بشعـه ، بشعـه !

شوشان ـ  فاضل خمیسی :

آینده ی هر جامعه در وضعیت فعلی کودکانش قابل پیش بینی است، کودکان و سپس زنان اولین قربانیان جنگ و محرومیت هستند.
 امروز کارنامه ی بشریت با مرگ و اشک و گرسنگی و بی خانمانی کودکان غزه مُهر مردودی خورد.
 کودکانی که از ترس نه نای ایستادن دارند و از گرسنگی نه توان گریه کردن!
 هیچ زمانی از تاریخ بشریت تاکنون «سیاست» اینقدر منفور و سیاست ورزان و رهبران سیاسی اینقدر روسیاه نشده بودند..
   ما را چه شده!
 وقتی دختر ۶ ساله ی  غزه ای با چهره ای رنگ پریده و تکیده و موهایی خاک آلودش میگفت که قبل از جنگ دختر زیبایی بوده و حالا «بشعه ، بشعـه » یعنی زشتِ زشت شده در واقع ماهیت کنونی روابط انسانها را تعریف میکرد.
   کودکان و بخصوص دختران مثل گُل آفریده شده اند، لطیف و حساس و نیازمند مراقبت دلسوزانه!
 ما را چه شده که به تماشا نشسته ایم که کودک فلسطینی از فرط گرسنگی «خاک» بخورد ، آری خاک!
خاکی مملو از خون و ریزه های بمب، و نهایت کاری که میکنیم استوری نمودن عکسهای این فجایع و تکان دادن سری که نشان دهیم مسلمانیم!
 منتظر سفره ی رنگین افطاریم به امید اینکه : «روزه سپر آتش جهنم است»، اگر مسلمانی در حفظ فردیت و منافع فردی خلاصه میشد، این دین بی عرضه ترین ادیان عالم میشد!
 کجای جهان ایستاده ایم که فرزندان کوچکمان اینگونه سطل به دست بخاطر تکه نانی زیر دست و‌پا له و لورده میشوند ..
 حتی اگر جنگ غزه تمام شود لیک ننگ بی خیالی بشریت در قبال کشتار همنوعانشان تا ابد گریبانگیر ، و یقین بدانید که
«آه» کودکان غزه ای بی پاسخ خداوند نخواهد بود...
 خوب است زمان افطار به جای دعای مناجات جیغ و آه کودکان گرسنه ی غزه از رادیو پخش شود شاید که رگ غیرتی بجنبد...