شوشان ـ اسماعیل دانش:
صنایع کوچک و متوسط بهعنوان بخشی مهم در بدنه اقتصاد هر کشورى شناخته میشوند. کسبوکارهاى کوچک و متوسط که گستره وسیعى از مشاغل نوآور ، پویا و روبهرشد را دربرمىگیرند، بهعنوان عامل توسعه اقتصادى و اجتماعى مطرح هستند.
اکثر اقتصاددانان براى رفع مشکل بحران بیکارى پیوسته بر گرایش به صنایع کوچک به عنوان عامل اشتغالزا تأکید کردهاند. سازمان توسعه صنعتى ملل متحد ضمن اعلام تجربه شکست صنایع بزرگ در ایجاد اشتغال، توصیه مىکند که براى حل معضل بیکارى در کشورهاى درحال توسعه، از رشد صنایع کوچک و متوسط حمایت مالى به عمل آید.
سهم صنایع کوچک و متوسط در اشتغال، تولید و صادرات بالا و قابل ملاحظه است و در مجموع میتوان بیان کرد وضعیت صنایع کوچک و متوسط به لحاظ وسعت، جایگاه نسبی و رونق و رکود بیانگر میزان سلامت اقتصاد، اندازه حضور بخش خصوصی واقعی در اقتصاد و توان اقتصاد برای رشد است.
صنایع کوچک و متوسط به این دلیل سهم بالایى از اشتغال را به خود اختصاص مىدهند که در این صنایع، بیشتر گرایش در بهکارگیرى نوع خاصى از تکنولوژى سوق یافته است که گردش آن بهوسیله کارگران بیشتر و با سرمایه کمتر انجام مىگیرد. این بنگاهها علاوهبر تامین نیروی انسانی متخصص برای شرکتهای بزرگ، پتانسیل تبدیل شدن به شرکتهای بزرگ در افق میانمدت و بلندمدت را دارند.
همچنین این بنگاهها از آنجا که امکان استقرار در شهرهاى کمجمعیت و در مناطق روستایى را دارند، مىتوانند بهمنزله وسیلهاى براى تمرکززدایى صنعت و توزیع مناسبتر درآمد عمل کنند و از قدرت سرعتبخشیدن به توسعه این مناطق برخوردار خواهند بود و نقشی موثر در بهبود توزیع درآمد در جوامع کمتر توسعهیافته دارند.