قرار شد، مدارس از ۱۴ فروردین ۱۴۰۱ بازگشایی شوند ، مدارسی که ماهها بدلیل «کرونا» تعطیل و چند بار هم بصورت تناوبی حضوری شده ...
شوشان - دکتر فاضل خمیسی:
قرار شد، مدارس از ۱۴ فروردین ۱۴۰۱ بازگشایی شوند ، مدارسی که ماهها بدلیل «کرونا» تعطیل و چند بار هم بصورت تناوبی حضوری شده ، لیکن بخاطر اوج گیری غیرمنتظره کرونا و تلفات انسانی و اعتراض والدین مجدداً به تعطیلی کشانده شد.
هر چند گستردگی افراد واکسن شده در کشور رقم قابل قبولی است اما با این فراوانی واکسیناسیون و اقدامات احتیاطی هنوز کرونا در هیچ جای جهان ریشه کن نشده و خبرهایی هم از وجوب تزریق دوزچهارم رسیده و حتی گفته میشود این ویروس تا سالیان دراز همراه انسان خواهد بود، بنابراین و با قبول این واقعیت تلخ باید اذعان کرد که نمیتوان و نمیشود تا ابد مدارس را تعطیل کرد .
اما دستوربه بازگشایی مدارس در تاریخی که«دامنه ی مفید زمانی آموزش» طی شده و تنها کمتر از یکماه که براساس یک سُنت نانوشته فقط برای «مرور دروس» و آنهم با ماه مبارک رمضان مصادف شده و از سویی عدم ایجاد آمادگی ذهنی و اقناعی برای دانش آموزان و والدین برای لبیک گویی به این تصمیم موجب اما و اگرها و بازتاب هایی شده است.
بنظر میرسد تصمیم سازان این دستور، لازم بود ، بین شرایط واقعی و غیرآرزویی تفاوت قائل شده و براساس داده و شرایط میدانی تحلیل مناسبی را به رئیس جمهور محترم ارائه میدادند.
ایجاد آمادگی برای آغاز فعالیت مجدد واحدهای آموزشی در برهه ی کرونایی و بیش از دوسال تعطیلی، بسیار عمیق تر از رفت و روب و آبپاشی کلاسها یا نصب چند بنر و شعارِ بدون بسترسازی است!!
فقدان پیوست نرم افزاری تصمیم بازگشایی از قبیل عدم ایجادآمادگی روانی ِدانش آموزان ، نبود حس اعتماد و اطمینان به اینکه حضورفیزیکی دانش آموزان خطری را برای آنها ایجاد نمیکند، و عدم انگیزه مندی در حس نیاز به حاضر شدن در فضای فیزیکی مدرسه و از سویی دیگر زمان نامناسب و غافلگیری مسوولان ذیربط جهت ایجاد امکانات سخت افزاری با توجه به محدودیت شدید اعتباری و کمبود تجهیزات برودتی و آموزشی و حتی بهداشتی باعث میگردد، اعتماد والدین و دانش آموزان به اینگونه تصمیمات خدشه دار گردد.
ضرورت استفاده از روانشناسان کودک و نوجوان و کارشناسان جامعه شناسی و تربیتی و بررسی آسیب های روانی ناشی از تعطیلی ناخواسته مدارس بر اثر کرونا و اخذ راهکارهای تئوریک در اینخصوص و تخصیص اعتبارات لازم جهت آمادگی فیزیکی و نشاط گونه مدارس و توجیه معلمان و کارکنان مبنی بر چرایی و ضرورت تصمیمات متخذه ، و از سویی دیگر تفویض اختیار به استانها براساس ضریب آمادگی به اجرای بهینه و اثربخش و ایمن حضور دانش آموزان باید مورد توجه قرار گیرد .