- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر محمد دورقی :
لیستِ *دشوارهای هضم ناشدنی* دنیا تکمیل می شود اما هرگز خاتمه نمی پذیرد.هر کس و هر جا که باشی همیشه موردی هست که به لیست بلند بالای دشوارهای تاب نیاوردنی ات اضافه شود.هر آنچه امروز فکر می کنی دشوارترین است فرداروز، دشوارتر و تلخ ترش رخ می دهد و وارد لیست ممتنع ها و حل ناشدنی هایت می شود.شط شگفتانه های شوک آور همیشه جاریست ،حتی زمانی که فکر می کنی همه چیز سامان گرفته است و باید نقطه ی پایان در انتهای آخرین آیتم این لیست بگذاری وخطی به نشانه ی بسته شدن،زیرش بکشی.این لیست همیشه در حال بروزرسانی ست.
کجای این لیست قرار می گیرد اما دشواری تبریک گفتن به عکسی که تا همین چند سال قبل مِهر جوشان داشت و آغوش داشت و لبخند داشت و نگاهی نافذ و دل شادکن و در برگیرنده، که دلبرانه احاطه ات می کرد و شناورت می کرد در شور‌‌انگیزی و شوق؟کجای این لیست قرار می گیرد دشواری منولوگ با یک خاطره ی همیشه زنده ی گیر افتاده میان یک قاب چوبی.خاطره ای که نیلوفرانه،ساقه به خون و خیالت پیچانده و از داربست سلول هایت بالا رفته است؟دشواری تبریک به نامی حک شده روی سنگ گرانیتی خاکستری سرد در گورستانی مهجور.دشواری و تلخنایی تبریک به روحی محاط در هاله ی مهر که سالهاست تحویل کلید دار کائنات شده است.روحی آرمیده در میان کرشمه ی کافور و کفن و اوراد داوودی موکلان ابدیت.روز پدر برای من،روز جای خالی پدر است.روز فقدان و فراق و حفره های خالی در بطن زندگی.حفره هایی که با هزار تصور و تلقین هم پر نمی شوند. روز احجام خلاء دار که هیچ بهجتی پُرشان نمی کند. روز پدر را تبریک می گویم و از کسی که در زمان حیات حتی گذرا ترین نگاه و ساده ترین صحبت هایم را هم بی جواب و تفسیر نمی گذاشت،جواب نمی شنوم.
این گفتن و آن ناشنیدن چقدر تلخ است.ظاهرش تبریک است اما باطن اش مویه ای مرتعش که فقدان و فراق را با الفبای آتش فریاد می زند.مخاطب وقتی یک عکس آویخته به دیوار باشد، *پدر روزت مبارک* را حتی اگر میان هزار لایه تضرع و خواهشمندی بپیچانی و عطر و عطوفت قلبت را بعنوان الحاقیه ای از لابه والتماس به آن ضمیمه کنی باز هم این عکس،این تصویر قندیل بسته در ابدیت،حتی مژه بر هم نمی زند تا التهاب قلب جلیس جراحتت را جوابی حداقلی بدهد. وقتی بادهای بی کسی از شرق اندوه می وزند، عکس ها نماینده خوبی برای *رفته ها* نیستند.نه تکیه گاهی برای گریه اند و نه آغوشی برای پناه جستن. آنها فقط مکمل و محرک خیال اند. کمک می کنند تا لحظه های منجمد شده ی سالیان دور را در ذهن آب کرده و جریانی از خاطره ها در دشت دل جاری کنیم.
امسال باید ابتکار به خرج بدهم. امسال باید هم سراغ پدر را بگیرم وهم سراغ همه چیزهایی که با او از میان ما رفتند: سلام پدر! روزت مبارک.به سایه ات هم سلام برسان و به آرامش و به گرما و نور و برکت و خیال آسوده و دل قرار یافته که همگی با تو رفته اند.
