- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۵:۳۱
پیامبر اکرم (ص):مسافرت كنيد تا تندرست مانيد و روزى داده شويد .
امام حسین(ع): از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است...
امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ میثم حلالی نصب :
خوزستان استانی عجیب است.
خاک اش، کارون اش، مردمانش، آسمان پر از غبارش، خانه های ترکش خورده از زمان جنگش، نخل ها و کنارها و حتی کانوکارپوس هایش، اروند و بهمن شیر، دز و کرخه و جراحی و هور العظیم و تالاب شادگان اش.استانی که مردمانش هم نیشکر و نفت را دوست دارند، هم سوزاندن نی ها و شعله های فلرها را دوست ندارند.
خاک اش، کارون اش، مردمانش، آسمان پر از غبارش، خانه های ترکش خورده از زمان جنگش، نخل ها و کنارها و حتی کانوکارپوس هایش، اروند و بهمن شیر، دز و کرخه و جراحی و هور العظیم و تالاب شادگان اش.استانی که مردمانش هم نیشکر و نفت را دوست دارند، هم سوزاندن نی ها و شعله های فلرها را دوست ندارند.
استانی که همیشه در محافل نامش هست و در فریادرسی نامش نیست.
مردمانی دارد که صبور و امیدوار به آینده هستند حتی اگر در آلوده ترین روزهای سال مجبورشان کنند بر سر کار بروند و به چشم اسکناس به آنها نگاه کنند تا آدمیزاد پوست و گوشت و خون.
اینجا اما دیگر واقعا جای زندگی نیست، نه تابستان اش شیرین است و نه پائیز و زمستان و بهارش.
تابستان که می شود شرجی و گرما چنان ات می کنند که غیر از کولر و اسپیلت هیچ چیزی را دوست نداری، پائیز و زمستان که می شود آلودگی و سرب و گرد و خاک و باران اسیدی و تنگی نفس سراغت می آید، بهار هم می شود تکلیفت ات را با آب و هوا نمی دانی.
مردمانی دارد که صبور و امیدوار به آینده هستند حتی اگر در آلوده ترین روزهای سال مجبورشان کنند بر سر کار بروند و به چشم اسکناس به آنها نگاه کنند تا آدمیزاد پوست و گوشت و خون.
اینجا اما دیگر واقعا جای زندگی نیست، نه تابستان اش شیرین است و نه پائیز و زمستان و بهارش.
تابستان که می شود شرجی و گرما چنان ات می کنند که غیر از کولر و اسپیلت هیچ چیزی را دوست نداری، پائیز و زمستان که می شود آلودگی و سرب و گرد و خاک و باران اسیدی و تنگی نفس سراغت می آید، بهار هم می شود تکلیفت ات را با آب و هوا نمی دانی.
خوزستان در تابستان با وجود سدهای بزرگ و نیروگاه های غول پیکرش به صنایع محدویت برق می دهد تا مردم بی برقی نکشند و در روزهای دیگر سال صنایع تلافی عدم تولید را مد نظر قرار می دهند و با تمام ظرفیت مشغول کار می شوند تا عقب افتادگی ها را جبران کنند و آلودگی های فراوانی را به ریه و حلق و گلوی مردم وارد می کنند.نگاه ها به خوزستان هنوز نگاه جنگزده بودن و محروم و عقب مانده از توسعه است، نمی دانیم چه زمانی قرار است بعد از گذشت چند دهه از جنگ چنین واژه ای از جلوی نام مردم خوزستان برداشته شود.
نمی دانم چه زمانی قرار است شن بیابانها بر سر مردم نریزد و چه زمانی قرار است پرهای کلاغی معلق در آسمان به خانه های مردم ریخته نشود و یا چه زمانی قرار است فلرها خاموش شوند و آلایندگی صنایع، ریه مردم را پر از درد و مرض نکنند.شاید غیرت این روزها مهمترین خواسته مردم از مسئولین در قبال مردم خوزستان باشد، غیرتی که گویا سالهاست گمشده و دیگر کسی رگ گردن اش برای کاهش آلام مردم زجر کشیده خوزستان باد نمی کند.
آلودگی بالای 192 و رسیدن به درجه بنفش در هواشناسی و بی تفاوتی نسبت به تعطیلی استان در روزی که غبار مشکی رنگی لایه بین زمین و آسمان را در اغلب شهرهای خوزستان فرا گرفته، یکی از اتفاقات تلخی است که خوزستانی ها و افراد مسن و خردسال باید آن را بدلیل عدم توجه مسئولین به چنین شرایطی تحمل کنند ولی در استانهای دیگر با شاخصی به مراتب کمتر از شب قبل خبر تعطیلی و عدم مراجعه به مکان های عمومی و تردد غیر ضروری دریافت کرده اند.
خوزستان تنهای تنهای تنها است و دارد شیره جان اش را هدیه می دهد تا ایران سربلند بماند و توسعه یافته شود، بی آنکه خودش راه توسعه را برای آرامش مردمان ساکن اش روی کاغذهای توی کارتابل مدیرانش ترسیم کرده باشد.
