سال‌هاست بعضی، مردم خوزستان را با انگ‌هایی می‌کوبند! انگ‌هایی که به دور از دروغ بودنشان اما نشان داده هر کسی بر طبل آن‌ها و امثالهم می‌کوبد مردم را نمی‌شناسد.

مردم حتی سیاسی به مفهوم مصطلح نیستند، مردم اما تا دل‌تان بخواهد گرسنه‌اند اما نه تنها گرسنه نان!

ما مردمیم، خود خود مردم، همان مردم گرسنه‌ که در فضای مجازی و غیرمجازی عکس‌های لاکچری عین میخ طویله در چشم‌مان فرو می‌رود و گرسنگی آتشی می‌شود در چشم و چال‌مان. خاصه که لاکچری‌بازان از سفره‌ای متعلق به مردم کش‌ می‌روند و ناطورها خود را به خواب زده‌اند!

ما البته گرسنه نانیم، گرسنه آبیم همچنان که گرسنه دیدن مدیری لایقیم و گرسنه خواندن قانونی درست و حسابی؛ نه این‌که خبر بیاید از پنجاه و اندی درصد افزایش حقوق نمایندگان! وکلایی که یحتمل حتی هزینه آفتابه‌شان بخشی از هزینه جاری مملکت است و جزیی از بودجه‌های سنواتی! تصویب افزایشی چنین درست در روزگاری که خرید مردم خلاصه‌ای است از قوت لایموت! و همین است که برای دیدن قانونی درست و حسابی گرسنه هستیم.

ما مردم گرسنه‌ایم، گرسنه فهمیدن گرسنگی‌ها و بی‌خوابی‌ها و نگرانی‌ها و بیکاری جوان‌ها و عقب افتادن اقساط وام‌ها و هزینه‌های درمانی کمرشکن و...نه آن‌که شاهد سیلی خوردن سربازی شویم به جرم انجام کار درست و کسی هم یقه سیلی زننده را نگیرد!

ما گرسنه هستیم، گرسنه دیدن مجریانی که یقه‌های آلوده را بچسبند. نه این‌که یقه‌های آلوده با میلیاردها دلار اختلاس و دزدی و دکل‌دزدی و... راست‌راست در خیابان بچرخند!

ما مردم گرسنه هستیم، گرسنه قانون درست، گرسنه مجری درست، ناظر درست، وکیل و نماینده و ...

ما گرسنه راست شنیدنیم، نه این‌که یک نفر از ناکجاآبادی بیاید و یک‌هو به کسوت وکالت شهری مفتخر شود و با افتخار به تمسخر مردمی بنشیند که انتخابات را کنشی در میان مردم و برای مردم می‌دانند.

ما گرسنه هستیم، ما جان‌مان گرسنه است، کیان‌مان گرسنه است، نگاه‌مان گرسنه است، زبان و صدا و مغز و کلام‌مان گرسنه است و با این همه هنوز امیدواریم، امید این‌که کسی بیاید و دستی از ما بگیرد و بگوید بیا جانم! بیا قانون را، بیا وزیر را... بیا همه‌اش را باهم درست کنیم، بیا پاسپورتت را در خانه بگذار، در ایران و به جای گریز از این مرز و آن خط و گشودن فیلترشکن و... بیا دست ایران را بگیریم، بیا که ایران مال همه است، مال تو هم هست، تو که خدا در این‌جا به جهانت آورد نه در ری و شمیران! بیا که ایران مال تو هم هست!

امید را ای کاش کسی نکشد که ما مردمیم، خود مردم و هیچ کدام مستحق انگ‌ها و برچسب‌ها نیستیم، بلکه همویی مستحق انگ‌هاست که حدود چهار هزار نفر استخدام کرده اما به مردم ساکن در کنار چاه نفت که می‌رسد حتی خدا را فراموش می‌کند. همو که چاه نفت را بهانه‌ای می‌بیند برای مرگ هور و عین ابلیسی تیره و نابکار هورالعظیم‌ مردم را می‌کشد، مبادا که عین اجدادشان حداقل نانی از هور دربیاورند و گرسنه نمانند!

اگر در پی شناخت دشمنان مردم خوزستان هستید آدرس همانی است که گفتم و نشانی معلوم! و به گمانم هر کسی آدرس دیگری می‌دهد یا مردم را نمی‌شناسد و یا خود از همان راسته‌ای است که نان مردم را به بهانه نام‌شان می‌برند.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه