- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ امین بهرامی(شریعت شوشتری):
دهمین روز از ماه مبارک رمضان که فرا می رسد غم و اندوه جانکاهی برقلب مؤمنين می نشیند که حاکی از خبری ناگوار است. خبری که درصدر اسلام روح و قلب حضرت رحمة للعالمين، مؤيد مجتبى محمدمصطفى (صلی الله علیه وآله) را در سوگ مهمترین یاور و پشتیبان خویش متألم ساخت،أميرالمؤمنين و امام المتقین حضرت على بن أبى طالب(علیه السلام)از این مصیبت جانسوز غمگین گشت و حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا(سلام الله علیها) غمگنانه در عزای مادر بافضیلت خود اشک ماتم می ریخت.
دهم ماه مبارک رمضان مصادف است با سالگرد رحلت جانکاه بانوی باصلابت و مؤثر در پیشرفت اسلام، امین و معتمد رسالت و مادر امت حضرت خدیجه کبری(صلوات الله علیها)است.
بانویی که نه تنها مادر یازده نور معصوم،بلکه مادر یعسوب الدّین و سیدالوصییّن علی بن ابی طالب(علیه السلام)بود و این سیّده جلیله ای که این فضیلت را یافت تا در هنگام زیارت معصومین درمشاهد مشرّفه قبل از آنکه نام معصومی برده شود از جدّه بزرگ منش آنان، حضرت خدیجه کبری(سلام الله علیها)نام می بریم و به آن حضرت سلام می دهیم. این احترام و اجلال از سوی ائمه هدی(علیهم السلام) و جامعه اسلامی بدین خاطر است که سیره مستمر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) برتکریم و تعظیم آن بانوی باعظمت بوده و در قول و فعل خویش نشان می داد که حضرت خدیجه کبری(صلوات الله علیها)نسبت به دیگر زنان آن حضرت تافته ای جدا بافته بود و اوست که شایسته لقب ام المؤمنين است.
تاریخ اسلام نیز چیزی جز از خودگذشتگی و وفاداریِ آن سیده نفیسه نسبت به پیامبراعظم(صلی الله علیه و آله) ثبت نکرده است. از اولین لحظه بعثت رسول خدا(صلوات الله علیه و آله)حضرت ایشان را تصدیق و یاری نمود و این درحالی بود که دیگران پیامبر(صلوات الله علیه وآله)را تکذیب نمودند،در شعب ابی طالب هزار روز دوشادوش همسر و مقتدایش مردانه درمقابل تحریم خناسان ایستادگی کرد،تمام اموالش را صرف نشر آموزه های اسلام نمود و از آبرویش گذشت تا قامت عالی ترین مقام هستی در برابر حیله گری های کفار و منافقین خم نگردد و در لحظه رحلتش تنها دغدغه اش این بود که آیا به عهد خویش نسبت به اسلام و رسول خدا(صلی الله علیه وآله)عمل نمود یا نه؟ که باید گفت:اگر خدیجه کبری(صلوات الله علیها) این مادر ایثارگر و دریا سیرت امت به عهد خویش نسبت به گسترش دین عمل نکرده باشد پس چه کسی این چنین ازخود گذشتگی کرد و به عهدخویش وفادارانه عمل نمود؟
اسلام و جامعه دینی تا یوم یبعثون تمام مکارم اخلاق و ارزشهای والای انسانی را مدیون مال آن بانوی باعظمت و ایثارگری ایشان و همچنین شجاعت مرد محراب و میدان های سخت رزم علیه دشمنان دین، امیرالمؤمنين حضرت على بن ابى طالب(صلوات الله عليه)می باشند. مردى ضربت پیکار با کفار تا آخر عمر بر جای جای بدن مبارک و رنجورش نشسته و او لایق پوشیدن ردای خلافت پس از وجود مبارک پیامبراعظم(صلی الله علیه وآله)بود،اما غاصبانی که در لحظات سخت پیکار،میدان رزم را رها کرده و به سوی پناهگاه ها فرار می کردند و به قدرت الهی و نصرت خدا در لحظات سخت ایمان نداشتند بر کرسی خلافت تکیه زدند. خلفایی که لباس دین را دریدند و جُبّه خلافت را ربودند و ردای دیانت که در قواره آنها نبود را برعکس به تن کرده و از همان زمان انحرافات در دینی که خدیجه (سلام الله علیها)اول مؤمنه و علی(علیه السلام) نخستین مؤمن آن بود را پایه گذاری کردند.
در سالروز وفات بانوی دریا سیرت دین حضرت خدیجه کبری(سلام الله علیها)بیشتر ازفضائل آنحضرت سخن بعمل می آید که بسیار به جا و ضروری است و در بیان مقام فضائل ایشان نباید کم گذاشت. در دوره ای که مکاتب مسموم غربی به دنبال این هستند که حیا و عفت زنان مسلمان را بربایند و بی عفتی را درجامعه اسلامی عادی جلوه دهند و در هنگامی که مسائل مختلف باعث شده گرد و غبار مظلومیّت و مهجوریّت برشخصیت بی همتای حضرت ام المؤمنين خديجه كبرى(صلوات الله عليها) بماند بسيار به جاست تا مبّلغین دین، وسایرگویندگان و نویسندگان این مسأله مهم را به عموم افراد جامعه خصوصا بانوان گوشزد کرده و تذکر دهند مسلمانان بخصوص زنان دارای اسوه و الگویی نیکو بنام حضرت خدیجه کبری(سلام الله علیها)هستند که در اوج عفت و صلابت درصحنه های بسیار مهم وحساس همراه نبی مکرم اسلام(صلوات الله علیه وآله) بود و تمام هستی خویش را عاشقانه وقف نشر دین نمود و توطئه و حیله کفار بر روح قدسیّه آن بانو اثرگذارنبود.
این درسی است برای بانوان جامعه اسلامی تا نقشه شوم استکبار برای بی عفت نمودنشان را خدیجه وار نقش بر آب نمایند و به خناسان زمان و به شیطان صفتان دنیای شوم استکباری ثابت کنند گوش به فرمان مادرشان خدیجه کبری(سلام الله علیها)هستند،نه ایادی کفر و الحاد.
همانگونه که در سالروز وفات آن بانوی باعظمت از فضائل و درسهای حیات طیبه ایشان گفته و نوشته می شود باید به مساله ای مهم نیز اشاره شود و آن بحث دغدغه مند بودن حضرت خدیجه(سلام الله علیها) است .
اگرگفته می شود ایشان از آبرویش برای نشر دین گذشت و یا اینکه تمام اموالش را برای اسلام صرف نمود و یا آنکه با همه کسانی که با ازدواج ایشان بارسول خدا(سلام الله علیه وآله)مواجه شد ودفاع تمام قدی از حضرت ایشان نمود بخاطر دو مسأله بود:
اول:محبت و عشقى كه حضرت خديجه كبرى(سلام الله عليها) به سرور کائنات و همسر خویش داشت که البته باید گفت:این علاقه دوطرفه بود و رسول خدا(صلوات الله علیه وآله)محبت خاص و بی نظیری نسبت به آن بانوی با وفا داشتند و آنقدر که از حضرت خدیجه(سلام الله علیها)صحبت می کردند و در هنگام بردن نام ایشان اشک می ریختند از دیگر همسرانش اینگونه یاد نکرده و عکس العملی که برای آن بانوی بافضیلت در زمان حیات او و پس از رحلتشان در هنگام شنیدن نامشان داشتند، نسبت به زنان دیگرشان اینگونه رفتار نمی کردند.
دوم:دغدغه مند بودن حضرت خدیجه کبری(علیها سلام الله).در دوره صدر اسلام آن حضرت جزء زنان باكمالات و با خرد بالايى بود و به علم اقتصاد واقف بود و درجامعه آن روز که به شهادت تاریخ ۷ نفربا سواد در حجاز پیدا نمی شد یکی از زنان با سواد و با فضائل بالا که در جامعه آن روز مطرح بود و مردان بسیاری را از بابت اشتغال زایی مدیریت می کرد حضرت خدیجه(سلام الله علیها)بود.
دوم:دغدغه مند بودن حضرت خدیجه کبری(علیها سلام الله).در دوره صدر اسلام آن حضرت جزء زنان باكمالات و با خرد بالايى بود و به علم اقتصاد واقف بود و درجامعه آن روز که به شهادت تاریخ ۷ نفربا سواد در حجاز پیدا نمی شد یکی از زنان با سواد و با فضائل بالا که در جامعه آن روز مطرح بود و مردان بسیاری را از بابت اشتغال زایی مدیریت می کرد حضرت خدیجه(سلام الله علیها)بود.
او می توانست با نبی گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله)ازدواج کند ولی همچنان در مباحث تجاری فعالیت های خود را ادامه دهد و بخشی از اموالش را هم صرف نشر دین کند،اما وقتی به سیره مبارکه حضرت ام المؤمنين خدیجه کبری(سلام الله علیها)نظاره می کنیم،می بینیم آنقدر دغدغه و علاقه انتشار اسلام عزیز را داشته که نه تمام وجود و عمر بابرکت خویش،بلکه همه دارائی هایش را در اختیار وجود قدسی رسول خدا(صلی الله علیه وآله)قرار می دهد و برای خویش هیچ امتیازی قائل نشده و در هر جایی که لازم بود آبرویش را علاوه بر بذل اموال برای حفظ شخصیت بزرگ رهبر الهی در کائنات حضرت محمدبن عبدالله(صلی الله علیه وآله)درطبق اخلاص نهاد تا دین اسلام این نسخه بی بدیل رب العالمین(جله جلاله)تاروز قیامت باقی بماند.
جامعه دینی با این مجاهدت حضرت خدیجه(سلام الله علیها) مدیون ایشان می باشند، ولی ما نیز در مقابل این احسان بی بدیل ام المومنین خدیجه کبری(صلوات الله علیها)وظیفه داریم،زیرا به نوعی دین دیروز و امروز ما وقف بزرگ خدیجه(سلام الله علیها)است و ما متولیان این موقوفه ای هستیم که مادر این امت در اختیارمان گذاشته است و نیز باید همچون حضرت خدیجه کبری(سلام الله علیها)دغدغه حفظ دین،ارزشها و مکارم والای اخلاقی،عفت جامعه اسلامی باشیم.همین دغدغه است که باعث میشود مسلمانان برای زمینه سازی ظهور آخرین فرزند از دودمان خدیجه(سلام الله علیها)گامهای مؤثر و بزرگی برداشته و به غیبت کبرای حضرت ولی عصر،بقیة الله الأعظم مهدى موعود موجود(عجل الله تعالى فرجه الشريف) پایان ببخشند.
