مدتی است تحت عنوان ارتش سایبری، مقابله انقلابی، ترویج آموزه های شیعی و…تولیدات فرهنگی عجیبی ساخته می شود که از استواری و استحکام ساختاری چندانی برخوردار نیست و بدون در نظر گرفتن منافع ملی ، بیشتر بدنبال استحصال منافع گروهی برخی گعده های منفعت طلب داخلی است. متاسفانه نه تنها دستگاه ناظر و کنترل کننده ای پیدا نمی شود که کمی این مسیر را تلطیف کند بلکه با کمال تعجب حتی دیده می شود خود آن نهادهای فرهنگی و نظارتی در همین مسیر حرکت می کنند.

گاه بمنظور نهادینه کردن یک ایده ای آنقدر آن موضوع تکرار می شود که دقیقا نتیجه عکس می دهد و در این میان گاه پرده ها فرو می افتد و قبح خیلی چیزها ریخته می شود! گاه یک جریان خفیف و کوچکی با انجام یک حرکتی ، کل یک مملکت را در برابر کار غلط انجام شده ای قرار می دهد که بعدا همین کار غلط انجام شده را کم کم به یک ارزش تبدیل می کنند!

و همین ارزش تصنعی ، منافع ملی یک مملکت را برای سالیان سال بر باد می دهد، تا آخرین لایه های معیشتی زندگی مردم فرو می رود و تحت تاثیر می گذارد.در حالی که نه با استانداردهای روابط دیپلماتیک می خواند و نه اساسا ریشه مذهبی و دینی دارد. نهایت چشم انداز این رفتارها، زمین زدن یک جریان رقیب داخلی و جلوگیری از موفقیت آن جریان است. حتی اگر به فقر مردم و تورم افسارگسیخته ، ریختن خون انسان های بی گناه یا از دست رفتن منافع ملی منجر شود.
واضح است که داشتن روابط دیپلماتیک با دیگر کشورها خصوصا همسایگان ، می تواند آثار مثبت خود را در امنیت منطقه و حتی معیشت مردم نشان دهد . چه این روابط در دوره خاتمی باشد چه دوره احمدی نژاد. چه در دوره روحانی باشد چه در دوره رئیسی.

در دوره روحانی از سوی همین گروهها که اتفاقا از نظر لجستیکی رسانه ای و فرهنگی قدرت زیادی دارند و حتی رسانه ملی را هم همواره در کنار خویش دارند چنان بر طبل اختلافات و «رابطه گریزی» نواخته می شد که گویی فقط یک ایران مانده در میان دنیایی از کفر و الحاد.
این موضوع تا جایی پیش رفت که حتی در مراسم مذهبی و اعتقادی ما نظیر محرم و صفر و سایر عزاداری ها، بعنوان یک محور درآمد.مداحان با فراموش کردن فلسفه عاشورا، یزید و معاویه را در ریاض دیدند و حاکمان کشورهای عربی را در ردای عباسیان و امویان. و تا توانستند تاختند و روابط را تیره و تار کردند و نشان دادند. و هیچگاه به فکر فردایی نبودند.
با همین نگاه و البته کمی طنز آلود ، احتمال می رود صنعت مداحی ما در واکنش به روابط دیپلماتیک جدید با عربستان، به تبعیت از رسانه کیهان ستیز ، برای اصلاح شرایط و توصیف وضعیت موجود،مدل زیر را دنبال کنند:

این آل سعود آینه بود و نبود است
بیت الغزل هر غزل و شعر و سرود است
در روز فرج کز حرم امن الهی
برخیزد و آید ، سبب جشن ورود است
آن ننگ که از دامن جمهوری ما رفت
اینک سبب کوری چشمان حسود است
در قصه پرغصه آن باده تکرار
با جام پکن نوش گوارای وجود است
این مشت که از سمت حجاز و یمن آمد
بر چشم یهود عامل چشمان کبود است
خوش دار که در رابطه مهد شریفین
سرفصل صعود است و ته ختم رکود است
عاقل که سری از سر افسوس تکان داد
گفت این همه در جنگ و شرر رفت چه سود است

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه