مورچگان آنارشیست

شوشان ـ فاضل خمیسی :

«رمز موفقیت مورچه‌ها در این دنیای پیچیده‌ی لانه و کلونی در پنج کلمه خلاصه می‌شود: همکاری، نوع‌دوستی، انعطاف‌پذیری، خودمدیریتی و ازخودگذشتگی با قربانی کردن خود!
در دنیای مورچگان قدرت‌ها، نیروها و اندازه‌های بزرگ نیستند که تصمیم می‌گیرند بلکه آنکه تصمیم می‌گیرد و به حساب می‌آید تعداد مورچه‌هاست...»
 (از کتاب دموکراسی مورچه ها- ۱۴۰۲)
 
مورچه ها نه کت و شلوار «ست» میپوشند و نه بفکر رنگ کردن ریش خود هستند، وقتی هم ملکه از لانه خارج میشود ، هیچکدامشان «کار» خود را رها نمیکنند و دنبال او راه نمی افتند!
  قانون اساسی  مورچه ها در رفتارشان شکل گرفته بطوریکه «ابدا» در یک کلونی جنگ داخلی از ابتدای تاریخ آنها گزارش نشده است... وقتی هم که به لانه ی آنها حمله می شود تا «مرگ» می جنگند !
 مورچه ها هیچ لانه ای را به تصرف خود در نمیآورند، خانه ی آنها دست ساخت خودشان است و در جای غضبی زندگی نمی کنند!
 مورچگان! آنارشیست های متمدنی هستندکه نیاز به دستور ندارند.
 بگذریم...
 دیروز در مراسم ختمی نشسته بودم که مدیر کلی وارد شد. در  وقت اداری! با یک دوجین از همکارانی که به هنگام نشستن هر کدام سعی میکرد کنار «او» بنشیند! از وضعیت سازمان تحت تصدی ایشان همین بس که در کشور آخر است!
 مجری مراسم از حضور این قطار تشکر کرد و بعد از لختی ،دیزل بی دود،  بلند شد و واگن های خالی بی اراده در پشت سر او دستور حرکت گرفتند کلی «آدم» که کار خود را رها و ارباب رجوع را سردرگم کرده بودند تا پشت سر مدیر خود در مراسمی شرکت کنند.
 همانطور که گوشه ای نشسته بودم ، از تلفن همراه ،سرکی به اخبار شهر زدم گویا دعوای شورا و شهرداری تبدیل به فرایندی فرسایشی شده! شهر  معطل سلیقه هاست! اهواز در آستانه ی سال جدید بویی از شادابی ندارد..، فقط «بگم، بگم هایی» است که هرگز گفته نشد!
  صفحه ی بعدی خبر متنوعتر ولی چهره ها تکراری بود ، جلسه ای با حضور نمایندگان اقوام !
البته گفته نشده که این نمایندگان اقوام!! براساس چه فرایندی انتخاب شده اند.. چهره هایی که بیشتر از هنرپیشه های تلویزیونی «تکراراً» صندلی های جلویی را اشغال کرده و در مناسبت های مختلف اعزام میشوند...
  یکی میگفت برای انتخابات مجلس بگو: «شهر را آباد می کنم»!
گفتم: چطور؟!
 گفت: مگر آنها که اینرا گفتند و بعد شهر را چاپیدند و موتورسیکلت شان تبدیل به لندکروز شد، مؤاخذه یا دادگاهی شدند؟
 گفتم: پس مردم ..
 گفتش: ای بابا...
  هیچی !! برم سراغ کتاب «دموکراسی مورچه ها».