شوشان ـ علیرضا نجفی :
تصویر غزل هایش باریدن باران است
از عشق چه می فهمی پروانه و گل آن است
دشتی است پر از سوسن آلاله و نیلوفر
باغی که پر از سرو و بلبل که غزلخوان است
یک چشمه نورانی شیرین و زلال و پاک
یک رود روان ،جاری ، سرمست و نوا خوان است
آوای خوش رود و تنبور و دف و تار است
آواز قناری ها بانگ نی چوپان است
میخانه و جام و می لعل لب خوبان است
هم ذکر دعای شب هم آیه قرآن است
حافظ سخنش عشقی مستانه و شورانگیز
هم اهل خرابات و هم قله عرفان است