شوشان ـ حسن دادخواه:
برای اطلاع از نامگذاری سال آینده، باید روزهایی را شکیبایی کنیم تا در پیام نوروزی مقام معظم رهبری، اعلام شود.
گر چه در نوع سنتی و تقویمی نامگذاریها و در نوع جدیدی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی مرسوم شده است، این نامگذاریها در واقع نوعی سمبل و نشانه است ولی در همان حال، نشان دهنده نگرانیها، دغدغهها، خواستهها و برنامههای کوتاه مدت سالانه نیز هست. افزون بر اینکه، در دو دهه اخیر، بر اساس مسموعات، نامگذاریها بر اساس پارهای مطالعات و پیشنهادها بوده است.
اگر به نامهای دو دهه گذشته نگاه شود، شیب و شیفت نامگذاریها، از اوج و قله معرفتی و معنوی و فرهنگی به سوی امور اقتصادی از جمله تولید و اشتغال و فناوری گرایش و گردش کرده است. این چرخش، را می توان برآمده از درک واقعیتر از وضعیت میدانی جامعه ایران به شمار آورد.
گذشته از همه اینها، هر شهروند ایرانی می تواند از اکنون و بر پایه پیشبینیها و دلبستگیها و دردمندیهای خویش، سال آینده را نامگذاری و اعلام کند و اینگونه مشارکت خود را در حرکت سال آینده مردم ایران نشان دهد.
من دوست دارم که سال آینده، سال گفت و گو و اصلاح، نام داشته باشد به این امید که همه دلسوزان و دغدغهمندان و ایراندوستان با هر دلبستگی و باوری، در کنار هم به گفت و شنود بپردازند و راه گریز و عبور از مشکلات کلان کشور را در فضای دوستی و اخوت و امنیت مطرح نمایند و اگر قبلاً هم اعلام داشته اند دوباره و چند باره تکرار کنند.چه خوب است در داخل و حتی بیرون از کشور، همه ایرانیان بتوانند از رسانه های عمومی، صدای یکدیگر را بشنوند و ایدههای خویش را برای حال و آینده ایران ابراز کنند و ظرفیت نقد و بررسی و دریافت نقاط کاستی و عیوب آن را هم در خود تقویت کنند.
سال آینده چه خوب است رسانه ملی، همه طرفهای سیاسی و فرهنگی و قومیتها و باورمندان همه ادیان را دعوت کند و این فرصت را برای همه طیف های ملی و مذهبی و پیر و جوان ملت ایران، فراهم کند تا بتوانند به دور از هیجان و تندروی و خشونت، به بیان دیدگاه های خویش بپردازند.