شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۹۶۶۱
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۴۰۱ - ۲۰:۲۰
شوشان - دکتر حسن دادخواه :
گسترش معنویت و عدالت، یکی از اهداف جمهوری اسلامی اعلام شده است. مقامات بلند پایه جمهوری اسلامی، سیاست گسترش معنویت و عدالت را به پیروی از آموزه های پیامبران و امامان معصوم (ع), می دانند و خویش را به پیگیری و کوشش برای پیاده کردن این دو اصل نه تنها در سطح ایران بلکه در سطح جهانی پایبند می دانند.
از سوی دیگر، ملاحظه می شود که به رغم تکرار این سیاست، پیرامون معنا و مفهوم معنویت و عدالت و انواع و اقسام آن و راه های تحقق و عملی شدن این سیاست، کمتر پرداخته شده است.
اینکه در اجرا و تحقق معنویت و عدالت در جامعه ایران تاکنون به چه درجه ای از موفقیت رسیده ایم، جای بحث و بررسی دارد که در این یادداشت نمی گنجد.
شاید و چه بسا، تحقق و اجرای اصل عدالت، بیش از جنبه های دیگر، در قالب عدالت اقتصادی به چشم آید ولی افزون بر زمینه اقتصادی، اجرای عدالت در دیگر جنبه ها نیز از اهمیت برخوردار است که از آن جمله می توان به رعایت عدالت برای همه شهروندان در استفاده از امکانات تبلیغاتی دولتی اشاره نمود. 
شهروندان با هر نوع گرایش سیاسی، جنسیتی، قومی و مذهبی دارای حق قانونی و طبیعی در بهره گیری از امکانات دولت ها در زمینه تبلیغات و اطلاع رسانی هستند زیرا بودجه دستگاه رسمی تبلیغاتی از بودجه عمومی کشور و مالیاتی که همه مردم پرداخت می کند، تامین می شود.
بر این پایه، دولت ها نباید امکانات تبلیغاتی کشور را فقط و فقط در اختیار گفتمان رسمی دولت اختصاص دهند و برای دسته های دیگر از شهروندان که گونه ای دیگر می اندیشند، جایگاه و حقی به رسمیت نشناسد.
چنانچه دسته ها و گروه هایی از شهروندان منتقد و معترض با گفتمان رسمی دولت ها، به امکانات تبلیغاتی کشور دسترسی نداشته باشند و صدا و نظرات خویش را در هیچ بخش از دستگاه های دولتی مشاهده نکنند و قدرت بازتاب دیدگاه های خویش را نداشته باشند، در کشور خود احساس غریبی می کنند و هر از گاهی و بنا به کوچکترین فرصت و بهانه، می کوشند با گردهمایی های غیر رسمی، دیدگاه های خویش را مطرح کنند و اینگونه بستر برای بر هم خوردن نظم اجتماعی و رودررویی دولت ها با دسته هایی از مردم در خیابان ها فراهم می شود.
در طی نزدیک به دو دهه گذشته، همه ساله شاهد بروز آنچه که دستگاه های رسمی کشور، اغتشاش می نامند، بوده و هستیم. این اعتراضات، البته به مناسب و بهانه و گستره و مدت و جمعیت های متغیری به وقوع پیوسته است و هر کدام برای هفته هایی، از انرژی و وقت و فضای عمومی کشور و بلکه توجه جهانیان را علیه دولت ها در ایران، به خود مشغول نموده و ضرر و زیان های جانی و مالی به مردم و کشور وارد کرده است.
در هر یک از این اعتراضات، انبوهی از گفت و گوها و سخنرانی ها و تک گویی ها در نقد و خرده گیری و محکوم کردن حرکت های اعتراضی، در رسانه های رسمی دولتی و رسانه های غیر رسمی حامی دولت ها انجام شده است و بدون دسترسی مردم معترض به امکانات دولتی تبلیغاتی، حجمی از تبلیغات هماهنگ و یکدستی علیه اهداف و انگیزه های معترضان در رسانه های ملی انجام شده است.
افزون بر این، تمام خیابان ها و کالبد ها و امکانات دیداری در شهرهای ایران، در خدمت گردهمایی های دولتی علیه گردهمایی های معترضان قرار گرفته است بدون اینکه معترضان بتوانند از اماکن عمومی و خیابان ها، در آسودگی و با حمایت نیروهای انتظامی، به حرکت اعتراضی خویش اقدام کنند.
به هر حال نبودن ساز و کار برای اجرای موادی در قانون اساسی که به معترضان اجازه گردهمایی در خیابان را داده است، موجب بیرون رفتن اعتراضات، از روش های مسالمت آمیز شده است.
اجرای عدالت ایجاب می کند که در جنبه بهره گیری عموم شهروندان از امکانات تبلیغاتی، همه مردم و همه دیدگاه ها و گفتمان های غیر رسمی نیز بتوانند در کمال آرامش و اسایش،  خویش را در آیینه فرصت های تبلیغاتی کشوری ببینند.

نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار