- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
راستش را بخواهید بدانید، باید بگویم که ما به اِزای درآمد های میلیارد دلاریِ دیگران را با سخاوت مثال زدنی، با سلامت و جان خود و پس و پیش و فرزندهایمان پرداخت کرده و می کنیم. هر از گاهی با کاتالیست و فِلِر و ناکس و دود و پسماند و کربن و فلان و بهمانِ رسانه ای سرگرم می شویم
شوشان - نیما قاسمی :
واقعیت این است که در جیوه آلود ترین منطقه ی جهان زیست می کنیم.
حقیقت این است که زیست بوممان برای همیشه دگرگون شده است و گیاهان و موجوداتش دیگر باز نخواهند گشت.
راستش را بخواهید بدانید، باید بگویم که مابه ازاء درآمد های میلیارد دلاریِ دیگران را با سخاوت مثال زدنی، با سلامت و جان خود و پس و پیش و فرزندهایمان پرداخت کرده و می کنیم. هر از گاهی با کاتالیست و فِلِر و ناکس و دود و پسماند و کربن و فلان و بهمانِ رسانه ای سرگرم می شویم؛ و با قیچی شدن روبان یک مدرسه و مستراحی؛ یا بخشش قَلَندرانه ی بسته‌ی معیشتی و آب سردکن و کولری با اسم مسئولیت های اجتماعی نیشمان تا بناگوش باز می شود و چنان ذوق مرگ می شویم که خودِ بذل کنندگان را متحیر کرده ایم! به چشم خود دیده ام که می گویم.
دیده ام که به عربده کشی متملقان خبری و ثناگوییِ همه‌جاگردانِ مجازی پوزخند زده اند!
بی شک پرداخت دیه‌ی مردمان هزاران ساله‌ی این سرزمین در لوای "حق آلایندگی"، شرعا و قانونا هم باری بر گُرده‌اشان نمی گذارد! حقی که بدست اولیای دم و بازماندگان هم نمی رسد!
کارون و مارون و اروند و هور و دریا و کوه و صحرا هم فرقی ندارد؛ معادل هر کدام قاتلی همنام زاییده اند، با شاخ های بر آسمان ساییده که زهر خود را بر زمین می نشاند و بازدم افیونی را به هوا هُف می کند.
زاد و زیست بوممان را به ثَمَن بَخس فروختیم و ملتمسانه برای تَه تَهَش چانه می زنیم.
چگونه این فِلِرهایی که می سوزد؛ و زیست بومی که دود می شود را نظاره کنیم و دوغ‌مان را بنوشیم و مودب باشیم؟!
برای همدیگر که بُرهانی نداریم؛ برای فرزندانمان دلیلی خواهیم داشت؟
