دلِ خوزستان برای نمایندگان صادق و لایق بشدت تنگ است !

شوشان ـ علی عبدالخانی :

▪️لیاقت صفتی منحصر به آدمها نیست و می تواند شامل شهر و استان و روستا نیز بشود. لیاقت معناهای مختلفی دارد و از جمله آنها می شود به " ارزش، قابلیت و شایستگی " اشاره کرد. وفور قابلیت های فراوان اقتصادی (نفت، گاز، پتروشیمی، نیشکر، فولاد، گندم، بندر، مرزهای خاکی و آبی و...) در خوزستان آن را در راس دیگر استانهای کشور قرار می دهد اما میان لیاقت و شایستگی و وضع موجود آن بویژه در زمینه هایی همچون عمران شهری، رفاه و اشتغال، هیچگونه تناسبی وجود ندارد. به بیان دیگر میان ثروت و تمول این استان و محروميت و ركود عمرانى و ضعف رفاهى آن هیچ تناسبی وجود ندارد.
▪️ساختار بودجه بندی در کشور نشان می دهد که نقش نمایندگانِ نافذ و لایق در تامین و تخصیص اعتبارات و اخذ امکانات حداکثری برای شهر و استان خود نقشی تعیین کننده است و رازِ توسعه ی مستمر استانهای فاقد منابع لازم دقیقا در همین نقش نهفته است.
▪️در حقیقت این لیاقت، اصرار و چانه زنی و انسجام نمایندگان است که بیشترین سهم مالی و مادی را برای یک استان رقم می زنند.
نمایندگان شایسته و لایق برای بهره مند کردن شهر و استان خود قبل از هرچیز با منافع فردی خود فاصله می گیرند و در صورت لزوم به مطالبه گرانی چانه زن و سمج تبدیل و بجز بهترین و بیشترینِ سهم ها و فرصت ها برای استان و شهرهای خود به چیز دیگری قانع نمی شوند.
▪️عقلانیت در نمایندگان لایق اقتضا می کند که برای تحقق اهداف عالی استان خود، اختلافات با سایر نمایندگانِ استانی را به حداقل برسانند و همزمان از همه صاحب منصبان و شخصیتهای ملی و بانفوذ در مرکز جهت تحقق خواسته ها و اهداف استان خود بهره بجویند و به همین دلیل استانهایی که حتی یک دهم از شرایط و منابع خوزستان را در اختیار ندارند، بسرعت به سمت عمران و توسعه و رفاه عمومی حرکت می کنند.
آن استانها در سایه ی عقلانیتِ آمیخته به عشق و تعلق خاطر منتخبان و مدیران خود توانسته اند به رشد قابل توجه برسند.
▪️خوزستان که به استناد داشته های مادی و معنوی فراوان آن شایستگی بهره جستن از بهترین ها را دارد، از مشکلی حاد بنام پوپولیسم و شعارزدگی نمایندگان و مشغولیت شدن آنها در امور جزیی و خُرد بشدت رنج می برد. در اینجا همه خود را فرزندِ امین خوزستان و عاشقِ دلسوز آن معرفی می کنند اما در مقام عمل بگونه ای دیگر عمل می کنند.
▪️برای جبران عقب ماندگیهای خوزستان و رساندن آن به جایگاهی که حق آن است چاره ای بجز تمرکز بر صفاتی مانند
صداقت، امانتداری و لیاقت نامزدان انتخاباتی وجود ندارد. البته این خواسته ی آسانی نیست و تجمع چنین اوصافی در روزگاری که ارزش های معنوی کمرنگ شده و آدمها با میزانهای مادی محض سنجیده می شوند، انتظاری سخت است اما می شود (ولو) بصورت نسبی به گزینه های مشخصی اعتماد کرد.
▪️هیچ استانی به شایستگی و لیاقت اقتصادی خوزستان نیست و منطقی نخواهد بود اگر اشخاصی نالایق یا کم لیاقت آن را صرفا نمایندگی بکنند و پس از ورود به مجلس فقط در پی کسب منافع شخصی و سایر امتیازات و جذابیتهای فردی موجود بدوند و در محیط پر زرق و برق آن حل بشوند.
▪️حافظه ی ما خوزستانیها مملو از سوابقِ منفعت گرایانِ خودمحور و مصلحت جویی است که بمحض ورود به مجلس با شعارها و ادعاهای پوشالی و دروغین خود فاصله گرفتند و به موجودی ناموجود در میان سایر نمایندگان تبدیل شدند بنابراین نباید همان خطاهای قبل را تکرار بکنیم و در دام همان شعارها و شعارگویان و دلالان انتخاباتی قرار بگیریم.
▪️وضعیت خدمات شهری و عمرانی مرکز استان خوزستان که به سوژه ی جوک گونه ی برای سایر بزرگشهرها تبدیل شده و مدتهاست که از استحقاقهای طبیعی و اولیه خود فاصله گرفته و... نیز ناشی از ضعف نمایندگان مردم در شورا و مجلس است. مجلسیانی که فقط به نقدِ ظاهری اکتفا می کنند و شورائیانی که سرنوشت شهر را به وجود یک شخص (شهردار) گره زده اند. در سایر کلانشهرها کمتر با چنین قماشی از منتخبان و مسئولان فردمحور (مجلسی و شورایی) که متخصص در فرصت سوزی هستند، مواجه می شویم.
▪️تردیدی نیست با وجود موانعی که حضور کیفی و حداکثری نامزدان را محدود و عرصه را بر انتخاب کنندگان تنگ می کند، قطعا انتخاب اشخاص شایسته سخت می شود اما با مقداری تلاش و زحمت و پرس وجو شاید بتوان به گزینه هایی نسبتاً قابل قبول از میانِ دیگر گزینه ها رسید. نظر شخصی نگارنده بر این است که احراز نسبی صفاتی مانند راستگویی، تعلق خاطر نسبت به خوزستان و عدم وجود ابهام در موضوعات مالی نامزدان انتخاباتی برای اعتماد به آنها ( در شرایط فعلی ) کافی باشد.