- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر فاضل خمیسی:
( داستان کوتاه)
وقتی بیدار شد، باز هم ، همه جا تاریک و معجزه «دیدن» رُخ نداده بود. دوباره خواب دیده بود، خوابی بی تصویر، بی رنگ و نگاه! فقط صدا و هیاهو و سردرگمی..
مادرش یه روز صبح بهش گفته بود، شب ها با خودش حرف میزند و با لحن بدی پرسیده بود مگه کورها هم خواب می بینند ، اما بلافاصله میفهمد، نباید اینطور سوال میکرد، زیرا بدون اینکه پاسخی بشنود شروع کرد به مهربانی بی ربط..
صداهایی که در خوابش میآمدند یا از جنس معجزه بودند یا مرگ!
اما شب پیش و در خواب، آن صدا را بر دیدن هر بهاری ترجیح میداد ، اصلاً میخواست تمام وجودش گوش شود و فقط بشنود، انگار در کلماتی که می شنید گنجی پیدا میشد ، از آن گنج هایی که دیده نمیشوند ، فقط باید آنها را بفهمی.
از زمانی که یادش میآمد، جهان اطرافش تاریک بود، رنگ ها در لمس و حرارت انگشتانش معنایی حقیقی و میشد از آنها به خدا رسید، اما نمیتوانست به «چشم دارها» بفهماند چگونه میشود از طریق رنگ ها دوست خدا شد.
صدای زمخت پدرش که اوّل صبح نفرین میکرد، او را از شیرینی خوابش جدا کرد...
نفرین های صبح مثل سرودصبحگاهی مدارس مختص خانواده های بدبختی مثل خانواده ی آنها بود، پدر و مادری فقیر با سه فرزند کور!
اتفاقاً همین دیشب از آن «صدا» شنیده بود که تنها انسانها قادر به نفرین هستند و وقتی پرسید چرا؟
پاسخ شنید :بخاطر آنست که، باز هم فقط آدمیان هستند که ناسپاسند!!
جعبه ی جوراب و لیف هایی که میفروخت را به بغل گرفت، اما وقتی پایش را از خانه بیرون گذاشت ، حس کرد دیگر دوست ندارد به این خانه برگردد!
انگار دندان‌هایش در جانش فرو رفته و در نوعی لذت نومیدی غوطه ور شده است، اگر قرار بر نفرین و ناسزا گفتن به سرنوشت است ، او در این زمینه از همه مستحق تر است.
سرجای همیشگی اش ایستاد و فقط به صداها گوش میداد، انگار «صدا ی شب گذشته» برای خرید آمده بود:
⁃ جوراب زنانه دارید
⁃ نه ، فقط مردانه
⁃ پس یک لیف برمیدارم..
مثل بقیه چونه نزد، انگار فقط میخواست چیزی بخرد..
اسکناسی را که گرفت از بقیه جدا کرد.
حس کرد رنگ آن اسکناس با اسکناس‌های مشابه اش فرق میکند، گرمای دست دختر هنوز روی آن ورق کاغذی مانده بود ، آنرا در جیب پیراهنش گذاشت ، نزدیک قلبش!
دلش برای پدرش سوخت!
میدانست دوباره همان صدا امشب به خوابش میآید و فردا به دیدارش...
خدا را برای آن صدا شُکر کرد.
