- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر غلامرضا جعفری :
آن یار کزو گشت سر دار بلند/ جرمش آن بود که اسرار هویدا میکرد.
گاهی به خودم میگویم ما زادگان علوم انسانی مخلوقات تبعیدی خداوندیم.
و گرنه چه معنا میدهد این همه پرسش ساختن؟این همه چالش ذهنی؟ این همه انگشت در چشم اتوریته کردن! تولید معنا و معما در پیچ و‌خم این کره مفلوک خاکی! چسبیدن به تک تک سوراخ‌ها برای دیدن اندکی چشم‌انداز، اندکی منظره و کمی رویا!
می‌رفتیم عین بچه آدم سیم پیچی می‌خواندیم، یا دکترای مثلا تعمیر کولر دوتکه و یا مهندسی میخ زدن بر روی صلیب! می‌رفتیم به مدرسه دارالفنون و امیرکبیر را در کیف انگلیسی پنهان می‌کردیم. و یا به اتفاق پدر به سراغ استای پنچرگیری می‌رفتیم و افتخار ورود به جرگه خودروسازان را به نام می‌زدیم! همراه با پدری که یک روز آسمان را نگاه کرد و ماه در برابرش به رقص و پایکوبی افتاد! رقصی مرکب از استخوان شکسته مادران و کمی حلقوم تلخ پدرانه!پدرانه‌هایی که از سبیل و ریش و محاسن‌شان ماه به خیابان ریخت و ریزش مدام و مکرر سایه و ابهام.
می‌رفتیم و دور از سایه حلاج به دیواری لخت تکیه می‌کردیم؛که آن وقت هم خودمان راحت بودیم و هم جماعت لازم نبود برای واتساپ نگهبان بگذارند، تلگرام را به ناطوری کنترات بدهند، اینستاگرام را پر کنند از شاخ‌ها و پلنگ‌ها و بزها مبادا که از دامن اینستا کسی به معراج حقیقت برسد! جخ این‌طوری برخی بنده‌های محبوب خداوند هم می‌رفتند دنبال رزق و روزی حلال‌شان شاید.
اما نه! ما درست رفتیم و میخ انسان را کوفتیم به قد عینک‌‌مان تا ته استکان چشم‌ها، رفتیم و از وسط کریدور علوم انسانی هر چه غیرانسانی است را هو کردیم، رفتیم و البته بعد از هر بار رفتن به هزار روایت تعهد دادیم که از این به بعد آدم می‌شویم، اصلا شما بگو مهندس می‌شویم!
شوربختانه اما نشدیم و پر از هزاری پرسش قاتل به سوی گور گه آرام و گهی تند حرکت کردیم فاجعه اما اینجا نبود.
ما نه تنها خود شکل فاجعه گرفتیم که شوربختانه و بخت بد فرزندان را آلوده کردیم! بچه‌های ما آلوده شدند از نوعی جیغ تازه حلاج! و به رسم تلخ روزگار کسی پاسخ جیغ‌شان را نمی‌دهد؛ این نسل نوی پر از پرسش را؛ نسلی که معکوس ما سوال را لای جیب پیراهن قایم نمی‌کند و از مشتی گزارش نانجیب و بی‌حیا نمی‌ترسد! این نسل عجیب و غریبی که همه می‌خواهند ادب‌شان کنند اما حواس‌شان نیست که ادب کردن صنعتی است و هر رهگذری لزوما به صنعت ادب کردن آشنا نیست! که باید دود چراغ‌ها خورد ولو چراغ موشی! که اصل مشکل درست همین‌جاست.
نسل شگفت امروزی که در دور زدن سیستم‌های نادان استاد شده و باز هم نه مثل ما که کابوس طرح صیانت و فیلتر و …گوشی و رایانه‌مان را عین موش میکند! این نسل از طرح صیانت و بسیاری دیگر نمی‌ترسد و انگار تمام وجودش آلوده شده و ما عین ویروسی جهش یافته فرزندان‌مان را آلوده کردیم و حالا …
ای کاش همان طراح خمیر نان می‌شدیم و یا مدیر فروش هایپرمارکت همسایه که تا چند ماه پیش مغازه‌ای بود و مغاره‌ای اما در اثر همنشینی با برخی استخرسوار ژنتیک به مرحله بالاتر صعود کرد!
علوم انسانی را باید ببرند و به تپه‌های مخصوص آقایان تبعید کنند تا آن‌چنان بوگیر خرابکاری‌ها شود که هوس حلاج شدن را در امعاء و احشای گاوی پنهان کند و التمام.
ای علوم انسانی به رنج ایوب‌های آشنا بیندیش و خود را به صحرایی بی آب و علف تبعید کن، نه مثل اهل کهف که فرعون جهل و جمود را تا وسط نیل ببر و نیلی شو!
ای مرگ بر تو؛ علوم انسانی!
