شوشان ـ شعری از مهری کیانوش راد بزرگ بانوی محبوب من
ریشه در سرزمین وحی دارد و آفتاب
تلاقی عشق است و شمشیر
بذر وجودش
هزار هزار عشق نهفته در خود دارد
دلی دارد
به وسعت دریا
رنج در قلب او مأوا می گیرد
و شجاعت
زایش همیشگی اوست
چشمانی دارد
به پاکی آسمان
و قامت
به رسایی پارسایی
دهانش
کندوی عسلی ست
سرشار از عطر کلام علی
کلامش تیز خنجری است
که می تازد
بر وجدان خفته ی انسان
تا آشفته کند
ادراک مدفون هوس را
او زینب است
بزرگ بانوی کربلا .