ورود به خانه مطبوعات و صدور مجوز رسانه ها بدون مکانیزم است

شوشان ـ شهرام گراوندی، قائم مقام خانه مطبوعات استان خوزستان درباره اینکه چرا خانه مطبوعات استان آنچنان که باید رضایت اعضای خانه را تا الان فراهم نکرده است گفت:برای شناسایی آسیب ها و مشکلات خانه مطبوعات باید به صورت دقیق و فنی به خاستگاه خانه مطبوعات و فلسفه پیدایش آن توجه کرد.خانه مطبوعات چنان که  از نام آن پیدا است باید یک کانون صنفی و محلی برای رفع مشکلات و مسائل اعضای خانه مطبوعات و برخواسته از نیاز اهالی مطبوعات باشد.

گراوندی در ادامه گفت:خانه مطبوعات به دلیل اینکه استقلال وجودی اش را در میانه های دهه هشتاد با تغییر و تحولاتی که وزارت ارشاد و با تسری این نگاه به اساسنامه ی موسوم به اساسنامه تیپ و از رویکرد کاملا مستقل و صنفی به سمت نهادی برآمده از نظر ، رای و اراده ارشاد اسلامی تغییر ماهیت داد، یک مقدار زیادی از ماهیت وجودی دور شد و از همین جا فلسفه  بنیادی و اساسی اش تغییر کرد. یعنی به صورت خلاصه عرض کنم ،در میانه های حرکت این تشکل صنفی با دخالت مستقیم وزارت ارشاد بخش زیادی از انرژی ، هویت و ماهیت خانه مطبوعات سراسر کشور از دست رفت.

وی در ادامه افزود: نکته دوم اینکه همین دخالت ارشاد در تاسیس راه اندازی مجدد و شکل گیری خانه مطبوعات کشور باعث یک جور یاُس و واکنش منفی از سمت روزنامه نگاران قدیمی و خبرنگاران شد که بخش زیادی از آن ها حتی حاضر به عضویت در خانه های مطبوعات نشدند. همین حالا هم  تعداد زیادی از قدمای رسانه در خوزستان  بعنوان نمونه عضو خانه مطبوعات نیستند.

وی افزود:مسئله بعدی نبود مکانیزم عضویت در خانه مطبوعات  است که بازهم به اعمال سیاست های وزارت ارشاد بر می گردد. اگر خانه مطبوعات را با هر صنف دیگری مقایسه کنید می بینید که به عنوان مثال برای دریافت یک پروانه کسب جگر فروشی ، خیاطی  و خرازی ، آهنگری و... باید دو الی سه سال در حال دوندگی باشید تا بتوانید به نتیجه برسید و پروانه کسب دریافت کنید   ولی متاسفانه  در  سیاست های وزارت ارشاد  چه درخصوص عضویت و چه صدور مجوز رسانه این رویکرد دقیق و لازمه موجود نیست و صرفا با یک سری چیزهای کلیشه ایی فرمالیته  یا  لابی شما می توانید مجوز بگیرید که همین مسئله باعث ورود  انبوهی از افراد  فاقد قلم و درک رسانه و  غیر مرتبط ، غیر هم صنف ، غیر رسانه ای و غیر مطبوعاتی در خانه مطبوعات و از سوی دیگر در فضای رسانه ای کشور شده است.

وی در ادامه برای داشتن یک خانه مطبوعات قوی برآورد کرد: به نظر من مهم ترین مسئله ای که منجر به دستیابی به یک خانه مطبوعات قوی خواهد شد اعمال سیاست های سختگیرانه در ورود اعضا به خانه مطبوعات است. یعنی اینکه به راحتی هر کسی نتواند با چهارتا نامه وارد خانه مطبوعات بشود.حتما و ضرورتا باید یک دوره ای را به عنوان دوره آزمایشی بگذارند،حداقل ده سال به نظر من باید بگذرد تا کسی عضو خانه باشد  و یا حتی یک مدیرمسئولی که مجوز می گیرد حداقل باید ده سال پشت در خانه مطبوعات بماند و پس از  گذراندن این دوره  ی ده ساله از نظر زمانی و حداقل نوشتن هرسال ده یادداشت و ده مقاله و مطلب فنی درجه یک  که مورد تایید اصحاب فن قرار گیرد بتواند وارد خانه مطبوعات بشود. وقتی برای مدیر مسئول ها برای عضویت در خانه مطبوعات سختگیری کردیم بهتر برای خبرنگاران و روزنامه نگاران متفرقه نیز همین سختگیری ها باید اعمال بشود.

قائم مقام خانه مطبوعات خوزستان افق پیشرو این خانه را این گونه ارزیابی کرد و در ادامه گفت: خانه مطبوعات خوزستان متاسفانه باز هم به دلیل مکانیزم های غلط به خصوص  در زمان رای گیری و انتخابات ( منظورم هیچ دوره خاصی نیست ولی منظورم عده ای  افراد خاص  هست! )  همیشه همین طور بوده و همین مشکلات فعلی در دوره های قبلی هم بوده. نوع انتخابات ، انتخابات غلطی است ، انتخابات الکترونیکی کاملا اشتباه است، انتخابات باید به صورت فیزیکی و علنی باشد با حضور هیئت داوران و هیئت برگزاری انتخابات و خیلی شفاف باشد نه اینکه نام کاربری و رمز عبورها دست یک نفر باشد و به نمایندگی از دیگران رای بدهد. هیئت مدیره های خانه مطبوعات این چند دوره بدلیل همین انتخابات غلط همیشه محل  بحث، دعوا و چالش بودند و برای همین حداقل رضایت افکارعمومی و اهالی رسانه و اعضای خانه مطبوعات را فراهم نکرده اند که این  را به عنوان بزرگ ترین مشکل می شود شناسایی کرد.

وی در ادامه افزود: مسئله بعدی اینکه دوستانی که به هر دلیلی و با همین انتخابات غلط وارد خانه مطبوعات می شوند و جز هیئت مدیره خانه مطبوعات می شوند باز هم آن نگاه و دغدغه و دلسوزی و نگاه فراگیری که باید به همه اعضای خانه داشته باشند را ندارند ؛ خیلی از آن ها به دنبال منافع شخصی خود هستند ، خانه مطبوعات را به عنوان یک پل برای پیشرفت برای مقاصد شخصی نگاه می کنند ، یک کسی میخواهد خانه مطبوعاتی داشته باشد تاموقعیت اداری سازمانی خودش را محکم کند یا اگر موقعیتش را در آن سازمان از دست داده است دوباره بدست آورد. یک کسی میخواهد پلکانی بسازد برای مقاصد سیاسی تا بتواند از خانه مطبوعات رشد اقتصادی بکند؛ از طریق خانه مطبوعات کلاس دانشگاه بگیرد؛بیزنس کند ، تجارت کند، دنبال مال اندوزی باشد،دنبال آگهی های بیشتر باشد و ...  

وی در ادامه افزود:من به شخصه با وجود اینکه دوستان لطف داشتند بعد از تغییر و تحولات خیلی زیاد در این دوره از خانه مطبوعات اتفاق افتاد و ما هم همیشه به عنوان کسی که نگاه فراگیر داشتیم به خانه مطبوعات و مایل بودیم و مایل هستیم که خانه مطبوعات محلی باشد برای رفع مشکلات صنف و کمک بشود به ارتقا کیفی و کمی خانه مطبوعات و رسانه ها؛ لطف داشتند و درخواست کردند که شما به عنوان قائم مقام خانه مطبوعات کنار ما باش و من نه به اینکه دنبال عنوانش باشم و حتی بدون این عنوان هم کنارشان بودم و هستم ولی با همه این تفاسیر به شخصه به خانه مطبوعات امیدوار نیستم. یعنی فکر میکنم خانه مطبوعات آنقدر مشکلات ریشه ای و ساختاری و بنیادی دارد که آمد و رفت هیچ هیئت مدیره ای و هیچ مدیرعاملی و هیچ قائم مقامی نمیتواند این مشکلات را برطرف کند.باید برگردیم به همان زمانی که انتخابات فیزیکی و علنی و همراه با حضور هیئت داوران برگزار می شد. باید اساسنامه تغییر کند ؛ باید از زیر بیرق اداره ارشاد اسلامی بیرون بیاید، خانه مطبوعات باید یک نهاد صنفی و بدون دخالت هیچ نهادی چه ارشاد و دیگر سازمان ها باشد. تا این مسئله حل نشود خانه مطبوعات خانه امیدواری برای اعضای این خانه نخواهد بود.