شوشان - مهری کیانوش راد :
عکس های ارسالی تلسکوپ جیمز وب همه را هیجان زده کرده است ، مانند همه ی هیجان هایی که بعد از رویدادی رخ می دهد و بعد فراموش می شود.
عده ای فکر می کنند ، بعد از این قدرتمندان ایمان به قدرت بیکران خدا پیدا می کنند.
دینداران خداشناس تر می شوند و به یاد ضعف و بیچارگی خودشان ، احتمالا آدم تر بشوند.
عده ای فکر می کنند ، با این عکس های ارسالی ، نوع پوشش زنان و غذا و باید و نبایدها تغییر خواهد کرد.
فریاد" زنده باد علم " را سرداده و خوش خوشانه از تولد خود در این روزگار ، با این تلسکوپ سجده ی شکر به جا می آورند.
ساده لوحانه است ،اگر فکر کنیم ، که از فردا ، قدرت مداران جهانی و ستاره شناسان و عالمان سیطره ی جهانی دست در دست یکدیگر داده و مشکلات مردم را حل خواهند کرد.
تا انسان انسان بوده است ، خوی انسانی بر او حاکمیت داشته است ، حرص و طمع و حسد را شناسایی و غافلانه از کنار آن عبور کرده ایم ،
فقر را دیده ایم و به انباشتن جیب خود پرداخته ایم و ...
پرسش من از اهل خرد این است ، از امروز قرار است چه رویداد مهم انسانی در این جهان صفر مانند رخ دهد ، که شکم گرسنه ای را سیر ، ناهنجار اخلاقی را به سامان ، سقفی بالای سر مستمندی ایجاد و انسان را با شیوه ی آدمیت آشناتر کند.
عملکرد ما از عکس های ارسالی تلسکوپ جیمز وب اثبات کرد، هنوز احساسات ما بر عقل ما چیره است .
در پیشگاه انسان درمانده ی علم زده و مفلوک که هر روز پیشرفت های فرآورده های علمي از بمب گرفته و...روز به روز او را ناتوان تر و از حداقل انسانیت خویش دورتر می کند - فرق نمی کند کجای دنیا باشی، یک جا کمتر، یک جا بیشتر ، یک جا به این رسم، یک جا جا به آن آیین- قرار است ، چه حادثه ی مهمی رخ دهد؟
باید اعتراف کرد:
تا انسان انسان نباشد، علم ابزار مخربی بیش نیست.
خوش آن روز که علم و پیشرفت های علمی آن، در نابودی فقر فرهنگی ، فقر اقتصادی ، ترمیم زخم های اخلاقی ، چاره ساز باشد.
خوش آن روز که علم بتواند، ساز عدالت اقتصادی را برای همه ساز کند.
کشفیات تلسکوپ جیمز وب مبارک کسانی است ، که به دنبال راه حلی از این توشه ی علم بر سلطه ی بر انسان بیچاره ی ضعیف هستند.
نه ناامید هستم و نه بدبین اما اطمینان دارم که ساده لوح و هیجان زده نیستم.
پس شادی را برای روزی بگذاریم ، که به مشاهده ی نقطه ی صفر گونه ای به معیار دنیای انسانی خود ، از این ره آورد برای مشکلات انسانی انسان باشیم.