان و بی تجربه بی توجه به افکار عمومی هم بگونه ای دیگر موجبات نگرانی مردم را فراهم می آورند ، همین اقای داریوش ابوحمزه معاون وزارت رفاه را ببینید اصلا کاری به سن و سالش و یا اینکه برای آن مجموعه عریض و طویل مقبولیت دارد یا ندارد، نداریم، جملات ناقص و بی سر و تهش هم به کنار، یکی از این بنده خدا بپرسد این رقم چهار ونیم میلیونی که ایشون از آن به عنوان خط فقر یاد کرده است را از کجا آورده است؟

مگر نه این است که با توجه به گزارش "پایش فقر"از رقم زیر ده میلیون تومان بعنوان خط فقر یادشده است؟ اصلانه ، اگربه قول اقای ابوحمزه بپذیریم که همان چهارونیم میلیون تومان خط فقراست این سوال پیش می آید آیا مثلا کسی که پنج میلیون تومان درامد دارد و طبق فرمایش شما فقیر نیست بااحتساب اینکه اگر مستاجر باشد باید پنجاه درصد درامد خود یعنی دو ونیم میلیون از آن را بابت هزینه مسکن پرداخت نماید آیابا دو و نیم میلیون دیگر می تواند فقط پنج قلم پرمصرف خود یعنی نان و پیاز وسیب زمینی وگوجه و تخم مرغ خود راتامین نماید؟ دهها قلم مایحتاج ضروری دیگر پیش کش.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه